Jeanne's Weblog

Eerst was er een plant met intrigerende knoppen.

Nu barsten ze open en ik dénk dat dit bramen zijn. Waarbij ik me nog niet rijk reken door te denken dat ik ze over een paar weken lekker rijp en zwart kan opeten.

Over 62 dagen vlieg ik naar Los Angeles.
Een dag later ben ik als de idioten op de freeways om LA het toelaten in Pioneertown.
Daar blijf ik vijf dagen en doe ik voornamelijk niets.
Ik kijk naar de woestijn, ik aai Rosie, ik loop af en toe een klein rondje, ik maak veel foto’s.
Wel moet ik mijn beide phones en beide hotspots activeren.
Verder hoef ik niets.

De afgelopen week bekijk ik mijn andere bestemmingen.
Op sommige verheug ik me.
Van andere vraag ik me af waarom ik daar nou per se heen wou.
Soms weet ik nog wat me trok toen ik ze boekte (maar trekt dat me nu niet meer).
Soms zijn ze een noodzakelijke tussenstop om te komen naar het vérder gelegen huis dat ik écht wil bereiken.

Wanneer de afstand tussen rental 1 en rental 2 klein is (1-2 uur) zoek ik naar dingen om onderweg te doen/zien/fotograferen.
Omdat ik meestal niet voor 3 uur terecht kan.

Nadat ik in Ramona van de verhuurster een extra dag kado had gekregen (omdat ze haar cleaning gal niet op zondag wou laten werken), dacht ik: dát is handig want ik kom niet een dag eerder maar nu kan ik op de eerste dag van mijn verblijf zo vroeg aankomen als ik wil.
Omdat de bestemming ná Ramona op een uur afstand ligt én goedkoop is, huurde ik daar dus ook de dag ervóór met de mededeling dat ik alleen maar vrij wil zijn in mijn aankomsttijd.

Daarna ben ik ooit mezelf gaan overschatten want de reistijden lopen uiteen van 4 tot bijna 6 uur.
Dom dom dom.

Ik huur al vele jaren via Airbnb of VRBO en aan het eind van een huur mag je de verhuurder beoordelen op een aantal punten en die beoordeelt ook jóu.

Een van de punten is ‘cleanliness’ en ik ben niet een zeikerd die bij een huisje met een vinger over de bovenkant van de schilderijen gaat om te speuren naar een laagje stof en als ik ergens een insect aantref of (vorig jaar in een earthship bij Taos) een muisje – geen probleem.
Het insect negeer ik, het muisje dat arme little one in de gootsteen was gevallen, pakte ik voorzichtig op door het in een glas te schuiven en zette ik buiten.

Zelf ben ik super ‘clean’.
Ik was af, ik zet de gebruikte spullen terug in de kast (ik ben zelfs zó clean dat ik om uit te drinken eigen plastic bekers en een mok meeneem en om van te eten papieren borden).
Wil de verhuurder dat ik aan het slot de bedden afhaal, dan doe ik dat.
Moet de vuilnis in een zak ergens in een bak worden geplaatst: tuurlijk.
Altijd krijg ik de maximale vijf sterren en vaak wordt me nog een mail nagestuurd met ‘wat heb jij de rental netjes achtergelaten!’

Nu huur ik voor mijn bijna laatste dagen in Amerika dit huis (de drie allerlaatste dagen breng ik door in Pioneertown bij Rosie).

Pas na het reserveren ontvang ik dit:
GUEST Checklist For A Tidy Departure
Items below (if completed) will result in 3 STAR cleanliness ratings
Tidy up house by wiping down counters, stove, and fridge
Replace records, books, and dishes to respective locations
Wash and put away all dishes
Empty all trash; used food, etcetera – to the black can outside
Carefully close and lock all windows and blinds
Turn off all lights, heater, A/C, and sound system(s) if they are on
Lock the door (top & bottom) and return the key to the lockbox
Notify the host that you have departed”

Ok – doe ik. Maar dat levert maar drie sterren op?
Vijf sterren kan ook! als ik bereid ben mijn eigen werkster te zijn!
*BONUS items* (if completed) in addition to the items above will result in 5 STAR cleanliness ratings
Strip linens (towels, sheets, etc.) and start (or complete) laundry
Vacuum the floors, empty vacuum cleaner
Clean sinks (kitchen / bathroom)
Clean mirror, tub, toilet”

* PLEASE NOTE: Failure to meet the 3 STAR cleanliness standards may result in low cleanliness rating and/or a negative review.

Holy shit! wat een zeikerds! Dát zetten ze natuurlijk niet in hun advertentie (dat ze zeikerds zijn).

In Los Angeles pleeg ik na het vliegen en voor het (weg)vliegen te logeren in de Hilton Garden Inn bij de luchthaven.
De laatste keer beviel me dat slecht.
Ik moest lang wachten tot mijn kamer beschikbaar was (“het is druk”) en ik bedacht: laat ik de volgende keer ook hier een Airbnb kiezen.
Heen en terug dezelfde en als die leuk blijkt, dan voortaan altijd die Airbnb.

Ik vond er een, verhuurd door twee leuke knullen.
Bereid om wijn met me te drinken maar toen ik zei dat ik liever op mezelf was, was dat ook prima. Meevaller: de helft van hun best grote tuin was geheel alleen toegankelijk voor mij.
Alleen was er een hond die af en toe kon komen buurten.
Erg fijn allemaal.

Nu was me al opgevallen dat de foto van de twee leuke knullen intussen was vervangen door een foto van een van de knullen.
En vandaag schrijft die me dat hij door ‘omstandigheden’ niet meer aan Airbnb doet. En dat hij me natuurlijk het geld zal terugstorten.

Ik kijk even naar andere mogelijk geschikte Airbnb’s maar besluit dan op safe te gaan: het hotel dat me tot die laatste keer wel goed is bevallen en dat ik ieg weet te vinden vanaf de luchthaven.
Holy shit! omdat ik relatief ‘laat’ reserveer kost het nu het dubbele bedrag.
Na een blik op andere hotels en gedachtig de niet-zo-fijne ervaringen met goedkope hotels bij LAX besluit ik mijn ‘verlies’ te nemen en boek het hotel voor de eerste nacht.

Jammer dat de leuke knul natuurlijk niet bereid zal zijn me voor déze schade te compenseren.

   

De Boomhommel (Bombus hypnorum) is gemakkelijk in het veld te herkennen aan het roodbruine borststuk en de witte achterlijfspunt. De kop is iets korter dan die van de Akkerhommel. Sommige werksters hebben een donkerder gekleurd borststuk maar altijd een wit kontje.

Mannetjes verschijnen eind mei, begin juni en hebben min of meer hetzelfde kleurpatroon. De koningin boomhommel paart met meerdere mannetjes (polyandrie).

De boomhommmel komt algemeen in Nederland voor, zowel in dorp en stad als in de bossen, cultuurlandschap met bosschages of bomenrijen.

Ik vertelde eerder hoe ik door mijn plotse fascinatie voor hommels ook de smeerwortel (dat is een plant) ben gaan waarderen.

De laatste week zie ik hommels tevergeefs de bloemen van van de smeerwortel bezoeken. Ze lijken verschrompeld, verdord. Ach, einde seizoen, denk ik.
Maar net hoor ik in Vroege Vogels dat door de droogte de planten onvoldoende nectar produceren zodat de hommels honger lijden.

Googlen dus. En verdomd: de smeerwortel wordt geacht tot in augustus te bloeien!
“Ze houdt van een behoorlijk voedselrijke, vochthoudende tot natte plaats in de volle zon tot in de schaduw van bijvoorbeeld struweel en bosranden.”
Vochthoudend tot nat.

Zodat ik met een lullig klein plantengietertje hem water geef.
Denkend dat het weinig zoden aan de dijk zal zetten omdat ik elders in de tuin zie hoe de bodem is gespleten door de droogte.
Straks nog een keer, nu met emmertjes.
Want ik hád wel een tuinslang maar die gaf ik net weg aan de tuinman zodat hij er een andere klant blij mee kon maken omdat ik hem toch nooit gebruikte.
Wat wáár was, maar dat was voordat ik verliefd werd op hommels en dús ook op de planten die ze van eten voorzien.

Toen de vijver werd gedicht vroeg ik de tuinman ook de roos die er naast stond te snoeien.
Omdat die er overheen hing en me het uitzicht benam.
Hij vatte dat op als ‘afzagen tot de grond’ en we hadden het niet besproken maar goeie kans dat ik dat in mijn hart óók bedoeld had.
Dat was begin april.

De laatste maand bloeien er steeds meer een- en meerjarigen feestelijk op de grond die ooit de vijver was.
Ik fotografeer bloemen, ik fotografeer bijen en hommels en libellen en vlinders (die laatste tot nu toe met weinig succes).
En dan zie ik het: de roos is bezig zich terug te vechten.
En niet zo’n beetje!
Weelderig sprankelend groen blad.

Welkom terug, Roos!
En good for you dat je je er niet onder hebt laten krijgen.