Jeanne's Weblog

Ik mis Amerika.
Ik mis mijn cabin in Pioneertown met Rosie die nu dood is.
Ik mis het rijden naar andere favoriete plekken (Alabama Hills, CA en Pecos, NM) en naar nog onbekende plekken.
De spanning van ‘zal het er leuk zijn?’ en de eerste aanblik en dan het in-settelen en snel wennen en houden van.
Op die paar keer na dat het echt gruwelijk was en ik niet wist hoe snel ik weg moest zijn.

Mijn hart blijft vooral trekken naar de cabin in Pioneertown zelfs zonder lieve Rosie.
Ik kijk foto’s.
En daarvan heb ik er héél veel.

Ik zoek het adres op op Google maps.
Ik kijk waar de andere zandwegen in de buurt eigenlijk heenleiden – zou ik ze kunnen rijden?
Allemaal zinloos natuurlijk.

Misschien doe ik er beter aan mijn zegeningen te tellen en blij te zijn dat ik geen mensenmens ben.
Dan zou ik nu pas écht lijden.
Misschien.

Ik voel me al vele maanden klote.
Maar vandaag terwijl ik naar De Rijp reed om boodschappen te doen en weer terug, zag ik opeens plekken waarvan ik dacht ‘hier zou ik een mooie foto kunnen maken’.

Het bleef bij denken want ik had geen camera bij me.
Maar het vrolijkte me op.
Omdat ik weer bewust mooie dingen zag.

Ik werd bijna bang van mezelf.

Het zegt vast meer over mij dan over de hartelijke wensers maar ik *krijg* wat van al die i-h-a wensers op de sociale media.
Die zomaar zgn spontaan iedereen een hoop goeds gaan wensen.

Ik ben bereid aan te nemen dat het komt uit een warm hart.
Ik snap alleen niet waarom ze denken dat wanneer mensen (ik bv) dat lezen, dan denken ‘o wat fijn! X wenst een paar honderd en soms een paar duizend mensen die ze een beetje of amper of in het echt zó weinig kent dat ze ze niet zou hérkennen wanneer ze ze op straat zou tegenkomen Fijne Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar!’

Moet ik dan denken: WOW! mijn dagen en wat zeg ik, mijn volgend jáár is weer goed nu me dit is gewenst? door deze X en door Y en door nog wat letters uit het alfabet?
Zoals gezegd: het zal heus aan mij liggen maar ik vind het iets arrogants hebben.
Alsof jóuw in het wilde weg de wereld ingegooide wens anderen góed zou moeten doen.

Van mij ieg geen wensen.
Behalve missch dat het tuig dat tóch vuurwerk gaat afsteken de dieren niet te erg aan het schrikken maakt.

Ik kon een offer you can’t refuse tgv Black Friday niet weerstaan en bestelde bij een online puzzelwinkel in Amerika vier puzzels (bij aankoop 3… 1 gratis).
Hoera! jubelden ze op 28 november! pakje is verzonden.

Ik klikte op de Track&Trace-link maar kreeg daar een foutmelding.
Dús na een dag of tien de Support gemaild.
Die adviseerde dat ik me tot de vervoerder moest wenden (een in NL geheel onbekend bedrijf) én daar om hulp moest vragen.

Ik probeerde het vorige week met de chat van het puzzelbedrijf.
Een aardige vrouw chatte dat de site van de vervoerder er de laatste tijd vaak uitlag door de drukte en sorry en probeer het morgen nog eens.

Zaterdag weer naar de chat (nadat Support me nogmaals had gewezen op de vervoerder *grom*) en nu waren ze er niet maar ik kon een formulier invullen.
Gedaan en niks gehoord.
Gisteren dus wéér chat.

Aardige jongen die zegt dat in de tijd dat ik bestelde de vervoerder het zó druk had met internationale orders dat ze vergeten waren die in hun systeem te verwerken.

Ik: gaat dat dan nu nog gebeuren?
Nee.
Maar: pakje komt heus wel aan.
Kan alleen nog even duren.

Ik laat het er nu bij.
Pakje komt wel of pakje komt niet.
We zullen zien.

[pakje is op 31 december alsnog aangekomen]

Ongeveer een maand geleden kocht ik iets bij Hunkemöller.
‘Lounge’ broeken om precies te zijn.
Voor mij was die benaming nieuw maar het blijkt iets te zijn tussen pyjamabroek en legging en sportbroek en nog zo wat.
Algemeen: comfortabel maar niet erg verleidelijk.
Precies wat ik nodig heb 🙂

Hunkemöller wou graag dat ik een account aanmaakte.
Vroeger deed ik dat nooit maar als je dat wél doet, krijg je soms een kadootje op je verjaardag.
Een korting oid.
Veel stelt het niet voor maar waarom het laten lopen als je er (in mijn beleving) ‘recht’ op hebt.

De account vroeg ook naar mijn leeftijd.
Die is 70.
Dús krijg ik een paar dagen geleden ‘een aanbieding speciaal voor jóu!’ en ik klik erop denkend aan nog meer lounge-broeken of misschien een leuke sweater.
Het blijkt sexy lingerie te zijn.
Mm.

Vandaag “De kerstman heeft een verassing voor jou!” en “Op zoek naar nieuwe slips?”
Klik.
Weer een ontelbare reeks geile broekjes, soms heeft het model een zweepje in de hand.
Soms heeft ze een open kruis (oh la la!) wat overigens niet wordt getoond.
Doorzichtig zijn ze vrijwel allemaal.
En er zijn natuurlijk een hoop strings.

Ik weet niet wat Hunkemöller zich voorstelt bij een vrouw van 70 die totnutoe alleen wat lounge-broeken heeft gekocht.
En een truitje voor de hond van de overburen (dat werd teruggestuurd omdat het niet paste).