Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

‘Zakelijk’

Op Radio 1 is na Tom de Ridder een nieuwe reclame om te haten.
Hij gáát over Toyota.
Wat ik pas doorhad toen ik na tig keer ergeren dacht: toch eens luisteren wat nu eigenlijk de boodschap is.

De hoofdpersoon is een kind.
Een jongetje.
Een ongelooflijk irritant betweterig jongetje.
Zo’n jongetje dat mijn gelijk bewijst dat de meeste kinderen stomvervelend zijn en dat je ze niet moet willen hebben en als je de biologische drang niet kunt onderdrukken – nou ja zelf weten.
Maar ándere mensen moet je er niet mee lastig vallen.

Dit jongetje bekt zijn moeder af.
Die roept: zit je in de boomhut?
Waarop hij: ma-am! ik zit in een bezichtiging.

Moeder: zullen we monopoly spelen?
Jongetje: dát lijkt me niet zo’n goed idee met de huidige crisis in het vastgoed.

Telkens zwijgt moeder (bedremmeld?).

Vandaag gaat het knulletje in de slag met een leeftijdgenoot.
Hij heeft filet americain op brood, het andere kind heeft jam.
Zullen we ruilen, vraagt dat kind.
Nee! zegt jongetje. Want: “Filet americain is duurder.”

Toyota concludeert: iedereen wordt zakelijker van onze auto.
Ik denk: kinderen worden er in elk geval onuitstaanbaar door.

Ik denk ook: zouden die ouders van dat kind in die reclame nou trots zijn?
Dat hij ons wekenlang mag kwellen als etterbakkie?

Vooral begrijp ik niet dat een reclamebureau denkt dat ik enthousiast word door een irri knulletje om zo een Toyota te kopen.
Tis dat je Toyota niet kunt boycotten als ware het een merk hagelslag maar anders zou ik dat nu doen.

Prijzen uitgereikt

Ooit, toen ik nog Fanlog Radio 1 Journaal had, reikten we aan het eind van het jaar een prijs uit voor Mooie Radio.
Die werd toen (2009) gewonnen door Joris van de Kerkhof.
Een soort plastiek die je kon vasthouden.

Op de Klooiende Koude Kalkoen moeten de begiftigden het doen met virtuele bokalen.
Die zojuist zijn uitgereikt.
Misschien leuk om te lezen als je wel eens luistert naar Radio 1.

Sportzomer

Ik luister graag naar Radio 1.
Zodra ik opsta gaat Radio 1 aan en hij blijft aan tot ik iets anders doe (en daarna gaat de radio opnieuw aan tot ik ga slapen).

Ivm voetbal, Tour de France etc. heeft Radio 1 de normale programmering tot half augustus vervangen door Radio 1 Sportzomer.
Dat wordt aangekondigd als een leuke mix van sport, nieuws en muziek.
Het blijkt babbelradio.
Waarbij me vooral het ‘nieuws’ ergert.
Omdat Echt Nieuws eindeloos wordt uitgemolken ipv pittig besproken.
Terwijl de rest van de tijd wordt gevuld met oud nieuws, regionaal nieuws, non-nieuws en andere stoplappen.

Af en toe zeg ik daar iets van op twitter.
Net schreef ik erover op de Klooiende Kalkoen.

Dat lucht op. Een beetje.
Maar het verandert er helaas niets aan dat tot half augustus mijn favoriete radiostation is verworden tot kletsradio.

Dromen en daden

Vannacht droom ik dat iemand die ik een beetje ken zelfmoord pleegt en dat ik daar erg van schrik.
Vandaag overdenk ik de droom en kom er niet uit wat hij voor me betekent.
Ben ik bang iemand kwijt te raken of wens ik diegene juist mijn leven uit?

Laatst droomde ik dat ik het roer in mijn leven omgooide.
Ik besloot te gaan schrijven over genealogie (vakmatig – voor geld) en niet meer over radio.
Erg jammer, zei me in die droom iemand van de radio.
Want hij las me graag op de Klooiende Kalkoen.

Uit die droom werd ik wakker met: dit moet ik onthouden.
Goed wakkker wist ik niet meer wat ik ervan wilde onthouden en waarom.
Schrijven over genealogie kan ik niet, ik weet er te weinig van.
Bovendien ben ik zelf al een tijdje terug ermee gestopt om ‘privé redenen’.

Even dacht ik: zou de droom me zeggen dat ik moet proberen mijn radiorecenseren te gelde te maken?
Dat zou ik best leuk vinden maar tussen die droom en de daad staan ettelijke bezwaren.
Zoals daar zijn:
– geen enkel betalend medium heeft of wil een radiorecensent
– áls iemand al ergens een mening over wil is dat (tenzij: BN-er) van een jeugdig persoon.
Net zoals radio 1 zélf al jaren z’n best doet de vaste luistergroep (50+) van zich te vervreemden op zoek naar een jonge doelgroep.

Waarmee deze droom een echte ‘dream’ werd in de zin van wishful thinking.

Radioluisteraars

Ik ben 1 mens met een aantal belangstellingen en sommige ventileer ik vooral elders.
Mijn liefde voor begraafplaatsen bijvoorbeeld. Die uit ik maar heel af en toe hier.
Wat een ietsje raar voelt omdat compartimentaliseren mij niet van nature goed afgaat.

Andere liefde: Radio 1.
Daaraan geef ik uiting op de Klooiende Kalkoen.
Waar ik vandaag mensen verzoek te stemmen voor hun favoriete radioprogramma.

Mocht jij nou denken: stemmen? Dat lijkt mij ook wel leuk – hier kun je terecht.

Joris van de Kerkhof stopt met Het Filiaal

Wie wel eens ’s ochtends naar het Radio 1 Journaal luistert, kent Joris van de Kerkhof als houder van Het Filiaal.
Bijna 15 jaar deed hij zijn kunstje in de morgen.
No more.

Vanochtend was z’n laatste Filiaal.
Wil je weten waaróm en wat hij nu gaat doen: alles wat je weten wilt lees je natuurlijk op de Klooiende Koude Kalkoen.

Ergernis

“Ik zet me graag in voor Stichting Vluchteling” zegt Femke Halsema in de reclame op Radio 1.
Ze vraagt of ik dat ook doe.
Ik denk ‘ja’ en ook ‘nee’ want ik zet me ook al in voor Artsen zonder Grenzen en nog een hoop goeie doelen.
Maar Femke heb ik hoog en als zij nou zegt dat Stichting Vluchteling een goed doel is zou ik dat zeker overwegen als ik nu even niet erg krap bij kas zat.

Alleen zegt Femke het wel érg vaak op een dag op Radio 1.
Ik heb het nog niet geturfd maar als het minder dan tien maal zou zijn, zou me dat verbazen.
Tijdens het Radio 1 Journaal van deze avond in elk geval al 3x.

Nu weet ik niet wat zo’n commercial kost.
Maar ik weet wel dát-ie kost.
En meer dan een paar tientjes.
Van dat geld kunnen dus geen bedjes en dekens en medicijnen worden gekocht voor die zielige kindjes in Afrika.

Waarom zou Stichting Vluchteling dit doen?
Om er bij ons in te prenten dat Femke Halsema zich aan ze heeft verbonden?
Ik durf te wedden dat de gemiddelde Radio 1-luisteraar dat al weet.
Via de krant of via datzelfde Radio 1.

Waarom dan het erin blijven rammen?
Omdat ze denken dat als we de boodschap maar elke dag minstens 10x horen we ook de portemonnee trekken?

Zonder onderzoek zet ik in op: de gemiddelde Radio 1-luisteraar die ook nog genegen is geld te geven aan een goed doel is té slim om zich door herhaalde-klap-op-de-kop-reclame tot iets te laten verleiden. Integendeel.

Zodat ik het nu helemaal niet meer snap waarom ze dat doen.

Ontvangst

Twee maanden geleden viel de zendmast in Smilde om en brandde die in Lopik uit.
Er kwam een AM-frequentie en een steunzender in Engeland en een satellietontvanger in Terneuzen.
Hommeles was het veelal.
Géén ontvangst van Radio 1 (o.a.), haperende ontvangst, stotterende ontvangst, ruis.

Ook ik had er last van.
Maar pas dit weekend, nu alles weer ok is, realiseer ik me hoe fijn de afgelopen twee maanden ontvangsttechnisch gezien waren.
De wereldontvanger op mijn bureau, een Sangean ATS 505, deed het nl best goed met ‘Terneuzen’.
Maar met Lopik is het huilen met de pet op en ook af.

Sangean was altijd al extreem gevoelig voor overvliegende vliegtuigen en soms ook voor m’n muis en toetsenbord.
Vaak moest ik de antenne precies zó en niet anders richten omdat hij anders ruis op ruis produceerde.
Met wat geduld ging dat nét.

Nu niet. Het is alleen maar storing.
En wanneer ik de radio wendend en kerend en de antenne richtend en weer anders richtend tracht helder geluid te krijgen en daarin steeds niet slaag word ik steeds driftiger en wil met het kreng gaan smijten.

Ik vermoed dat het komt omdat ‘Lopik’ voor mij altijd al een matige straalzender was. En nu, op niet 100%, is hij een ramp.
Het alternatief is: luisteren via de PC. Dat kán.
Alleen pleeg ik op 3 plaatsen in huis tegelijk de radio aan te hebben en de PC loopt een halve minuut áchter.

O, geef mij weer een donderklap op Lopik en dan Terneuzen weer terug.

Flexibel

Mensen die alleen wonen zijn hufterige egoïsten.
Of op z’n minst “niet flexibel”.
Nóg erger zijn mensen die alleen wonen én ook nog eens geen kinderen hebben.
En omdat het zulke irrirante zeikerds zijn kunnen ze ook geen partner vinden.
Ziezo.

Een vol half uur loopt Prem leeg.

Wat zullen veel mensen die te laf zijn om uit een ongelukkige relatie te stappen zich door hem gesterkt hebben gevoeld.

Tip

Luister je wel eens naar het Radio 1 Journaal in de ochtend?
Of niet meer sinds Rob Trip de radio verliet om de autocue te gaan lezen op televisie?

Mn in dat laatste geval: zet deze week de radio tussen zes en half 10 eens op Radio 1.
Nee! Rob Trip is niet met hangende hoefjes teruggekeerd (die beperkt zich kwa radio tot af en toe een Oog).
Rik van de Westelaken presenteert.
Zoals hij een paar jaar geleden een paar maanden in de middag deed.
Maar nu dus in de ochtend. En de ochtend is ánders, leuker, sneller, spraakmakender, onverwachter.

Rik van de Westelaken in de ochtend is geweldig.
Een natuurtalent. Niet alleen ‘bekwaam'(=het minimum). Niet alleen meestal ‘goed’ (=boven het minimum).
Hij slaagt vooral in het halen van de lat die Rob Trip ooit zélf -in interviews- legde: sfeer scheppen van ‘welkom, kom binnen’.

Rik van de Westelaken heeft een prettige uitstraling.
Ontspannen. Erop gericht geïnterviewden hun verhaal te laten doen.
Niet onkritisch. Maar zeker niet op de punt van de stoel klaar om een ‘kijkmijeensgevatzijn’-vlieg af te vangen.
Ik houd van die sfeer.

Jij ook? Luister dan eens morgen of overmorgen.
Volgende week zit Bert van Slooten er weer en dan zijn Lara Rense en Marcel Oosten weer terug.
Waarna Rik neem ik aan hoogstens nog eens een enkel keertje zal invallen.

Als je geluk hebt (vanochtend was dat niet zo) kun je tijdens de uitzending ook nog naar hem kijken.

Uitspraak

Wat kan ik me ergeren aan hoe mensen dingen zeggen.
Niet alleen aan formuleringen die niet kloppen (‘zich beseffen’ ‘zich irriteren’) of die ik lelijk vind.
Ook aan hun klank.

Vanochtend was het bv goed mis met Daphne Bunskoek die de TROS Nieuwsshow mocht meepresenteren.
Zij is 1 van de presentatrices die denken dat als ze op kjoet gaan wij ze daardoor meer gaan waarderen.
Voeg daarbij dat ze van foto’s voto’s maakt en de S en de Z ook vrolijk verhaspelt én alle werkwoorden die op -en eindigen laat eindigen op ‘uh’.
En ik erger me.

Net op de radio een dichteres.
Met vette ‘ai’ ipv ‘ij’-klanken.
Ook lekker lijzig. Uitdijende zinnen die in de lucht blijven hangen.
Zó erg dat ik de radio uitzet.

Wat ik wél mooi vind?
Een zachte G en een lichte stotter.

Waar anderen (hele volksstammen zelfs) weer een hekel aan hebben.

Nieuws en non-nieuws en hype-nieuws en neuzel-nieuws

Dé wedding. Hét huwelijk-van-het-jaar.
Stop de persen, ruim pagina’s in, stuur tritsen journalisten naar Engeland, voorbeschouw, beschouw en houd niet op met nabeschouwen.

Ik snap het niet.
Ik heb sowieso niets met royalty en ik zou ‘Kate’ niet op straat herkennen als ik haar tegenkwam.
Hierin sta ik alleen. Vermoed ik.
Want de NOS zal toch niet voor niets al die journalisten naar Engeland hebben gestuurd en er al die uren radio en televisie en een live blog en uitzenden via Journaal 24 aan hebben besteed als *niet* de rest van het volk hier vurig naar zat te verlangen.
De NOS gevolgd door de andere publieke omroepen (op NTR na) en uiteraard de commerciëlen.

Eerst erger ik me. Dan denk ik: oren dicht en weer open wanneer er ánder nieuws komt.
Vandaag denk ik zelfs even: laat ik me er maar -in passieve zin- aan overgeven.
Het Radio 1 Journaal met Lucella Carasso bericht ook best leuk en dan zet ik de radio uit en pas na drie uur weer aan.
Ik heb dan de kus gemist maar dit wordt nog helemaal goed gemaakt in de avonduitzending van het Radio 1 Journaal dat opnieuw voor een kwart gaat over hét huwelijk. De júrk! De kús!
En daaraan, wordt beloofd, zal de Avondspits ook nog aandacht besteden.

Volgens mij zijn we nu in de fase overkill.
En wat ik me afvraag: er zijn natuurlijk idioten die alles met royalty dolletjes vinden.
En andere idioten die sowieso van alles enigjes vinden waar geen normaal mens met de pet bij kan.

Maar hoeveel ándere mensen hadden nou behoefte aan deze overdaad aan berichtgeving?
En… waaróm?

Gedaan

Boeiend gedroomd van een moordenaar en dat ik heldin was en (andere droom) dat ik een foto nam van 1 van onze ministers in zwembroek die toen mijn camera afpakte en het geheugenkaartje wiste.

Op de Kalkoen afscheid genomen van Lisa Wade waarna iemand me woest ontvolgde op twitter én ontvriendde op Facebook. Raar hoor, was helemaal geen onvriendelijk stukje.

Mijn kleine Olympus te koop gezet op marktplaats.
Dit blijken deze ochtend meer mensen te doen: hun camera aanbieden. Toen ik vijf minuten later eens keek of er al mensen de mijne hadden bezichtigd was het nog flink zoeken voor ik ‘m überhaupt vónd – hij was al verdrongen naar de tweede pagina.

Te doen: nog meer muizenboeken scannen. Boeken invoeren in de database. Scans bewerken.
Ook wel omschreven als *knallen*.

Lisa Wade weg bij Vroege Vogels

Voor wie het nog niet elders las: Lisa Wade is ein-de-lijk weg bij Vroege Vogels.

Sinds augustus ontnam ze me alle plezier in dit programma waar ik zo van hield – zó erg dat ik de laatste maanden niet eens meer luisterde tenzij ik het niet kon laten en er toch even in zapte.

Drie weken was ze afwezig wegens ‘ziek’. Toen dacht ik al: dat kán niet. En: het zal toch niet…?
Het zal wél. Lisa Wade is verdwenen en good riddance en zondag staat de wekker weer op half acht.

Uitgegraven

Mijn werkster heeft mijn auto uitgegraven.
Voor het geval ik in geval van nood (=ziek dier) écht weg moet.

Verder
– bracht mijn werkster vandaag andijvie en wortels enzo mee die ze op mijn verzoek voor mijn dieren heeft gekocht – bij AH en ik moet zeggen, dat is toch wel een klasse beter dan de Plusmarkt
– hangt een ontzettend aardige buurvrouw van verderop die ik niet eens van gezicht ken af en toe een zakje biologisch groen aan m’n deurknop
– heb ik een wijnpakket laten bezorgen

Kwa noodpakket ben ik nu door mijn favoriete zoutjes heen en heb ik mezelf met de mandarijntjes en de boerenkaas op rantsoen gezet.
Dadelijk komt in het Radio 1 Journaal een item: wat eten we dit jaar met kerst.
Ik ben reuze benieuwd.

Mooie Radio op Radio 1

Bijna vijf jaar stond ik elke dag op om half zes voor Fanlog Radio 1 Journaal.
Daarna was ik tussen de middag weer paraat en dan om half vijf opnieuw.
Tot ik dat niet meer trok.

Sinds maart schrijf ik op de Klooiende Koude Kalkoen over radio maar zonder dwang, alleen als ik zin heb.
De verleiding een oordeel te geven over de radiomakers kon ik niet weerstaan.
Zie hier mijn: wie is de beste presentator, beste verslaggever, beste programma.
Volgens mij natuurlijk.
Maar als iemand fanatiek Radio 1 luistert en dat al jarenlang ben ik het wel.
Zodoende (in alle bescheidenheid – haha).

En als je wil meepraten, me gelijk of ongelijk geven – graag.
Maar dan wel dáár.

Stilte

Het is stil in huis.
Dat komt omdat ik Radio 1 niet aan heb. En dát komt omdat Lisa Wade tegenwoordig Vroege Vogels presenteert.

Ik heb geprobeerd aan haar te wennen.
Echt.
Ik dacht: misschien kan ik mijn ergernis over haar ‘kijk mij eens een supersnoezig oliedom gansje met een kinderstemmetje zijn’ wegduwen. Omdat het programma verder wél veel te bieden heeft.

Helaas.
Het is me niet gelukt.
Wanneer ik door de week de promo’s hoor waarin babystemLisa het programma aankondigt moet ik me al inhouden om niet spontaan de radio uit te drukken.
Soms doe ik dat zelfs – zó erg vind ik haar.

Vorige week luisterde ik tussen acht en negen naar stukken van het Requiem van Verdi.
Via YouTube.
Het laatste half uur zette ik toch weer Vroege Vogels aan.
Wat ik beter niet had kunnen doen want mijn humeur was subiet verpest.

Vandaag blijft de radio uit tot tien uur.
Ik laat stilte heersen.
En nee, dat is niet ‘ook wel eens fijn’.
Door de stilte galmt: ze hebben me 1 van mijn favoriete programma’s afgepakt door dit kijkmijeenskjoetzijn-wezentje aan te stellen als presentator.
Moge de luistercijfers zakken tot onmetelijke dieptes zodat de VARA weer bij zinnen komt.

Nieuw

Ooit stond ik om half zes op omdat ik geen minuut wou missen van het Radio 1 Journaal.
Eerst omdat Rob Trip presenteerde. Toen omdat ik op Fanlog erover verslag deed.
In die tijd luisterde ik ook elke werkdag tussen 12 en 13 uur naar Radio 1 (R1J) en tussen half 5 en half 7.
De laatste jaren was er geen lunchuitzending meer, maar de rest moest worden beluisterd.
Eerst nog steeds voor Fanlog. Nadat ik daar in maart 2010 mee was gestopt vaak tóch nog – uit een soort macht der gewoonte resp plicht.

Pas de laatste weken denk ik: het hóeft natuurlijk niet.
Dus slaap ik uit. Soms. En áls ik het doe bevalt dat me heel goed.

De avonduitzending beluister ik vaak nog wel.
Uit waardering voor Lucella Carasso.
Maar vanavond hoor ik een journaliste aan wie ik de pest heb (laat ik haar naam maar niet noemen, ze kan het ook niet helpen) en ik druk de radio uit en ga beneden een boek lezen.
Dat bevalt érg goed.

Volgens mij is er een nieuwe wereld aan het opengaan.
Welkom nieuwe wereld resp. welkom nieuwe ik.

Wakker worden

Jarenlang werd ik ’s morgens op een verrukkelijke manier wakker, dankzij Rob Trip.
Bij het journaal word ik afgeleid door zijn gezicht.

Het is geen tekst van mij, het is een tekst op een Volkskrant-weblog.
Een reactie op de vraag: vind je Rick Nieman de beste Journaal-lezer of misschien toch Rob Trip.

Ik lees het nadat ik me om zeven uur uit bed heb gesleurd nadat ik gisteren om elf uur pas in dat bed viel.
Laat opgebleven omdat ik Dirty Dancing (en ook nog een stukje Zomergasten) wou zien.
En waarom mezelf om tien uur in bed dwingen zodat ik om half zes kan opstaan als er dan geen Rob Trip op me wacht (en de dieren ook nog niet wakker zijn).

Laatst had ik een fantasie.
Dat ik om zes uur Radio 1 aanzette en dat Rob Trip inviel.
Zomaar, een keertje. Omdat hij het leuk vond het nog eens te doen.

Ach ja.
Een vrouw fantaseert wat af.