Jeanne's Weblog

Ik kom al meer dan 20 jaar bij dezelfde dierenartspraktijk.
Eerst waren er twee vertrouwde dierenartsen, soms kwam er tijdelijk een derde bij.
Ook de assistentes waren vertrouwd.

De afgelopen jaren blijft alleen mijn favoriete dierenarts (tevens eigenaar van de praktijk) maar alle andere dierenartsen wisselen en wisselen en wisselen.
Gelukkig waren tot voor kort de meeste assistentes nog dezelfde.
Niet vandaag.

Ik ging erheen om kattenvoer af te geven voor een goed doel dat ze ondersteunen.
Ik stond te wachten aan de balie.
De eerste blonde bitch groette me vanuit een schuine hoek van haar mond en liep dóór.

De tweede (bruinharige) bitch liep langs me heen en negeerde me totaal.
De derde (zwartharige) eh… assistente was verkleefd met haar PC scherm maar zag toch kans te vragen of ik al werd geholpen.
NB: ik stond daar toen al 15 minuten te wachten!
Ik zei ‘nee’ en gaf het Sheba kattenvoer voor het goede doel en ze kreeg nog nét ‘dankuwel’ uit het mondje maar dat was het dan.
Ik hoef geen uitvoerige bedankjes!
Ik wil alleen maar worden behandeld als mens.

Vannacht was een piekernacht.
Ik ging nog redelijk opgewekt naar bed, best moe. Maar kon niet slapen.
Naar mate ik vaker op de wekker zag dat de tijd verstreek en dat ik nog steeds niet sliep, werd ik wakkerder en eerst minder opgewekt en ja hoor: dat werd piekeren.

Piekeren deels over dingen waarover ik ook overdag pieker.
Deels ook over dingen die normaal aan de zijkant of achterkant van mijn ‘wat is het leven lastig’-bewustzijn zitten.

Ik meende me te herinneren dat ik laatst iets heb gehoord of gelezen over ‘wat te doen bij een piekernacht’.
Het had iets te maken met concentratie.
Geloof ik.

Deze nacht was naar de knoppen (al deed de lieve Loki zijn best me op te vrolijken met een hoop geknuffel en gespin).
Zodra ik op was dus gegoogled op ‘wat te doen bij een piekernacht’.
Het leverde vooral anecdotes.
En wartaal van een zweverig type.

Straks nog maar eens zoeken.

Ik heb een aantal boeken geschreven.
Vroeger.
Daarvoor krijg ik leenrecht uitgekeerd.
Dit jaar € 2,11 voor de e-books en € 1,99 voor de ouderwetse papieren boeken.

Niet echt een bedrag om bloemetjes mee buiten te zetten.

Vandaag zou de verjaardag van Lodewijk zijn geweest.
Hier werkte hij in onze tuin.

Gisterochtend werd ik wakker met keelpijn.
Ook deed een plekje op de bovenkaak, waar ooit de verstandskies zat, pijn.
Dat vertelde ik de mondhygiëniste waar ik gisteren was.

Ze beloofde voorzichtig om te gaan met dat plekje en dat deed ze ook.
Maar een andere kies ging ze fanatiek te lijf.
Was nodig.

Maar vannacht gaat mijn wang pijn doen.
Erop liggen is niet fijn.
Vanochtend blijk ik een dikke wang te hebben.
Op naar google.
Het kan van alles zijn (what else is new).
En: óp naar de dokter, is meestal het advies.

De enkeling die me niet meteen naar óf de huisarts óf een kaakchirurg wil jagen, zegt: begin maar eens met paracetamol.
Gelukkig heb ik die nog in huis van de prikoperatie aan mijn pink.

Ik vertelde laatst over de verhuurder die me onder druk had gezet: als ik waagde een comment bij zijn rental te zetten (er was gedoe over een niet werkende koelkast), zou hij *mij* zodanig becommentariëren dat nooit meer iemand aan me zou willen verhuren.
Chantage noemen ze dat.

Gelukkig zijn de meeste verhuurders aardig.
Omdat ze gewóón ‘aardig’ zijn en ook omdat *ik* aardig ben.
Wanneer het me ergens bevalt, meld ik dat. Wanneer ik bijzondere dingen meemaak (bijzondere dieren, bijzondere foto’s gemaakt), laat ik dat ook weten.
En achteraf schrijf ik een zeer gedetailleerde positieve recensie.
Dat laatste is ook omdat ik zélf als potentiële huurder niets heb aan commentjes als ‘was geweldig!’ en ‘alles tiptop in orde’.

Veel hosts (laat ik het niet mooier voorstellen dan het is), nemen dat voor kennisgeving aan.
Andere zijn blij wanneer ik me enthousiast uit.
Ook omdat het vaak een eigen huis betreft dat ze een aantal maanden per jaar verhuren. Dan doet het toch goed wanneer dat huis wordt gewaardeerd.

Band

Met een paar váste verhuurders heb ik nu een ‘je krijgt korting’-band.
Niet om gevraagd, is me aangeboden.
Meestal omdat ik er al een aantal keren wás, me vriendelijk uitte en die goede recensie schreef.

Het kan ook nóg sneller gaan.
In mei huurde ik een schitterend huis voor 1 nacht.
Het regende vanaf het moment dat ik aankwam tot ik de volgende ochtend de spullen in mijn auto legde.
Ik was aardig, de verhuurder was aardig, ik schreef de gebruikelijke goede recensie voor huizen waar ik het naar mijn zin heb gehad.
Zijn reactie: als je nog eens in de buurt bent, mag je 1 nacht gratis verblijven en hoef je alleen de schoonmaakkosten (die doet daar een bedrijf) te betalen.

Een paar dagen geleden mail ik de verhuurder, herinner hem aan het aanbod en voeg eraan toe: als je dat toch niet wilt doen no hard feelings.
Maar hij doet het wel.
Zo kan het dus ook gaan.
Niet elke verhuurder is een gemene blackmailer.