Jeanne's Weblog

Als de dood er niet tussen was gekomen was mijn rooie kater Sammie vandaag 20 jaar geworden.
En Roelof zou 75 zijn geweest.

Maar zoals tussen droom en daad wetten in de weg staan en praktische bezwaren, staat tussen ‘een mooie leeftijd bereiken’ IJzeren Hein, de Man met de Zeis of een gruwelijke ziekte of gewoon het noodlot.

‘Missen’ is van alle tijden.
Ik laat het hier maar even bij.

Ik hoor veel mensen klagen over dat ze niet naar vrienden kunnen of niet naar de kroeg of dat ze hun kleinkinderen niet mogen zien.
Ik begrijp het.

Tegelijk gaat het wat langs me heen.
Mijn leven bestaat al heel lang uit thuis zijn in m’n eentje en af en toe naar de supermarkt en soms een opera en natuurlijk de Amerikaanse woestijn.

Ik mis nu een opera in Amsterdam en een opera in Zürich.
Wat jammer is, maar ik kan zónder.
Erger vind ik dat mijn reis naar Amerika die ik in mei zou hebben niet doorgaat.
Ik heb die woestijn-reizen met de woestijn-diertjes nodig om op te laden.

Maar na de eerste schrik ben ik daar nu ook aan gewend.
Het is balen, maar ik overleef het wel.

Soms, nu bv, heeft het leven als een sociale kluizenaar duidelijk voordelen.

Plane with 5 passengers on board, Donald Trump, Boris Johnson, Angela Merkel, The Pope and a ten year old school boy. The plane is about to crash and there are only 4 parachutes.

Trump said ‘I need one. I’m the smartest man in the USA and am needed to sort out the problems of the World!’, takes one and jumps.
Boris said ‘I’m needed to sort out Britain’. He takes one and jumps.
The Pope said ‘I need one as the world needs the Catholic Church.’
He takes one and jumps.

Angela said to the ten year old: “You can have the last parachute. I’ve lived my life, yours is only just starting.”
The 10 year old replied: “Don’t worry, there are 2 parachutes left, the smartest man in the USA took my school bag.”

De handkliniek is sinds vorige maandag gesloten, zie ik op de website.
Terwijl ik dacht: het gaat helemaal niet goed met mijn Dupuytren-pink, misschien toch maar weer eens overleggen.

Mijn huisarts vraagt me ook via de website om liever niet te komen tenzij het heel dringend is.
Terwijl ik met hem had willen overleggen omdat toen ik Loki ‘s avonds naar de dieren-ic bracht, ik ontdekte dat ik van ‘rijd liever niet in het donker’ nachtblind ben geworden.

Wie nog wel open is: de tandarts.
Die bezoeken zou ook wel zinvol zijn want tijdens het zenuwen over Loki heb ik blijkbaar te hard geknarsetand want ik heb een vulling uit een kies gebeten.
Maar ik heb zelf helemaal geen zin in de tandarts.

Zul je altijd zien.
De enige die open is en die ik eigenlijk écht nodig heb (want zolang ik niet kan vliegen levert mijn kromme pink ook geen problemen op bij het Amerika binnenkomen en ik heb geen nieuwe nachtrijd-plannen).
Maar zolang het geen pijn doet, die kies, laat ik dat maar zo.

Anderen schijnen wc-papier en paracetamol te hamsteren, ik hamster legpuzzels.
Ik laat die sturen naar mijn eerste adres in Amerika (omdat het bedrijf Masterpieces niet buiten de Verenigde Staten levert) en stuur de puzzels dan zelf dóór aan mezelf.

Omdat dat niet lukt en ik wel mijn voorraad rap zie opdrogen, bestelde ik vorige week een aantal puzzels bij Amazon.com.
Tot mijn aangename verrassing zouden ze die snel verzenden.
Dat deden ze ook.

Van Amerika naar Brussel waar ze door de douane gingen en toen naar Amsterdam en 1 puzzel zou vandaag worden bezorgd en de andere aanstaande maandag.

Maar sinds vanochtend half negen staan beide pakjes stil in het ‘Aflevercentrum in Amsterdam’.
Bij de T&T van het ene staat: Zending tijdelijk -on hold-. DHL onderneemt actie
Bij het andere staat alleen: Shipment on hold

Voor wie denkt ‘dan leg je toch zo’n leuke Van Haasteren’-puzzel of een Ravensburger: nee.
Masterpieces moet het zijn of desnoods Springbok.

Dat heb je met een verslaving: het is dát of niets.

[ze zijn vandaag toch nog aangekomen!]

Bij veel rentals mag je in twee keer betalen.
Een deel wanneer je boekt, een ander deel wanneer de datum van je verblijf nadert.

Dat lijkt fijn maar vorig jaar overvielen die tweede betalingen me vaak.
Dus dacht ik dit keer: ik betaal direct het hele bedrag.
Dan is dat vast geregeld.

Gisteren zeg ik mijn huisjes af.
Allemaal Airbnb op 1 VRBO na.
Airbnb werkt goed mee.
Van een verhuurster hoor ik dat ze de hosts ook een oekaze hebben gestuurd: wees coulant.

VRBO raadt aan het zelf met de verhuurder te regelen.
Homeowners and property managers who list their homes on Vrbo set and enforce their own cancellation policies. We are finding new ways to reward their flexibility and understanding during this time, and we encourage you to try to work out exceptions to their policies with them first.

Ik kijk op de website van het VRBO-huis en zie dat ik op tijd ben om 100% terug te krijgen! daarvoor zou ik nl vóór 20/3 moeten annuleren en gisteren is het 17/3. Hoera! Ook een mail geschreven met toelichting. Aan deze mensen bij wie ik een jaar geleden ook al had gehuurd én ze toen een jubel-recensie had achtergelaten.
Geen antwoord.

Wel een afrekening:

Met 1 regeltje: dat ik idd recht heb op het volledige bedrag, maar dat het beleid van de verhuurder is om niets terug te betalen.
WTF!
Dat hele beleid deugt natuurlijk niet en als ik door het scherm heen de handjes om de nek van de verhuurder kon leggen zou ik dat doen – en dan wringen.

Maar wat ik vooral wil zeggen omdat anderen daar iets aan kunnen hebben: ik betaalde ook al het tweede deel, dat ik pas in mei was verschuldigd. En ook dát ben ik kwijt.
Dus: dat niet doen.