Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

PostNL

Ik bestelde bij Dirck een paar dozen wijn.
Omdat ik geen zin had die flessen telkens per 2-4 bij de Plus met de hand-tas te kopen.
1x ging dat goed.
Vorige week donderdag bestelde ik een paar dozen en toen ik kon kiezen uit ‘wanneer bezorgen’ koos ik voor afgelopen zaterdag.
Omdat die bezorger (mits niet op vakantie) aardig is.

PostNL gaf door: komt tussen 14 en 16.
Ok.
Om 15:30 kreeg ik door dat er iets tussen was gekomen, pakket ging naar PostNL-punt in Stompetoren.
Daarna nog wat vage meldingen en dinsdag: pakket staat in Stompetoren en daar moet u het ophalen. NB pakket is ZWAAR. Dat kan ik helemaal niet tillen! Moet ook nog eens snel anders gaat het terug naar de verzender.
(ik zeg maar zo etc)

Groot en groen

Mijn buurvrouw E. en ik zijn niet echt vriendinnen maar ik denk dat we elkaar wel aardig vinden.
Over een paar dagen gaat ze met haar jongste zoon op vakantie – de oudere kinderen gaan hun eigen weg.

Ik doe een briefje in de bus met een kleine attentie (geld voor op Schiphol) en na een paar dagen nog wat namens haar kat Loeki en vandaag een paar magneten met het verhaaltje dat het spaargeld van Lexje op is (wat ook zeer goed zou kunnen).
Waarna zij mij een video stuurt van twee mooie grote groene vogels stuurt – vogels zitten in haar tuin (die dus grenst aan mijn tuin).

Halsbandparkieten?? Idd.
Wat geweldig! Google: ze vormen een paartje voor het leven, ze kunnen 34 jaar worden!
Ik google wat ze graag eten eten stuit ook op idioten die willen weten wat je ze vooral niet moet geven opdat ze wég gaan.

Ik neem me voor morgen op het achterste terras te voeren..
En camera mee?
Maar al tref ik ze niet, alleen al de gedachte dat ze daar in de buurt (hebben) gezeten!
Alle vogels vind ik geweldig.
Alle insecten.
Alle slakken.

Maar dit is dus weer een extraatje.
Dank je, natuur.

Kapot

A long, long time ago… kocht ik wel eens iets op eBay.
Toen heel lang niet. Nu wil ik een paar boeken graag hebben (het zijn deels getekende boeken, ik ben niet opeens toch dikke pillen met lettertjes aan het verslinden).

Een aantal van die boeken wil ik op dierenveilingen te koop zetten, een deel kado doen. De meeste die ik ontvang zijn in goede staat. Variërend van ok tot zeer goed. Maar 1 boek valt uit elkaar zodra ik het aanraak en geloof me, ik ben een voorzichtige aanraker, niet een ruwe openvouwer.
Ik kijk op de website van eBay. Wat te doen bij een probleem? ‘Hebt u contact opgenomen met de verkoper?’ vraagt eBay.
Aarzeling. Ik besluit dat idd te doen. Niet op een eisende manier maar: uitleggen. Wat me is overkomen en dat ik niet wil retourneren omdat dat te duur is naar Amerika. De 4 boeken samen kostten $ 35. Plus een giga fortuin voor (terug)zenden (wat al voldoende reden is om dat niet eens te overwegen.)

Als ik de verkoper was, zou ik reageren met: balen! Fijn dat je wel blij bent met de andere drie boeken. Zal ik de kosten voor dat kapotte boek vergoeden?
Niet deze verkoper! Allereerst trekt ze in twijfel dat het boek kapot kan zijn gegaan want dit soort boeken plegen juist erg ‘sturdy’ te zijn. Missch heeft de verzender (= eBay) een fout gemaakt? Ik probeer in gesprek te blijven maar… hierna geen sjoege meer.

Terzijde: de titel van het boek(je): “That woman must be on drugs” en dan laat ik in het midden op wie van ons dat slaat.

Lezen

Er was een tijd dat ik heel veel las.
Daar kwam de klad in.
Wat ik nog wel doe is de krant lezen wanneer ik wacht op een bezorging van PostNL of DHL.
Leuke krant trouwens, die Volkskrant.

Vandaag las ik hem weer.
Er stond een lang artikel in over Bestsellers.
Interessant, dacht ik – missch kom ik nog op een idee.

Maar de belangrijkste boodschap was dat steeds minder mensen boeken lezen.
Dat hielp dus niet erg.

Memory

Ooit was ik met Roelof in New York.
We gingen naar twee opera’s in de NYCO: Turk in Italy en La Loca.
De Nederlandse Bariton John Bröcheler trad op.
Na 1 van die opera’s (ben vergeten welke) kwam hij naar ons toe.
We zaten op het terras aan de overkant.

Een geweldige ervaring.

Bergman

Dit is niet de eerste keer dat ik klaag over de Bergman kliniek en ik ben bang dat het ok niet de laatste zal zijn.

Wat me vandaag overkwam: ik kreeg ooit oogdruppels voorgeschreven (Monoprost) die helse pijn deden, ik belde het help-nummer van Bergman en kreeg te horen: doorgaan!! en: u wordt terug gebeld (wat niet gebeurde). Een aantal druppels verder kreeg ik Cosopt waardoor mijn haar uitviel maar vooruit – en toen kreeg ik weer ándere druppels met opnieuw erge pijn en ging ik zelfstandig terug naar Cosopt omdat de helplijn opnieuw niet híelp. (lees: niet eens de telefoon oppakte)

Vandaag bij de apotheek. Ik had Cosopt aangevraagd, herhaling.
Maar opeens vergoedt mijn verzekeraar dat niet meer.
Advies van aardig meisje: bel Bergman en zeg dat ze een recept sturen dat je het echt moet hebben omdat je anders teveel pijn hebt van bijwerkingen.

Ik bel Bergman en krijg eerst! een aardig meisje dat het zal doorgeven.
Maak meteen via weer ander aardig meisje afspraak met mijn oogarts.

In die bevestiging staat: u wordt gedruppeld, neem chauffeur en zonnebril mee.
Maar dat hoeft al heel lang niet meer.
Opnieuw gebeld. Gezegd dat ik het meestal even bespreek aan de balie en dat het dan niet hoeft.
Verveeld trutje: “als het anders niet hoeft zal het nu ook wel niet hoeven”.
Laat ik nou nét weer wat vertrouwen in ze hebben gehad!

Memories

Zoveel herinneringen.
Met Roelof ontdekte ik de klassieke muziek.
Soms een beetje tegen heug en meug en wil en dank: concerten die ik oprecht niet snapte! en dan vroeg ik Roelof of hij daar nou ook ‘verhaaltjes’ bij moest bedenken maar dat was niet zo.
Ik was dus echt ‘een beginner’.

Ook moeizaam: de ‘passies’.
Beter: Alfred Brendel.
Pianist.
En laat die nu opeens dood zijn.
94 en ik weet het: daar ’teken’ je voor.
Mij brengt het vooral herinneringen terug.
Van waar niet heen gaan en waar wél (Brendel) en hoe geweldig dat was en dat we een kast vol Brendel hadden en dat die nog best moeilijk te verdelen waren toen we uit elkaar gingen.

Krengetje

Ik heb al vele jaren (zeker 10) dezelfde mondhygiëniste.
Haar volg ik van tandarts naar tandarts.
Met haar bespreek ik ook ‘wat te doen’ wanneer die tandarts verkast.

Zo had ik een aantal jaren Bert in Oosthuizen en toen ging die naar Zandvoort.
Even (= 1 bezoekje) probeerde ik een ander, toen besloot ik Bert te volgen. Wat betekent telkens 5 kwartier heen én weer terug rijden. En als er een ‘ingreep’ wordt aangekondigd die begeleiding vergt, moet ik iem vinden die bereid is me te rijden.

Niet leuk. Dus stelde ik dit keer de verplichte controle telkens uit.
Bert is nu de Grote Baas en simpele controles worden gedaan door lager personeel.
Zo trof ik woensdag Bas – van wie ik eerst uitvoerig de reviews met mijn mondhygiëniste had doorgenomen.
Die waren positief. Zijn indruk op mij was ook positief.
Hij vertelde me dat hij ook werkt in een praktijk in Obdam = veel dichterbij.

Ik belde die praktijk om me daar in te schrijven.
En werd 4 minuten in de wacht gezet.
Opgehangen (ik).
Toen nog een keer 4 minuten maar toen trof ik een meisje/krengetje.
Ik legde uit en ook dat Bas me had gezegd dat ze nog patiënten aannamen.

*grom* (zij) en toen: wat is uw BSN.
Wat me in de zenuwen niet te binnen schoot (waar je dat makkelijk kunt vinden) en toen: “daarna moet u nog wel bij de oude praktijk de gegevens opvragen”.
Ik was 1 stap verwijderd van ‘nouladanmaar!’ Niet omdat ik zelf iets moest ondernemen maar omdat krengetje zo duidelijk haar best deed me af te schrikken.
Net het formulier ingevuld en BSN komt er helemaal niet op voor!

Zijn!!

Er is een radiospotje dat ik behoorlijk irritant vind.
Een zangeres krijst dat ze iemand wil ZIJN!!!!
Ik neig tot ‘goed je best doen op school, kleine meid.
En niet zo zeuren’.
Want ik heb sterk de indruk dat ze denkt dat ‘iemand ZIJN’ iets is dat uit de lucht komt als je het maar genoeg krijst.

Ook moet ik denken aan dat liedje van Kirsty MacColl met The Pogues.
Fairy tale of New York.
Zijn tekst: “I could have been someone…”
En dan zij: “Well so could anyone..”

The Pogues and Kirsty MacColl – Fairytale of New York (1987)
byu/MulciberTenebras invideos

Gekke Hendrika

Ooit had ik een webshop die ter ziele ging. Ik had er nog veel leuke spullen van, grotendeels gekocht in Amerika.
Nu zet ik die op veilingen voor goede dierendoelen.
En koop ik voor die doelen ook nog *bij*.

Tot de organisator van zo’n doel erin slaagt mij weer het ‘Gekke Hendrika-gevoel’ te geven.
Waarmee ik bedoel dat ik geen extreme dankbaarheid hoef maar een béétje dankbaarheid of op z’n minst waardering is toch wel leuk.

Dús een eigen goed doel bedacht en ja! ‘Dankjewel’ is de reactie.
Althans: de eerste reactie. Daarna wordt ook dát zomaar aannemen zonder die woorden op papier te krijgen die kennelijk niet meer ‘van deze tijd zijn’.

Ik overweeg nu even artikelen aan te bieden en van de winst voor mezelf hippe truitjes te kopen.
En kekke laarsjes.
Ware het niet dat ik niet zo’n type ben.
Van hippe truitjes en kekke laarsjes bedoel ik.

Goh….

Ik en ieg sómmigen met mij (van wie ik het weet omdat ik het ooit vroeg) checken wel eens online of mensen-van-vroeger nog leven.
In mijn geval gaat het vooral om mensen die ik niet (meer) zo aardig vind en die ik iets slechts toewens.

Zo zocht ik vandaag naar een aangetrouwd familielid aan wie ik altijd al de pest had gehad maar helaas – ze leeft nog.
Ik vond haar in het ‘Utrechts Archief’ en what do you know! daar vond ik ook mezelf! in een sobere versie maar toch.

Raar, hoor.
Doomen, A.W.J.T. (Jeanne), echtgenote van (etc) te Grootschermer. Geen geb.datum.
Ook geen sterfdatum.
Dat laatste valt wel weer mee.

Vrienden

Ik zit niet echt te springen om meer vrienden op Facebook maar soms nodig ik toch iem uit of ‘accepteer’ ik iemand.
Ik werd me net bewust uit welke groepen die komen.
1) dierenliefhebbers
2) muziekliefhebbers
3) journalisten

Waarbij of ik ‘blij’ ben niet wordt bepaald door de categorie maar door het individu.
Nu ’ter zake’: als ik een zielig vogeltje zie, red ik het. (tuurlijk)
Maar vanmiddag zag ik een zielige vlieg die in een bodempje van een glas witte wijn was gevallen en er niet meer uit kon.
Ach jochie toch!

Eerst glas geleegd in de gootsteen maar *niet* bij het afvoerputje natuurijk! (we waren immers aan het redden)
Toen vlieg met een bot(!) mes opgeraapt en op het aanrecht gelegd waar hij nog rap bij zinnen kwam.
Zelf zou ik als ik een half uur (bv) onderin een bassin met wijn had gelegen niet meer zo alert zijn, denk ik.

Dit was het hoogtepunt van mijn dag wat mogelijk genoeg zegt.

Het leed is nog verre van geleden

Ik word me alleen maar bewust van meer computerproblemen (en van meer mensen die niet willen helpen).
O ja – en van op de laptop verouderd genoemde wachtwoorden.
Zoals van DHL.
Verder moet ik een nieuwe Microsoft account kopen want de oude is opeens nét (twee weken geleden) op de laptop verlopen en dat wil ik best doen maar hij regelt het niet voor me.

In De Rijp is een winkel die soms wel en soms niet goed helpt (JorPhone) maar pas wanneer ik weet waar de leverancier van de PC me na reparatie wel en niet mee heeft geholpen (het meeste zal ‘niet’ zijn maar ik moet het wel zeker weten) kan ik een afspraak maken om die te laten langs komen.

Ik wil onder het bed kruipen maar daar is het nogal krap dus ik settle voor erin.
Met die lieve SuzieQ

PC

De computer is kapot.
Ik zette hem vanochtend aan en hij gaf een ‘Warning’ en zei dat ik direct een back-up moest maken want “a failure may be imminent” maar aangezien hij geen krimp meer gaf viel er weinig te back-uppen.

De leverancier gebeld. Waar ik hem een paar jaar geleden kocht.
Ik moest hem komen brengen. Alleen kan ik dat zware geval niet de trap aftillen en in mijn auto zetten en de paar sterke mensen die ik ken zijn of aan het werk of houden voorjaarsvakantie elders in het land.

In dat geval zou hij woensdag kunnen komen (het is nu zaterdag).
Wordt de PC dan gerepareerd? Nee. Er moet een nieuwe harde schijf in en daartoe zal hij hem meenemen en hij dénkt dat ik hem dan vrijdag terug krijg.

En als je nu denkt: je zit toch lekker te tikken dus geen probleem? Veel van mijn progs heb ik niet op de laptop. Idem wachtwoorden.
En om het nog erger te maken: de wachtwoorden zitten in het programma KeepAss op de harde schijf dus zullen straks ook niet meer benaderbaar zijn. Wat nu niet zo erg is want de huidige PC herkent me wanneer ik vertrouwde sites bezoek. Dat zal straks niet meer het geval zijn.

Intussen schiet me steeds meer ellende te binnen.
Zoals wat er echt op moet en waarvan ik geen idee heb hoe me dat zal lukken.
Wie me hierbij vroeger wel eens hielp heeft geen tijd en/of geen zin.

2 mei

Vandaag is de verjaardag van mijn moeder. Als ze had geleefd wat behoorlijk unlikely is want ze kreeg kanker toen ik 12 was, was ze nu 101 geweest.
Vandaag is ook de dag dat ik naar Amerika zou zijn gevlogen als ik me niet had bedacht.
Vanwege ‘bang’.
Bang om auto te rijden.

Mn in de verlaten woestijn van Nevada.

In heb geen spijt dat ik het heb gecancelled.
Wel denk ik: nu ga ik dus én niet meer naar de opera ergens in Europa en ook niet meer naar de woestijn ergens in Amerika.

Alsof ik mijn leven aan het afronden ben.

Hooi

Wat ook moet: vers hooi voor de konijntjes.
De jongeman die 1x per week de hokken schoon maakt regelt ook hooi.
Gaat meestal prima waarmee ik bedoel: ik houd voldoende over om ze dagelijks een hapje hooi te geven.
Maar doe een paar dagen veel regen en dan wordt het niks meer.
Zo ben ik nu al een paar dagen door mijn hooi heen.

In mijn regio heb je Ranzijn en Welkoop.
Ranzijn hád vroeger grote balen vers hooi maar verkoopt nu alleen nog verpakt hooi. Zgn omdat het ‘knoeide’ in de winkel.
Ook verder vind ik dat geen prettige winkel: te onpersoonlijk, te groot.

Liever ga ik naar Welkoop maar holy shit! laat nu uitgerekend Welkoop vogelvoer verkopen dat stikt van de chemicaliën waardoor baby-vogels in de nestjes sterven: “Vogelvoer van Welkoop blijkt 4 gifstoffen te bevatten in onderzoek van Pesticide Action Network Nertherlands. Van alle onderzochte producenten blijkt het vogelvoer van Welkoop het slechtst te scoren.”

Vogelvoer koop ik daar dus niet meer.
Planten dan? voor de bijen?
“Welkoop komt het slechtst uit de test. Op vier van de vijf planten uit die winkel, werden zo veel schadelijke stoffen per kilogram aangetroffen, dat er bij contact bijvoorbeeld duizenden luzernebehangersbijen mee kunnen worden gedood, zeggen de onderzoekers. Bijen en andere bestuivers zitten het vaakst op de bloemen.”

Dus ook maar geen hooi daar halen voor mijn konijntjes.

Te doen

Er zijn een paar dingen die ik móet en waar ik tegenop zie.
Ik noem nu even: belastingaangifte doen en me aanmelden voor glasvezel.
Dat laatste is min of meer verplicht heb ik begrepen.
Je kunt nog wel even ‘nee!’ zeggen maar uiteindelijk is er geen ontkomen aan.

Iets soortgelijks geldt voor de belastingaangifte.
Dat moet voor 1 mei maar ik pleeg uitstel te vragen tot 1 september.
Ervaar ik als ‘gedoe’ (dat uitstel vragen) maar alles beter dan nu me verdiepen in waarin ik me niet *wil* verdiepen.

Ik klik dus op ‘afstel’ en zie dat ik dan mogelijk over dat bedrag weer extra moet betalen.
Was dat eerder ook zo? kan het me niet herinneren.
Maar een klik vérder kan ik achterhalen met welk percentage ik word bedreigd.
Kan wel 9% zijn.
Niet fijn maar nu aangifte doen is nog minder fijn (vind ik) dus dat moet dan maar.

Ik klik terug naar ‘uitstel vragen’ en WTF!

Technische fout
Door een storing kunnen uw gegevens niet worden opgehaald. Probeer het later nog eens. U bent uitgelogd en gaat terug naar www.belastingdienst.nl.

Jammer dat ik niet die kleinzoon heb waarvan de Belastingdienst zélf me in hun commercials aanraadt dat ik die om hulp kan vragen 🙁