Pioneertown, CA
DHL nog maar weer eens een keer
Ik verwacht pakketjes van DHL.
Valt soms niet aan te ontkomen.
1 is aangekondigd maar heeft nog geen datum.
Ik denk: laat ik die op maandag zetten.
Twee komen vandaag.
Tussen 10 en 18 uur.
En dan: tussen 14:50 en 15:50.
Wat te overzien is.
Denk ik, alleen komt er niets.
1 is een doos met inhoud.
Het andere is een plat pakje dat door de brievenbus zal worden bezorgd.
Om 16:30 zet ik de doos ook op maandag.
Ik doe een dutje.
Wanneer ik weer wakker word een uur later kijk ik eens hoe het ervoor staat.
“Bezorging op dit moment verhinderd, het pakket heeft 1 à 2 dagen vertraging.”
Onbetrouwbare honden.
(sorry honden voor de belediging)
Luisteren naar je haar
Wanneer je haar uitvalt en de gebruiksaanwijzing van pillen of smeersel ook nog zegt: bijwerking=haaruitval, dan zou ik dat maar serieus nemen.
Wat ook waar is: je haar kan weer aangroeien.
Ook daarvoor heb je middeltjes.
Bij voorkeur dure die je ook nog erg lang (als het kan eeuwigdurend lang) moet gebruiken.
Met 1 middel/kuur stopte ik na 3 maanden omdat mijn kapster me een ánder middel voorschreef dat nóg duurder was en dat ik idd moest gebruiken tot de dood er zo’n beetje op volgde.
Oei! dat ik het 3 weken tijdens mijn vakantie niet zou kunnen gebruiken.
Moest eigenlijk wel, hoor!
Or else….
Or else dus.
Tot mijn blije verrassing zie ik mijn haar groeien.
Niet kwa lengte tot op mijn billen, maar het wordt wat dikker.
Minder iel.
Weer thuis ontdek ik dat in de woestijn mijn haar *dikker* was.
Thuis wordt het weer slap.
Kwam mogelijk omdat de lucht in de woestijn dun is?
Maar ook hier: méér haar dan eerder.
En wanneer ik kijk op google kom ik het vaker tegen: uitgevallen haar dat weer aangroeit.
Gewóón! omdat het spul dat het deed uitvallen verder wordt gemeden.
Niks nodig al die duren spullen! (in mijn geval Mediceuticals)
Halloween
Weg met de ziel
Soms berg ik wat dingen op.
Bv wanneer ik op vakantie ga.
Zoals het mapje met de papieren die wel van belang zijn maar die niet mee gaan op vakantie.
Een paar weken geleden was het zover. Dat mapje zat ergens in een la.
Ik zocht het met naast mij de vrouw die tzt van me zal erven.
(Te) enthousiast neusde ze eerder in mijn PC.
Toen kwamen ook nog de kleine handgeschreven boekjes ter sprake die al achter me lagen en omdat ik mijn mond niet kan houden vertelde ik dat het dagboekjes waren.
Best oude. Van 25+ jaar.
Ik denk nu: wat te doen met die dagboekjes.
Niet dat ik verwacht dat de gelukkige erfgenamen er tzt direct bovenop zullen duiken.
Maar toch.
Ik overweeg: in een grote doos doen en vragen of een vriendin ze bewaart tot ik doodga.
Waarna zij ze kan vernietigen.
Of ze nu al zelf vernietigen?
Missch gewoon al over een week afvoeren met het oud papier?
-xen
Ik houd erg van Netflixen e.d.
Is zo gegroeid.
Meestal: puzzelen met plank op de ‘eet’-tafel.
Maar de laatste jaren snap ik niet meer hoe de aan/uit-knop van de tv werkt (ja, die mensen heb je).
De PC beheers ik.
Altijd.
In Amerika groeide het opnieuw weer zo omdat het huisje waar ik daar was geen televisie had maar mijn laptop had wel Netflix en een paar andere streaming diensten.
Dus daar en aansluitend hier keek ik Netflix en andere series en aansluitend een hoop dierendocumentaires.
Tot die op waren (streaming diensten hebben er een handje van dergelijke docu’s maar beperkt uit te zenden en ze dan opeens af te kappen – vloek!).
Gisteren gezocht naar iets nieuws bij Netflix – niks gevonden.
Maar… seizoen 20 van Grey’s Anatomy bij Disney+! wie had dat kunnen denken.
Vannacht tussen 1 en 2 vast deel 1 gekeken.
Dadelijk deel 2.
Geniet ervan zolang het er is.
Expert
Wanneer ik op reis ga laat ik adviezen achter mbt wat eten mijn dieren.
Katten: dat wijst zichzelf als je je maar houdt aan ‘niet verwennen met menseneten’.
Voor de konijnen heb ik ook een overzicht te beginnen met hooi, verder andijvie en biks en bv wortel en appel en witlof.
Mijn laatste oppas was gaan experimenteren.
Zoals: paksoi!
Ik zou zelf niet eens weten hoe het smaakt maar mogelijk kan het geen kwaad. (dat blijkt idd het geval te zijn)
En: rode biet! waarderen de konijnen met mate.
Wat knap!
Ik app haar nu of ze nog meer ideeën had en idd: radijs.
Maar dat vonden de konijnen niets.
Wat ik weer niet gek vond, want je geeft ze ook geen prei.
Klevertjes
Ik was vooral blij toen ik weer thuis kwam en allebei mijn katjes achter de voordeur zag staan.
Zij blij mij te zien, ik blij hen/hun (ik weet het nooit precies, sorry) te zien.
Koffer laat ik beneden staan, mezelf sleep ik de trap op en dan in bed.
De katten aarzelen geen seconde en kleven zich aan me vast. Zó vast dat ik me niet meer kan bewegen. Letterlijk.
Wanneer ik uren later opsta, loop ik stram.
Waarvoor méér verklaringen zijn maar twe uur in 1 houding liggen met twee kattenlijfjes tegen je aan maken het alleen maar erger (en fijner – tis maar hoe je er naar kijkt).
Beide katten bijven mijn gezelschap zoeken.
Alleen: niet sámen. Terwijl ze ‘normaal’ veel samen optrekken.
Loki zit als het kan op mijn bureau tegen me aan geleund. En anders achter de monitor.
Lex geeft de voorkeur aan rolmops spelen met mij op bed.
Ze geeft een klein kreetje wanneer ze op bed (en op mij) springt, gaat dan even marcheren waarna ze zich oprolt.
Vanochtend vroeg … een wonder! Loki die zich nog niet op bed vertoonde verklaart op bed zijn liefde aan mijn linkerarm en hoofd (doet er voor de fun wat nageltjes bij – maar dat mág!) om na een half uur ietsje richting voeteneind te gaan.
Waar Lexje ligt.
Everybody happy! (vat ik dan maar samen)
Lamaar div
Ik had nog een paar ‘div’ maar die waren ook allemaal niet bepaald vrolijk en toen liet iem me weten dat ze van stukje 1 niks begreep en toen dacht ik laat ook maar de zeur-stukjes.
Wat er wel leuk was: diertjes kijken hoewel de foto’s wat tegen vielen.
Ook streamde ik twee leuke series. Om te beginnen Killing Eve op de laatste aflevering na.
Maar vooral The Perfect Couple.
Nu dus een nieuwe serie zoeken om me af te leiden.
Div mbt reizen 1
Zaterdag kwam ik terug (vrijdag vloog ik terug).
Er waren een paar dingen waar anderen hun voordeel mee kunnen doen. Dus: bij deze vast 1.
Voor wie wel eens licht-bepakt op Schiphol is aangekomen: zodra je uitstapt staan er lieden op je te letten die je dirigeren naar een looptrap (géén roltrap en ook geen lift, je kunt niet alles hebben).
Met je ene kleine koffertje bonk je van de trap af naar waar de uitcheck-machines staan, houd je paspoort voor een machine, kijk in de camera en daar is de hal.
Waar NIET je opwachter staat.
Want die verwacht jou een paar hallen verderop. Waar de rest van de passagiers uit het vliegtuig komen.
Die lui met 5 grote dikke vette koffers die via de band moeten wat lang duurt.
Ik kwam uit hal 2, keek op het bord: passagiers uit Las Vegas zouden aankomen in hal 4 en later stond er als beperking zelfs ‘passagiers op band van band 4’ waarmee ze neem ik aan bedoelden dat je de mensen nog niet hoefde te verwachten, die moesten eerst hun vele koffers afwachten.
Ieg liep ik met mijn ene koffertje en rugzakje naar hal 4: geen ophaler (dat kwam weer door iets anders – helaas -).
TIP: de keren dat ik goed ben opgehaald stond mijn primaire ophaler aan de gate die genoemd stond bij KLM en iem anders die dacht: voor het geval ze denken ‘Jeanne reist licht’ bij de ándere gate.
Vrienden
Ik ken iemand die 15 vriendinnen heeft.
Hoeveel ik er heb? geen.
“Een bewuste keuze” voeg ik daar aan toe (hoewel dat niet helemaal waar is).
Ooit was daar Willy – maar die ging dood.
Toen was er mijn man maar die ging 25 jaar geleden dood.
En toen was er Roelof, mijn beste vriend, en die ging vandaag acht jaar geleden dood.
(pas maar op niet te dicht in mijn buurt te komen!)
1 vriend(in) – dat kon ik. Daar was ik zelfs wel goed in.
Maar uit het niks er zomaar 1 of meer bij maken, dat lukt me niet.
Soms denk ik wel eens met weemoed terug aan de tijd dat ik als klein meisje met mijn ouders op de Veluwe was en een meisje zag dat me leuk leek en ik op haar af liep en vroeg ‘zullen we vriendinnetjes worden?’ en dan zei ze altijd ja.
Snotter
Ik ben aangekomen in Pioneertown.
De eerste dagen prikten mijn ogen, snotterde ik en dacht: daar gaan we weer, dat is allergie. Had ik hier 1x eerder (alleen was het toen in het voorjaar met de bloemen).
Mijn lichaam deed er nog wat keelpijn én twee koortsblaren bij waarna google zei: dit is geen allergie, dit is een ver-koud-heid.
Internet! hoe lang gaat dit duren?
“Een verkoudheid gaat vanzelf over en duurt gemiddeld 7 tot 10 dagen. Wees er wel op voorbereid dat het hoesten, niezen en snotteren nog enkele weken langer kan aanhouden.”
Zo kom ik deze vakantie wel door.
(Goed?) aangekomen
Lieve mensen vragen even te melden of ik ‘goed ben aangekomen’.
Ik kan nu melden dát ik ben aangekomen.
Na keurig 3 uur vantevoren op Schiphol, toen een vlucht met 1 uur vertraging om te beginnen en onderweg nóg een uur erbij (tegenwind). Eenmaal op Vegas airport duurde het een half uur voor de deur van de slurf open ging.
Daarna met de shuttlebus naar de car rental waar ik toen ik richting Alamo liep hartelijk werd ontvangen door ene Ben die me erheen voerde alsof hij wel zou regelen dat ik voorrang kreeg! Dat kreeg ik niet maar ik moest wél een lijstje met o.a. 3 telefoonnummers invullen. Moest écht.
Waarna niemand er ooit nog naar keek.
Intussen was ik zo gaar door de reis dat ik vroeg of ik hulp zou krijgen bij het kiezen van de auto en het installeren van mijn Garmin (GPS). Uiteraard!
Dus naar die afdeling waar de eerste man die ik aansprak me verwees naar de tweede die me verwees baar de derde die me weer wél zei dat ik NU moest kiezen uit de drie mogelijke auto’s want er waren meer gegadigden!
Vooruit dan maar en nu de Garmin.
Neeeee, dáár ging hij niet over! dat was het meisje bij het uitchecken.
Daarheen. Of zij dat deed? kom op zeg! Ik weer: mijn Garmin maakt geen contact, ik vermoed dat hij de satelliet niet kan vinden, kunt u dan ieg zeggen hoe ik moet rijden naar de Hilton Garden Inn?
Geen idee, zei/loog ze, ik moest hier direct naar links (dat zei de pijl op de hoek ook) en dan naar rechts en dan bedenk het allemaal lekker zelluf!
In mijn vermoeide zenuwen niet eens gecontroleerd of de auto wel satelliet radio heeft. En als-ie dat NIET heeft kan ik ook niet ‘even bellen’ want mijn NL-telefoon is alleen ingesteld op ‘in geval van zéér grote nood en dan roamen’.
So much for goed voorbereid op reis gaan.
[update: hij heeft géén satelliet radio]
Nog een les
Ik nam altijd een tweede foon mee naar Amerika (of kocht die daar) en zette er een 31 dagen-abo op van AT&T.
Maar ik heb geen tweede foon meer én je kunt vanuit hier geen AT&T-abo kopen dus zei wie het weten kon: e-sim-card (dat zei ook een winkel).
Alleen bleek mijn foon, een A40, geen e-sim-card aan te kunnen.
Er zat niets anders op: S23 gekocht.
Veel plezier ermee zei de winkel en zoek het verder zelf maar uit.
Dus ging ik googlen en het viel tegen en ik probeerde KPN te bellen (lukte niet) en toen te chatten op FB.
Dát lukte wel.
Alle info heb ik vast niet goed begrepen (verdiep ik me een volgend keer wel in, heb alles bewaard) maar voor nu voor wie ook wel benieuwd is: niet alleen moet je voor zo’n abo een goede foon hebben maar ook een goed abo! Want ik heb een sim prepaid en daar doet-ie het niet mee.
Het enige dat erop zit: hoog saldo op de sim voor-het-geval-dat.
Aangezien ik hem toch alleen in geval van nood wil gebruiken en dan dus ‘roaming’.
Ik voel me wel wat bedrogen door de winkel die me eerst een dure nieuwe foon adviseerde terwijl ze al wisten welk niet-abo ik had.
De S23 schijnt wel geweldige foto’s te maken en nee, er zit geen handleiding voor foto’s maken bij.
Lessen
Over een paar dagen vlieg ik weg en er moet nog te veel.
Eerst maar wat simpele dingen gedaan zoals zorgen dat alle konijnen staan ingeschreven bij mijn eigen dierenarts.
Dan naar de horlogewinkel om een nieuwe batterij in mijn horloge te laten zetten want het Swatch-horloge is al best oud (2 jaar?) en als het dáár opeens zou stoppen heb ik geen horlogewinkel naast de deur.
Ik babbel met de aardige man achter de toonbank die het gebied kent waarheen ik ga.
Hij leert me twee dingen: als je een horloge ivm tijdzones 9 zones terug moet zetten (en het doet *niet* ook aan data) dan kun je ook 3 uur vooruit zetten.
Logisch, alleen nooit aan gedacht.
(of vergis ik me nou??)
Nog iets.
In Amerika reed hij vaak huurauto’s naar een andere bestemming en dan was het altijd modderen ‘aan welke kant zit nou de tankdop’ wanneer de auto benzine wou.
Nu zat hij eens in de nacht naar een suf praatstation te luisteren en daar zei de praatstem dat in elke auto bij het benzinemetertje een pijltje staat links-of-rechts waar de dop is.
Echt? ik dacht: missch in luxe Amerikaanse karren.
Kijk net even in mijn kleine Mitsubishi en verdomd.
(ben nog steeds niet zeker van het horloge bijstellen, dus enlighten me als jij het wel zeker weet)
Spinnen en slakken
Er hangt al weken een grote kruisspin voor mijn voordeur.
Soms loopt een bezorger zijn/haar web kapot.
Ik doe mijn best de spin te ontzien want ja: dierenvrouwtje.
Gisteren doe ik boodschappen, til wat naar binnen, duik rechts van het web (wil het immers niet beschadigen:) en daar lig ik.
Op mijn rug. Op mijn achterhoofd. Op mijn stuitje.
Van de schrik kramp in mijn kuiten.
Beschadigde rechterhand, beschadigde rechter elleboog.
Mijn angst: dat er van alle kanten dorpsgenoten zullen toesnellen om deze oude dame overeind te hijsen.
Maar er komt niemand.
Volgende angst: dat ik niet meer zelf overeind kom.
Dat lukt.
Ik denk: ik ben zo geschrokken, mag ik nou huilen? Maar ik zie de toegevoegde waarde daarvan niet in.
Wel besluit ik een uur te gaan slapen.
Holy shit! scheuten van pijn wanneer ik mijn elleboog omhoog beweeg, draaien (nek!) kan ook al niet. En stuitje… evenmin een feest.
Loki in de wachtkamer bij de dierenarts
Bitiba
Antwoord van Bitiba op mijn vraag of het niet mogelijk kan zijn de bezorgdienst te kiezen en dat ik zelfs wil bijbetalen voor DPD (altijd exact op tijd, altijd een vriendelijke bezorger).
Maar… antwoord dus!
Beste Jeanne Doomen,
Hartelijk dank voor uw bericht.
Helaas het is door technische redenen niet meer mogelijk om het bezorgdienst te kiezen, onze excuses daarvoor.
Uw bestelling kan met DHL, GLS of DPD verzonden worden, deze wordt bepaald door het magazijn.
Met vriendelijke groet,
Dimiter
“Bel maar tijdens kantooruren”
Na 2 uur diepe slaap denk ik: nu maar eens het formulier invullen van DHL dat ik “niet zo blij” ben.
Als je wél blij bent willen ze o.a. weten of de bezorger vriendelijk was en of je het goed hebt kunnen volgen in de app (in beide gevallen was het antwoord trouwens “nee”, bezorger kwakte de zware doos direct achter de drempel, kon geen glimlachje, laat staan een vriendelijk woord af en blij??? missch dat het pakket er om 18:12 was en NIET om 18:45).
Ik verwachtte dat ik bij ‘niet zo blij’ ook wat vaste vragen zou krijgen maar helaas, ik kreeg weer de bot Tracey!
Die toen ze (..) er niet meer onderuit kon afraffelde dat ik dan maar morgen tijdens kantooruren moest bellen.
Concl: als het te vermijden is niet meer bestellen bij een bedrijf dat levert via DHL.
En de katten uitleggen dat ze niet Purizon hóeven te eten en dat er andere merken zijn die ook best lekker zijn.
Tenzij iem die dit leest een tip heeft waar ik Purizon lam+vis kan bestellen dat *niet* met DHL wordt bezorgd?
- 1
- 2
- 3
- …
- 733
- Volgende »