Jeanne's Weblog

It was Lodewijk’s birthday (vandaag) and I can cry if I want to.
Hij werd geboren in 1941 en ging in 1998 dood.

Dit was hem werkend in onze tuin

Ooit kocht ik veel dierenvoer (meelwormen, nutriworms, pinda’s) in bulk bij 1 bepaald bedrijf online.
Ook kocht ik wel eens bij een ander bedrijf dat minder voorraad had en duurder was.

Vandaag dacht ik: Black Friday.
Laten we eens kijken of mijn vertrouwde bedrijf mooie aanbiedingen heeft.
Ik struikel over de vernietigende recensies.
Slechte leveringen, kapot, onvolledig, geen reacties op klachten.

Een vb: “Bestelde er altijd pindas voor de vogels. 1 keer zat er schimmel op de pindas maar verder was ik opzich redelijk te spreken. Tot afgelopen maand toen er in runderlong van hun een metalen naald zat die bijna het einde betekende voor mijn moeders franse buldog.
In plaats hun verantwoordelijkheid te nemen weigerden ze enige compensatie. Naja ze wouden de runderlong zelf vergoeden. Een schamele fooi als je nagaat dat de dierenartsrekeningen opliepen tot boven de 1000 euro.”

Mijn leed is kleiner maar vandaag opende ik een giga doos (20 kilo!) meelwormen en vroeg een dorpsbewoner die in een doos in de schuur te doen. Hij opende de zak en… het waren gehakte pinda’s!
Niet alleen zijn dat geen wormen, ze zijn ook bij benadering niet zo kostbaar.

Ik kijk nog eens in de reviews: veel zendingen die niet deugden, beschimmeld, onvolledig, kapot.
Ik laat het erbij (bij dat bedrijf).
Bestel bij het ándere bedrijf.
Kleinere verpakkingen. Duurder.
Maar (nog) geen slechte ervaringen mee.

Van de week verwachtte ik een bestelling van Amazon (vnl dierenvoer) en die verzenden ook met DHL.
Mijn pakket werd aangekondigd voor een avond en dat is dan vanaf 17:30 tot bijna ’s nachts zodat ik de levering veranderde in: de volgende dag. Dat is tussen 10 en 18 – ook niet feestelijk maar voor mij meer te overzien.

Diezelfde avond wordt er aangebeld: de bezorger wist dat ik het tijdstip had verzet maar hij had gezien dat ik licht aan had en wou ik het pakket (meerdere, om precies te zijn) missch toch hebben?
Ik wou.
En keek later eens nieuwsgierig op de site van DHL: ‘pakket 1-2 dagen vertraagd’.
Mm.

Idd twee dagen later:
“Pakket is bezorgd bij de buren.”
Huh???

Ik twijfelde nog even: het waren een paar kleine pakjes, zouden sommige idd bij de buren liggen??
Maar nee.
Was onzin.

en ik tel de uren tot het voorbij is.
Op FB word ik gefeliciteerd door aardige mensen en mensen die ik niet eens ken.
Ook krijg ik een felicitatie-berichtje van iemand die me jarenlang op mijn verjaardag bloemen en bonbons stuurde maar – no more.

Dan zijn er nog de mensen die me helemaal niet meer feliciteren.
Soms begrijp ik waarom, soms: geen idee.

Eerlijk gezegd vind ik jarig zijn vooral ‘gedoe’.

Volgend jaar ga ik van 2 mei tot 1 juni weg.
Toen het nog maar om 3 weken ging meldde zich spontaan iemand via Facebook.

Al snel liet ik weten dat ik er een week aan vast had geknoopt.
Daar ‘viel wel een mouw aan te passen’ dacht de sitter.
Die mij nu laat weten dat het 3 weken en geen dag meer mag zijn.

Ik vraag iemand via-via voor de laatste tien dagen.
Als dat niks wordt, moet ik opnieuw gaan zoeken.

Wanneer je reist in een gebied waar wildlife woont, is de kans groot dat er mensen rond dwalen met geweren die er lol in hebben de diertjes af te schieten.
Huisverhuurders spelen daar vaak op in.
Door te vermelden dat hunters welcome zijn en heel soms dat ze dat niet zijn.

Deze reis ga ik naar gebieden met weinig huurhuizen en de enkele waar jagers welkom zijn heb ik al weggeklikt.

Nieuw probleem: een verder schattig klein huisje met een watertje aan een beek.
Bescheiden ingericht, waar ik van houd.
Klik-klik op de foto’s en shit: een enthousiast lachend knaapje dat een zelf gevangen dode vis omhoog houdt.
Blijkt een forel te zijn die woonde in het watertje op het terrein.

Nog meer klik en nog meer vissers en nog meer vermoorde vissen en het is 1 ding om (nog!) geen vegetariër te zijn en iets anders om er lol in te scheppen dieren eigenhandig te vermoorden.

Omdat in deze regio dit huis eigenlijk het enige is dat me trekt, waag ik er toch een berichtje aan.
Ik laat weten dat ik wel geïnteresseerd ben en vermeld tegelijk hoe ik kwa dieren in het leven sta.

De verhuurster laat de forellen die je hier kunt vermoorden uit haar antwoord maar is verder heel enthousiast over wat er allemaal rondloopt en -vliegt.
Ik waag het erop.

Toen ik terug kwam uit Amerika dacht ik: dat was het dan.
Ik ga niet nóg een keer.

Maar na een maand kriebelde het weer en besloot ik toch te gaan.
Niet naar Pioneertown maar naar Lone Pine, waar ik ook ooit eerder was.

Toen moest ik de huizen er ‘omheen’ zoeken en wat me leuk leek was vaak al vergeven of nog maar voor 1-2 dagen beschikbaar.
En ik zie liever wat minder als ik dat kan koppelen aan meer rúst.

Mijn oog viel op een mooi huis.
Beetje prijzig maar dat zijn mooie huizen vaak.
Alleen werd in de reviews melding gemaakt van een trap ergens (die je niet zag op de foto’s en die ook niet werd beschreven).

Ik vraag de host hoe het zit met de trap. Soms gaat het om een klein opstapje en schreeuwt een gast moord en brand.
Reactie: “The stairs are really bad and the place is not for you, at 7500 ft. altitude. I’m an old guy and I can’t go up there anymore.”

To top it off laat hij mij verder geen keuze: op Airbnb staat Aanvraag afgewezen Martin kan je niet ontvangen.

Missch had ik niet eerlijk moeten zeggen dat ik bijna 74 ben?
Maar ik had het ook niet leuk gevonden als ik op dag 1 met mijn boodschappentas van de really bad stairs was gelazerd.

Wanneer je haar uitvalt en de gebruiksaanwijzing van pillen of smeersel ook nog zegt: bijwerking=haaruitval, dan zou ik dat maar serieus nemen.

Wat ook waar is: je haar kan weer aangroeien.
Ook daarvoor heb je middeltjes.
Bij voorkeur dure die je ook nog erg lang (als het kan eeuwigdurend lang) moet gebruiken.

Met 1 middel/kuur stopte ik na 3 maanden omdat mijn kapster me een ánder middel voorschreef dat nóg duurder was en dat ik idd moest gebruiken tot de dood er zo’n beetje op volgde.
Oei! dat ik het 3 weken tijdens mijn vakantie niet zou kunnen gebruiken.
Moest eigenlijk wel, hoor!
Or else….

Or else dus.
Tot mijn blije verrassing zie ik mijn haar groeien.
Niet kwa lengte tot op mijn billen, maar het wordt wat dikker.
Minder iel.
Weer thuis ontdek ik dat in de woestijn mijn haar *dikker* was.
Thuis wordt het weer slap.
Kwam mogelijk omdat de lucht in de woestijn dun is?

Maar ook hier: méér haar dan eerder.
En wanneer ik kijk op google kom ik het vaker tegen: uitgevallen haar dat weer aangroeit.
Gewóón! omdat het spul dat het deed uitvallen verder wordt gemeden.
Niks nodig al die duren spullen! (in mijn geval Mediceuticals)

Soms berg ik wat dingen op.
Bv wanneer ik op vakantie ga.
Zoals het mapje met de papieren die wel van belang zijn maar die niet mee gaan op vakantie.

Een paar weken geleden was het zover. Dat mapje zat ergens in een la.
Ik zocht het met naast mij de vrouw die tzt van me zal erven.
(Te) enthousiast neusde ze eerder in mijn PC.
Toen kwamen ook nog de kleine handgeschreven boekjes ter sprake die al achter me lagen en omdat ik mijn mond niet kan houden vertelde ik dat het dagboekjes waren.
Best oude. Van 25+ jaar.

Ik denk nu: wat te doen met die dagboekjes.
Niet dat ik verwacht dat de gelukkige erfgenamen er tzt direct bovenop zullen duiken.
Maar toch.

Ik overweeg: in een grote doos doen en vragen of een vriendin ze bewaart tot ik doodga.
Waarna zij ze kan vernietigen.
Of ze nu al zelf vernietigen?
Missch gewoon al over een week afvoeren met het oud papier?