Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

PC

De PC is terug en eerst leek hij het goed te doen.
Met een nieuwe, grotere, tweede harde schijf.

Vanochtend dacht ik: ik ga wat foto’s bewerken en die hier neerzetten.
Bewerken doe ik met Fast Stone Image Viewer.
Dan vraagt WordPress (daarop draait dit log) me een foto te uploaden en wil dat ik die zoek via de Verkenner.
Maar daar staat de foto niet.
WTF.

Nog eens bij Fast Stone gekeken en met een tweede geprobeerd en in het programma zelf staan de nieuwe foto’s.
Maar de Verkenner vindt ze niet.
Zodat ik ze ook niet naar WordPress = dit weblog kan opladen.

Ik denk: ik heb ook nog Luminar 4 voor fotobewerking, missch dan maar via die weg? Maar als ik dáár op klik lees ik dat ik een proefversie heb terwijl ik echt (WTF!) een betaalde versie heb – al sinds juni.

Ik probeer nog een programma: WordPerfect.
En ja hoor, daar is mijn licentie ook foetsie.
Ik schrijf Corel (van WP) en Skylum (van Luminar) om hulp.
Maar natuurlijk zit het probleem dieper, ergens in de PC.
En de oplossing is ook niet bij elk programma de leverancier te gaan smeken om het weer te activeren.
Bovendien: het ergste los ik daarmee niet op nl dat de Verkenner de foto’s van Image Viewer niet meer ziet.

Ik denk altijd dat ik dingen beter uitleg met woorden op papier dan door de telefoon dus ik schrijf de reparateur een mail.
Om kwart over 1 vanmiddag.
Ik krijg geen reactie.
Die kán nog komen.
Misschien.

Anders moet ik er morgen aan geloven en hem bellen.
Waarna het nog steeds zeer de vraag is of de problemen zullen worden opgelost.

Herinneringen

Opeens overvallen me zoveel herinneringen.
Met Roelof.
Maar ook met Lodewijk.

Het bedrijf dat mijn PC repareert heet MillCreek (of een variatie daarop).
Toen Lodewijk en ik net in Moab verbleven, kregen we de tip: ga Mill Creek lopen.
Wat makkelijk was, deels slick rock, en ietsje moeilijker, deels tot halverwege de bovenbenen in het water.
Heel vredig, veel groen.
Die hike maakten we de jaren erna nog vele keren.

Ik google nu op Mill Creek Moab en het blijkt een hike te zijn waar je zoveel mensen tegenkomt dat het met Corona niet meer verantwoord is! File hiken!

Ik ben wat treurig om wat wás.

Vier jaar

Roelof ging vier jaar geleden dood.
Deze foto is gemaakt in München tijdens onze laatste mini-trip in 2015.

PC knalt eruit

De computer zou vandaag terugkomen.
Vanmiddag.
Maar hij komt niet.
Want “hij is er al 2x uit-geknald”.
O.

Ik zeg dat ik me daarover zorgen maak.
Dat hoeft niet. Zegt de reparateur.
Het komt vaker voor.
Maar zo duurt het lang.

Ik vraag aarzelend of hij morgen klaar is?
Geen idee.
Dat hoor ik zodra ik het hoor.

Fossiel

Mijn PC had het al zeker een half jaar moeilijk en het moest er maar eens van komen: een deskundige heeft hem opgehaald en gaat eraan sleutelen en maandagmiddag komt hij weer terug.

Ik dacht: twee dagen zónder, dat is te doen.
Want ’s avonds kijk ik op mijn laptop series waarbij ik kan kiezen uit Netflix en ZiggoGo en AmazonPrimeVideo.
Toevallig kijk ik nu een serie op Amazon.
Om die vérder te kijken, wil ik inloggen.

Maar omdat ik dat doe vanaf een ánder apparaat dan mijn vaste PC, wil Amazon dat ik iets bevestig.
Hij stuurt me daarom een code naar de telefoon die ik heb opgegeven – mijn oude Nokia.

Vaak krijg je dan een SMS en die code moet je intikken.
Maar hier moet je óp die (lange) code tikken.
Wat kan bij een moderne smartphone maar *niet* bij een ouderwetse Nokia.

Ik probeer de code in te tikken op de laptop maar nee, dat is niet de bedoeling.
Ik moet er OP tikken.
Op mijn phone.
Wat dus niet kán.

Nokia en ik geven het op.
Ik voel me een fossiel.

Mini trip (bijna)

Ik dacht: ik ben klaar met de mini trips.
Toen zat ik gisteravond te kijken naar de live stream van de Csárdásfürstin in Zürich en de productie was om te janken zo beroerd maar mijn favoriete tenor was weer geweldig en ik had een impulsief moment en kocht een kaartje en toen een vliegticket en toen reserveerde ik ook nog een hotelkamer.

Me bewust dat het in meerdere opzichten geen feest zou worden.
Vliegen is: mondkapje op van Schiphol tot in het vliegtuig en goeie kans ook weer op het vliegveld waar ik uitstap en de metro.

Ik wist al dat de opera van Zürich mondkapjes overal verplicht stelt. Van binnenkomen tot zitten tot weer weggaan.
Gezellig huggen met het idool zou ook wel niet mogelijk zijn.

Er waren dus zat redenen om het niet te doen maar zoals ik al zei: impulsief.
En dan lees ik vanochtend: “De Zwitserse overheid heeft besloten per 28 september opnieuw reisbeperkingen in te stellen voor reizigers uit Nederland omdat het aantal besmettingen in Nederland is toegenomen. Bij aankomst in Zwitserland geldt voor reizigers uit Nederland de verplichting 10 dagen in thuisquarantaine te gaan.”

Dus tien dagen in het hotel, dan de opera (1 avond met mondkapje op) en dan naar huis waar ook weer quarantaine geldt voor reizigers die komen uit Zwitserland.

So much for impulsiviteit.

KLM

Dit jaar had ik twee reizen naar Amerika gepland en drie mini opera trips – allemaal met KLM.
Die annuleerde KLM.

Toen kreeg ik vouchers, om later te gebruiken.
Na een paar maanden werd het mogelijk die vouchers te verzilveren.
Dat moest je dan zelf regelen.
Via een formulier aanvragen.

Daarop moest je opgeven hoe je het bedrag had betaald (iDeal of credit card) en waar het voor wás: vlucht of extraatje bv een makkelijker stoel. Dat viel nog niet mee bij relatief lage bedragen.
Verder: ze hadden het druk dus ze streefden ernaar om na 60 dagen te betalen en het kon ook 90 dagen worden en als ik het geld dan nóg niet had moest ik dat weer zelf melden.

Poeh!
Je moest als klant wel heel véél.
Zodat ik er na een paar aanvragen mee ophield.

Vandaag koop ik een nieuw ticket.
Heb ik soms vouchers? die heb ik.
Dan graag hier het nummer invullen.
Waarna de site netjes dat bedrag aftrekt van het bedrag van het ticket.
Nog een voucher? ga je gang!

Het is wel duidelijk waar KLM met dit beleid op uit is.

Egeltjes (en kippen)

Ik heb (minstens) twee egeltjes in de tuin.
Ik zeg minstens omdat ik er elke avond 1 zie en soms 2 tegelijk en dan weer 1 of 2 en dat kúnnen dezelfde zijn maar natuurlijk ook ándere.

Ik vind ze lief.
Ik koop speciaal eieren voor ze.
Drie of vier leg ik elke avond klaar op het terras, kleine buts erop zodat ze makkelijk leeg te slurpen zijn.

Vannacht om kwart over drie een ijselijk kippengekrijs.
O got! de marter! denk ik (want die haalde dit voorjaar ook al mijn kauwtjeskast leeg).
Ik ren naar beneden, zaklantaarn aan, 1 van de Brahma’s zit bang tegen het huis.
Brahma opgepakt en in het officiële nachthok gezet waar ik Lohman Lucia in een leghok zie zitten.

Dak opgetild van het hok waarin ze gezamenlijk slapen: nog 1 Brahma, Violetta en ik neem aan Aïda maar die zie ik niet.
Blondje zit op de houtstapel.

Terug naar bed.
Tot een half uur later wéér ijselijk gekrijs.
Naar beneden.
Hok is nu leeg op 1 egel na.

Ik zie een bange Brahma en een bange Aïda.
Brahma opgepakt en bij de andere Brahma gezet.
Aïda verstopt zich in de struiken.

Hernieuwde poging tot slapen en holy shit! alweer gekrijs.
Het hok blijkt nu leeg, Brahma’s en Lucia zitten zoet te zitten maar ik vermoed dat egel Aïda in de tuin trof en haar opduwde omdat hij weet (herinner ik me van vroegere sessies) dat onder een zittende kip vaak eieren liggen of jonge kuikens wat allebei smikkelen en smullen is.

Aïda zie ik niet.
Wel egel die bang voor me is.
Ik breng egel nog twee gebutste eitjes en hoop dat hij zich nu verder gedeisd houdt.

Nu nog een strak plan bedenken voor de komende maanden voordat egel in winterslaap gaat.

Muisje

Ik zit op mijn werkkamer Netflix te kijken op de PC.
Loki komt binnen met de loei van ‘ik heb een muisje’.
Alleen ontglipt hem het muisje.

Hij zoekt er nog wel naar.
Hij vindt het niet.
Ik weet nooit zo goed wat ik nu moet hopen.

Helemaal dood zal het muisje niet zijn, anders was het Loki niet ontglipt.
Is het ‘alive and well’? dan krijg ik het mogelijk 1 dezer dagen te pakken en kan ik het weer buiten zetten.

Als het gewond is kan ik alleen maar hopen dat Loki het opnieuw grijpt en het nu de genade-beet geeft.
Voor wie nu denkt: zie je wel dat katten moordenaars zijn en dat ze miljoenen vogels killen – een vogeltje heeft Loki al jaren niet meer gevangen.

UPS – slot

Vandaag is mijn pakket bezorgd.
Een puzzel in een envelop.
Totaal gekreukt en gemangeld maar ik neem aan dat je dat UPS niet kunt verwijten: Amazon had de puzzel in een doos moeten versturen.

Ik bespreek met de bezorger dat ik 2x voor niets ben thuis gebleven.
Hij houdt me een stapeltje papiertjes voor – heb ik geen briefje in de bus gehad? Nee.
Alleen een mededeling online.

Hij zegt dat de bezorger van gisteren helemaal niet in mijn regio is geweest.
Dat hij eind van de dag met zeker 20 pakketten was teruggekomen.
En dat hij toen hij daarop werd aangesproken zei, dat hij ze ‘thuis ging uitzoeken’.

Doet me erg denken aan die postbodes die maandenlang hele postzakken in een sloot dumpen.