Ik zit te eten ‘met het bord op schoot’ wat tegenwoordig is: voor de PC met een blaadje met eten en een glas wijn.
Ik maak een onhandige beweging en daar gaat de wijn over het toetsenbord.

Even heb ik de illusie dat ik alleen het toetsenbord in de vernieling heb geholpen.
Dan denk ik slim te zijn en zet de PC uit en weer aan.
En beland in dit scherm (en de keer erna opnieuw)

PC-man gemaild. En nu doen alsof werken op de laptop ook helemaal ok is 🙁

Elke PC heeft wel eens wat en in de loop der jaren heb ik een aantal deskundigen (m/v) over de vloer gehad die me geen van allen blij maakten.
Een paar jaar geleden belandde ik bij laten we hem A. noemen.

Gevonden via internet en hij leek me betrouwbaar en niet te duur (aardige combi).
In de loop der tijden heeft hij problemen goed opgelost en matig opgelost maar omdat ik geen alternatief heb benaderde ik hem weer toen ik – terug uit Amerika – opeens niet meer op internet kon.
Terwijl de PC zei dat er wel verbinding was.

Het kostte een paar dagen voor dat A. sjoege gaf maar toen kwam hij en ja, ik was weer op internet maar mijn PC was giga traag.
Dus stelde hij voor te upgraden naar Windows 10 (ik had nog 7).
Daartoe nam hij de kast mee.

Twee dagen later kwam de kast terug.
Upgraden was niet gelukt maar nu had ik dual boot 7 én 10 (wat kon omdat ik meerdere partities heb).
Alleen: de PC ‘zegt’ dat Windows 7 illegaal is en dat ik die moet betalen! Maar 7 is wél legaal.
En Windows 10 wil al sinds hij hier is geen updates binnenhalen.
Wat zorgelijk is (en nu heb ik het nog niet over het Blauwe Scherm van de Dood dat ik ook 1x kreeg).

Vorige zondagochtend zond ik -nav het blauwe scherm- A. een mail en vroeg hem deze week iets te doen mogelijk via TeamViewer.
Geen reactie. En bij reactie dacht ik aan ‘ik kan donderdag!’ oid.
Op woensdagmiddag stuur ik hem een ‘mogelijk is deze mail aan je aandacht ontsnapt’-mail en krijg een ‘morgen bel ik je’ terug.

Hij belt idd op donderdagmiddag, ziet in Windows 10 – aan 7 komen we niet eens toe – dat er geen updates worden gedownload.
Er staat ook een verontrustende boodschap dat mijn Windows 10 ergens in november in rook zal opgaan.
Tjee. Daar zal hij naar kijken.
Wannéér vraag ik (wijs geworden omdat de man vaak in rook lijkt te verdwijnen).
Concreet: “vanmiddag nog?”
Hij zal het proberen.

Die avond: “Het is niet meer gelukt, het wordt vrijdagmiddag.”
Zodat ik de hele vrijdagmiddag aan de PC zit gekluisterd maar GEEN PC MAN!!!!!
‘s Avonds om 8 uur stuur ik hem een buitengewoon pissig mailtje.

Reactie: NUL.
Dus ja! ik wil een andere PC man of vrouw.
Maar zoals ik al zei: eerdere ervaringen waren ook niet geweldig dus om nog eens zomaar de gele gids erop na te slaan lijkt me niet de oplossing.
Iemand een idee? Een goed, deskundig, betrouwbaar persoon in de regio Grootschermer?

De PC is (dus) terug en mensen die mij het beste wensen vragen vriendelijk “of hij nu weer helemaal goed is” (of hetzelfde in iets andere bewoordingen).
Zoals gezegd: ze bedoelen het goed.
Maar, denk ik dan, ze hebben blijkbaar nooit zélf PC-problemen gehad of ze beschikken over een nerd die in dat geval net zolang doormoddert tot het ding idd weer spic en span en als nieuw en niks-aan-het-handje is.

Mijn ervaring is dat als een PC een serieus probleem heeft (en als hij dat niet heeft, hoeft hij niet naar de dokter), je hem nooit in exact dezelfde staat – minus het probleem – terugkrijgt.
Er zijn altijd dingen verwijderd, er zijn programma’s die het niet meer doen, programma’s die opnieuw geïnstalleerd moeten worden.

De bedoeling was, dat Windows 10 als upgrade over Windows 7 zou worden geïnstalleerd.
Dat pákte de computer niet.
Zodat hij nu dual boot is maw ik kan zowel naar Windows 7 als naar Windows 10.
Waarbij Windows 7 nog net zo slecht functioneert als toen hij naar de dokter ging.
En eerst gaf hij na het opstarten telkens de keuze: 7 of 10. Maar nu gaat hij steeds direct naar 10.
Mm.

Ik probeer nu Windows 10 aan de praat te krijgen.
Het staat ook op mijn laptop dus helemaal onbekend is het me niet.
Maar omdat het nu menens is, is er ook Outlook op gezet.
En geleidelijk zet ik andere programma’s over.

Dat klinkt allemaal achtelozer dan het is.
Het ‘een ramp’ noemen zou overdreven zijn.
Laat ik het houden op ‘een uitdaging’ maar wel een ‘met veel frustratie’.

De PC-dokter is geweest.
Hij heeft een uur in de PC geprikt en er een thermometer (USB-stick) in geduwd en eraan geaaid en geveegd en toen kon de PC weer op internet maar was hij nog steeds giga traag.

Ik hád de neiging te zeggen: bedankt, hij doet het weer en aan de traagheid wen ik wel.
Maar ik liet me overtuigen en nu zal de dokter hem upgraden naar Windows 10 waarna in de praktijk zal blijken welke programma’s die ik nu gebruik daarmee kunnen leven en welke niet.

Ook zal hij er Outlook op zetten ter vervanging van Eudora.

Zaterdag tussen half 10 en 10 uur komt de patiënt weer thuis.
Dan zal de dokter controleren of alles thuis ook inderdaad werkt en mag ik er verder zelfstandig mee aan de slag.
Ik voorzie een paar weken met veel computer-ergernis.

Op de derde dag in Amerika ging het knopje om.
Van ‘het leven is helemaal niet leuk’ naar ‘ik ben gelukkig alleen zit er af en toe iets tegen en dan moet ik bedenken hoe ik dat oplos’ (wat ik telkens ook deed, dat bedenken en dat oplossen).

Dat duurde toen de hele reis die alleen al om die reden een groot succes was.
Er was ook het ‘gewone’ genieten van de natuur en het fotograferen en nog wat dingen.
Wat ik allemaal hier wou beschrijven bij terugkeer.
En foto’s plaatsen natuurlijk.
Vooral in dat laatste had ik erg veel zin: de gemaakte foto’s bekijken en bewerken op het grote scherm van mijn computer.

Helemaal ‘Zen’ kwam ik aan op Schiphol.
Thuis zag ik dat de dieren nog leefden (altijd fijn) en dat Loki blij was me te zien maar niet overdreven blij wat een goed teken was want dat betekende dat hij goed was verzorgd.

Toen zette ik de computer aan.
Die geen verbinding maakte met internet (en ja, ik weet het: rebooten en router uit en aan enzo).
Router deed het (kon nl wel verbinding maken met de laptop).
Computer zégt soms dat hij verbinding heeft maar als ik dan naar een website wil, zegt *die* weer dat er geen internetverbinding is.
Verder is de PC giga traag.

Na uren zinloos van alles proberen dus mijn computerman gemaild.
En net gebeld (want hij is niet zo’n mailer zoals ik niet zo’n beller ben maar in een geval als dit spreekt voor zich wie zich moet aanpassen).

Hij komt donderdag.
Zal ter plekke inspecteren. En als het een grote klus wordt (denk: Windows opnieuw installeren), neemt hij de computer mee.

Ik voel me nog steeds tamelijk ‘Zen’.
En zal de komende dagen via de laptop foto’s plaatsen die ik al in Amerika bewerkte en (deels) op Facebook zette.
Fijne laptop trouwens, die Lenovo Ideapad 710S.

Ik ben even kwijt welke ‘law’ dat ook weer is wanneer alles tegelijk mis gaat.
Maar vandaag was ik vlijtig mijn bureau aan het opruimen en aan het schoonmaken ivm het meisje dat volgende week zondag hier op de dieren komt passen.
Ik weet niet of ze aan dat bureau zal willen zitten (ik vermoed zelfs van niet) maar voor het geval dát dacht ik: opruimen en schoonmaken.

Daarbij verschoof ik de monitor en ploink! zei de monitor en op zwart ging het beeld.
Kabeltjes aangedrukt en eruit gehaald en nog eens aangedrukt en PC uit en weer aan maar de monitor bleef zwart.

Dus naar Staples met een pasje waarvan ik vreesde dat het was verlopen aangezien het was verstrekt aan de Winkel die sinds najaar 2015 officieel niet meer bestaat.
Maar wie niet waagt etc dus … verdomd! de scanner zag *niet* dat ik geen zakelijke klant meer was.

Me laten adviseren en een monitor gekocht en die in elkaar gezet en toen ik niet kon vinden waar de ‘aan’-knop zat hem gegoogled en zo ontdekt dat ik hem elders veel goedkoper had kunnen kopen.
Maar goed, hij *is* er nu.
Hij is mooi. En iets groter.
En ik weet nog steeds niet zeker of de andere kapot is of dat ik door aan hem te trekken iets onhandigs heb gedaan met de aansluiting.

Op mijn PC gebruik ik nog good old Eudora.
Dat deed ik ook op mijn vorige laptop.
Pas met de nieuwe, die Windows 10 heeft, ben ik noodgedwongen overgestapt op Windows mail.
Niet geweldig o.a. omdat het niet via filters alle mail netjes opslaat in mijn honderden nette mapjes, maar voor onderweg adekwaat: het haalt mail op en het zendt mail weg.

Vanmiddag geeft good old Eudora op de PC het op.
Het programma start, dan gaat er een bolletje draaien en dan zegt hij dat Eudora niet reageert.
Meerdere keren geprobeerd, PC uit en weer aan, Systeemherstel (dat het ook al niet doet – om het leven makkelijk te maken).
Wat nu?

Webmail! denk ik.
En daarvan heb ik er twee. Een via ziggo, een via jeanne-doomen.net.
Ziggo kom ik wel óp maar daar is ook alles mee gezegd.
Ik probeer te zenden maar het lukt niet.
Jeanne-doomen.net dan! helaas: hoe dat móet heb ik opgeslagen in… een mapje van Eudora.

Laatste idee (tot nu toe): mijn webmistress een bericht sturen via Facebook.
Gedaan. Maar ze is niet online.

Dit schrijf ik op de Lenovo laptop.
En mocht iem een idee hebben voor een *simpel* mailprogramma voor Windows 7 ter vervanging van Eudora – ik houd me aanbevolen.
Wel graag de redenen erbij zetten en niet alleen maar de naam van een programma roepen, daar schiet ik niet zoveel mee op.

Omdat Goose het steeds soms wel en dan weer niet bleef doen, heb ik toch maar aan Goose gevraagd of zij het handmatig voor me in Windows 7 konden installeren.
Geen probleem: “dat doet een van onze developers graag voor je”.

Vanochtend is het zover.
Ivan meldt zich via Teamviewer en hij blijkt te denken dat ik een héél ander probleem heb.
En: Goose doet het toch?
Ja… nú! maar dat is juist het probleem dat hij soms wel werkt en soms niet en de helpdesk had gezegd dat het daarom handmatig moest.
Ivan, die niet écht vlot Engels schrijft, gaat aan de slag.
Hij heeft in Teamviewer de microfoon aanstaan.
Zodat ik regelmatig hoor zuchten en vloeken (in het Russisch of een vergelijkbare taal) en soms praat hij in die taal met iemand op de achtergrond.

Ik zie hem bezig in Avast en in het Configuratiescherm en bij de Verbindingen en ik zie nog veel meer voorbij komen dat ik niet herken en na ruim een half uur driftig klikken heeft hij me ingesteld op Amsterdam (wat ik niet wil) met Fremont als optie en ik zit alleen maar te denken: dit had ik helemaal niet bedoeld!

Hierna wil ik iemand een mail sturen en dat lukt niet meer.
Ontvangen wel, niet zenden.
Ik bel mijn webmistress die het hoofd koeler houdt dan ik en die zegt: Systeemherstel.
Gedaan.

Ik kan nu weer mail sturen alleen krijg ik af en toe zwarte schermen (hellup!) zodat het eerste wat ik heb gedaan was: Goose eraf gooien.
Want het is wel wáár dat je bij gewone vragen vriendelijk in het Nederlands antwoord krijgt van de helpdesk maar bij échte problemen wordt het blijkbaar uitbesteed aan een derdewereldland waar de bevolking amper het Engels machtig is én geen goede instructies krijgt mbt je probleem.

So far not so good/Goose.

Ik wil wanneer ik in Amerika ben Netflix kunnen kijken.
Dús heb ik VPN nodig (wat nu heel achteloos klinkt maar 5 dagen geleden wist ik nog van niks).

Ik google op netflix+VPN en beland op deze website die belooft me een mail te sturen waar alles in staat.
Ik krijg de mail en snap ‘m niet en krijg een dag later nóg een mail: zijn er soms vragen resp. problemen.
Dát is aardig dus schrijf ik terug wat ik wil en twee dagen hoor ik niks en intussen ben ik via een andere site bij Goose VPN beland omdat die de simpelste zou zijn: echt wat voor dummies.
Dat is-ie inderdaad maar een dag later krijg ik een foutmelding en doet-ie het niet meer.

Intussen toch een mail gekregen van de aardige Robin van de eerste website (met excuses voor de vertraging: was bezweken voor het mooie weer) die me – ik heb nu VyprVPN geïnstalleerd – in een verbazingwekkend vlot tempo door alle obstakels heen loodst.
Geen enkele RTFM bij mijn domme vragen en niks snappen van wat voor anderen evident is, geen blijk van irritatie, alleen maar aardige behulpzaamheid.

Goose heeft na een aantal uren óók gereageerd op mijn ‘hij doet ut niet’ en zegt dat dat komt omdat ik op de PC Windows 7 heb – dan moet ik het handmatig installeren. Ik kijk daar even naar en denk dan ‘no way’ maar wanneer ik later de PC uit en weer aan heb gezet doet Goose het toch.
Beleefd meld ik ze dat even, al denk ik intussen: ik ga niet met jullie verder, teveel gedoe.

Maar dan (opnieuw na vele uren, dat wél) reageren *zij* weer aardig met: als het toch handmatig blijkt te moeten, doen wij het wel even voor je met Teamviewer.

Zodat ik nu twee VPN’s heb met allemaal aardige mensen en ik kán met allebei naar de Amerikaanse Netflix kijken.
Wat te doen.
Eentje direct weer opzeggen (ik zit in proefperiodes)?

Ik neig tot: ik houd ze allebei een paar maanden voor het geval 1 van de twee in Amerika toch niet goed zou werken.
Wat wel overdreven zal zijn.
Maar deze Netflix verslaafde dummy is liever *safe than sorry*.

Ik heb een studie gemaakt van de website.
Volgens mij zit het zo:
de op de android gedownloade app kan niet verkleinen.

Via Pixlr Editor op de website kan dat wél, die biedt sowieso veel meer mogelijkheden (uitgeprobeerd op mijn Windows 7 PC).

Toen wou ik datzelfde doen op de tablet maar wanneer ik daar naar die pagina ga en Pixlr Editor wil opstarten zegt hij dat ik dan eerst Flash Player 10 moet installeren.
Mij staat vaag bij dat er iets gevaarlijks is met Flash maar intussen ben ik tot alles bereid dus: installeren maar.
Maar helaas – mijn device supports geen Flash Player.

*krijs*

Intussen heb ik eindeloos zitten pielen met de fotoprogramma’s.
Het meest urgent is de android tablet.

Zowel met SnapSeed als met Aviary kan ik uitsnijden en scherper maken.
Met geen van beide kan ik verkleinen.
Op de 1 of andere manier lukt me dat 1(!)x met Pixlr.
Gisteren.
Maar vandaag niet meer.

Nieuwe, andere poging.
Een website die ‘shrink’ heet.
Ja, daar kun je verkleinen (niet erg precies, maar voor een mini trip precies genoeg).
Dan kun je klikken op ‘downloaden’ en dan zegt hij dat hij download maar waarheen?

Heeft hij de originele foto gewist?
Hoe weet ik überhaupt wat het formaat van foto’s op de tablet is?

Hoe meer ik het probeer hoe wanhopiger ik word.

Ik had het moeten zien aankomen en dat zag ik ook wel een beetje: bezig gaan met twee computer-dingen zal leiden tot verwarring.

De nieuwe laptop was er het eerst dus dacht ik dat ik daar ook maar mee moest beginnen.
En vond een fotobewerkingsprogramma dat er goed uitzag nl FastStone Image Viewer 6.1.
Dat staat nu op mijn gewone PC om mee te oefenen wat er nog niet van is gekomen want nu heb ik ook de tablet in huis.

Op de tablet staan SnapSeed en Aviary voor foto’s.
Daarvóór (voor ik aan ze toekom) heb ik al strijd geleverd met ‘hoe maak ik een nieuwe map op m’n android tablet’ en eerst lukt dat niet en alle tips gaan over ‘een nieuwe map voor apps’ terwijl ik een nieuwe map wil voor foto’s.
Zodat ik elke mini trip in een eigen map kan bewaren.
Tenslotte héb ik nu de map ‘Duisburg’ gemaakt maar weet ik niet hoe me dat uiteindelijk is gelukt zodat ik wel een map héb maar verder nog niks.

Toen de fotobewerking.
Op het eerste (amper geprobeerde) gezicht lijkt Aviary me prettiger.
Dan ga ik googlen en missch had ik dat niet moeten doen want ‘men’ op internet vindt dat Aviary maar niks en zo kom ik toch weer uit bij Irfan View wat ik vroeger wel eens gebruikte op Windows.
Waarna ik denk: is dat niet veel beter, om Irfan View te (gaan) gebruiken zowel op de PC als op de laptop als op de tablet?

Nog meer google…
Of zal ik juist FastStone overal gaan gebruiken?

De enige heldere gedachte lijkt me ‘overal gebruiken’ – maar … wát???

Al jaren heb ik een tablet waarvan ik vaker dacht: wat zou het handig zijn als die mee kon op mini trip ip een zware laptop.
Want echt: ook een laptop van 1,1 kilo plus voeding is best zwaar.

Alleen snapte ik niet hoe ik foto’s op de tablet kreeg (WiFi scheen te kunnen maar dat kreeg ik op de camera niet aan de gang) en al helemaal niet hoe die foto’s dan te bewerken.
Mijn webmistress Karin heeft nu WiFi geactiveerd en me ook uitgelegd hoe ik met sd-kaartjes foto’s op de tablet krijg.
En ze heeft er twee foto-progs/apps op gezet: Snapseed en Aviary.

Met de tablet ga ik morgen oefenen.
Beetje jammer dat het nu door elkaar loopt met de laptop.
Voor een beroerde multi-tasker als ik.

Ik heb helemaal zelf ontdekt hoe ik zijn batterij-gretigheid kan bijstellen.
Ik vond nl dat hij toen ik de stekker uit ‘m trok wel heel bleek beeld gaf.

Daarna dacht ik: ik heb een dagboek-programma (dat ik sinds een jaar bij vlagen gebruik, soms maanden niet, dan weer bijna dagelijks).
Ik slaag erin een kopie op de laptop te zetten.
Ik synchroniseer!!!

Dan zoek ik naar een mooi foto-programma dat door mij te bevatten is en méér kan dan ordenen en nog wat simpels.
Maar ingewikkeld laagjes leggen en fantasie-foto’s maken hoeft ook weer niet.

Veel erover gelezen en wat uitgeprobeerd en uitgekomen op FastStone Image Viewer.
Waarvoor ook nog een uitgebreide Nederlandse handleiding bestaat wat fijn is voor iemand als ik die zelfs bij ‘intuïtief’ door het dolle van wanhoop en drift kan raken als iets niet meteen lukt.

Dat programma op mijn PC gezet en me voorgenomen te gaan oefenen.

Gisteren heb ik de laptop uit de doos gehaald.
Ik heb hem opgeladen.
Ik heb hem weggezet.

Vandaag druk ik op de aan/uit-knop en er gebeurt niets.
O got – kapot.
Denk ik.
Maar dan gaat hij toch aan.
En hij vraagt me in welk land ik woon en dan wil hij dat ik een microsoft-account aanmaak en internet zegt dat dat een goed idee is dus doe ik dat waarna ik probeer z’n bloatware te verwijderen.

McAfee laat-ie weghalen (maar niet helemaal, blijkt later).
Hij heeft in vier talen Microsoft Office en Duitsland kan eraf maar twee andere talen geven een foutmelding en de vierde taal loopt halverwege vast.
Ik probeer het met Revo uninstaller wat niet erg veel opschiet.

Dan een poging Eudora over te zetten op de ouderwetse manier: hele programma incl bestanden kopiëren op een usb-stick en het beste ervan hopen.
Lukt niet.
Nog een paar pogingen, dan zoeken naar ‘simpel mail-programma voor windows 10’ en dan rollen er wat namen uit maar echt opschieten doet dat ook niet.

Ik ben nu zes uur verder en heb geen zin meer.

Ik schreef het hieronder al:
ik bestelde de Lenovo Ideapad 710S-13ISK.
Morgen komt-ie.

Het is spannend, een nieuwe laptop.
Het is ook doodeng.

Vraag: is het een idee om er snel TeamViewer op te zetten en dan mensen die ik vertrouw te vragen mee te denken resp. in te grijpen?

Ik heb een Samsung laptop, vier jaar oud en destijds € 1000.
Hij deed het drie jaar prima maar het laatste half jaar krijgt hij kuren zoals de bekende blauwe schermen die tegenwoordig zwart zijn.

Vorig jaar zomer bracht ik hem naar mijn computerman en vroeg hem de laptop te onderzoeken en te repareren.
Die liet er Ccleaner op los, zei dat hij niks kon vinden en stuurde me de rekening.
Dat schoot niet op.

De laatste weken krijg ik steeds vaker de blauwe/zwarte schermen.
Het liefst zou ik de laptop laten repareren, maar nu écht!
Maar ja – door wie? een willekeurig (ander) bedrijf in de regio dat zegt dat ze iets zullen doen en wie weet dóen ze het maar misschien evenmin.

Of is dit het moment om een nieuwe laptop te kopen?
Ik denk over een lichter én goedkoper exemplaar.
Wel 13 inch.
Ik stel de vraag op Facebook waar me word aangeraden een Lenovo te kopen – 11 inch.
Iemand anders stuurt me een uitgebreide lijst met specificaties van zo’n 20 laptops waar ik niks mee kán want dan moet ik dus eerst weten wat die allemaal betekenen en als ik dat wist had ik geen hulp nodig.

Gezocht dus: een betrouwbare reparateur.
Of iemand die kan adviseren wat ik kan kopen, uitgaand van wat ik belangrijk vind.

[is dit wat?]

Omdat ik niet de hele dag kan lezen en puzzelen ruim ik af en toe iets op.
Laatst een plankje met o.a. telefoonboeken van 2011 en 2012.
Opmerkelijk hoeveel van dat plankje gewoon wég kon.

Net een plankje met onduidelijk papier.
Dat was o.a. de van internet geprinte handleiding van mijn fototoestel die volstrekt waardeloos bleek.
Wat andere printers ook al hadden ontdekt en op internet hadden verteld (had ik beter eerst kunnen lezen voor er alle inkt en papier aan te verspillen).
Weg ermee.

En daar is-ie weer: m’n tablet.
Aangeschaft in november 2014.
Wegens ‘niet nodig maar wel leuk’.
En: misschien handig op mini trips.
Om foto’s te bewerken en die op Facebook te zetten.

Waarna ik een maand worstelde met het ding omdat ik ondanks allerlei tips en kabeltjes geen foto’s erop kreeg en toen ik er eindelijk een paar op had kon ik die niet bewerken.

Een half jaar later nog eens geprobeerd: zinloos.
Toen weggelegd.
En af en toe zoals nu zie ik hem liggen.
Heel even, niet langer dan een paar seconden, denk ik… zal ik?
Nog een poging doen bedoel ik.

Lamaar.

Op Facebook run ik een fangroep voor een sopraan.
Deze week is ze in China en via een andere fan hoor ik dat zij met me wil communiceren via WhatsApp (Facebook doet China niet aan) – “dat ga je toch wel regelen nu?!” dwingt de andere fan me.

Ik regel.
Met tegenzin want ik hád het niet voor niets niet.
Ik wil niet meer bereikbaar zijn dan noodzakelijk.
Ik wil zeker niet ‘zomaar’ worden gebeld.

Eerst gebeurt er niets.
Behalve dat de sopraan me bericht dat ze het druk heeft.
Vannacht stuurt ze me een uitvoerig bericht met foto’s en terwijl ik zit te worstelen met die foto’s belt me ook nog die andere fan op mijn smartphone (ik gaf hem het nummer omdat hij dat zou doorgeven aan de sopraan – verder houd ik het nummer geheim).
Ik moest mijn bericht van de sopraan checken! zei hij.
Ik zeg ik dat ik daar net mee bezig ben en (tactloos maar waar) voeg eraan toe dat ik telefoonangst heb wanneer hij me óók nog heeft gezegd dat de smartphone er nu eenmaal bij hoort en dat ik met de tijd moet meegaan.
Ik vind en zeg dat ik dat helemaal niet *moet* en dat ik nu verder ga met die foto’s.
Wat weer nieuw geworstel oplevert want ik stuur ze via de mail naar mijn PC en bewerk ze daar en kan ze dan eerst niet meer terugvinden!

Intussen had ik al een paar weken een beetje last van mijn rug (gevolg van al het in de tuin werken) en had ik me nét vandaag voorgenomen mijn rug een dag rust te geven maar één blik op het WhatsApp-bericht en het besef dat ik er enge dingen mee moest was voldoende voor een stekende pijn in de onderrug.
Die volledig bezit van me heeft genomen.

Ik zal niet zeggen dat rugpijn psychisch is.
Maar in mijn geval trekt een psychisch probleem me bij ‘enig ongemak’ wel over de grens naar ‘heel veel pijn’.