Ik keek altijd al veel Netflix (elke avond) maar sinds kort heb ik er wat mogelijkheden *bij*.
Eerst abonneerde ik me op Ziggo+ (of: Go).
Eigenlijk alleen om National Geographic Wild en Animal Planet en nog wat dierenzenders te kunnen zien.
Het duurde even maar toen ontdekte ik dat Ziggo Go óók een hoop series en films aanbiedt.
Grotendeels anders dan Netflix.

Toen kocht ik voor 3 Euro per maand Amazon Prime.
Om me puzzels gratis te laten toesturen. En hé (ontdekte ik later), je kunt er ook onbeperkt foto’s opslaan. Dus ál je foto’s!
How much better can it get?!

Toch, het kan nog beter. Want na een paar weken mailde Amazon me dat het ze was opgevallen dat ik geen gebruik maakte van al mijn mogelijkheden. Huh?
Klik maar eens hier.
Geklikt. En yeah! nóg meer series en films!

Ik keek er drie seizoenen The Good Fight, wat een spinoff is van The Good Wife, nadat de Volkskrant er een stuk over had geschreven. Dat het zo’n goede serie is.
Het is een geweldige serie. Om allerlei redenen.
Goede acteurs (vooral Christine Baranski), interessante verhaallijnen.

Maar voor een liefhebster van Amerika met een oprechte afkeer van Trump ook fascinerend hoe de afkeer van Trump steeds door de serie loopt.
Hier praat Christine Baranski (in de serie) over haar man. Die had moeten staan achter Trump met een stel enthousiast klappende en juichende aanhangers van de president.
Hij gaf geen sjoege en werd weggehaald omdát hij geen sjoege gaf en vervangen door een deplorable.

Someone on Facebook mentions the sopranos he thinks are the best Queens of the Night.
I do not like the opera Die Zauberflöte all that much but I think my favourite Queen would be Edda Moser.

Our own Cristina Deutekom was a very famous Queen as well

Diana Damrau is a more recent Queen

Of course there is Gruberova (watch at 2.08 wanneer haar ketting los raakt)

en… Meryl Streep als Florence Foster Jenkins

Ik houd erg van dierenarts-series.
De Yukon Vet en de Rockie Mountains Vet maar vooral de UK vet op RTL5 die ook wel de Bionic Vet heet.
Noel Fitzpatrick.

Hij was op RTL5 en toen opeens niet meer en werd vervangen door de Vet Down Under en ik zocht me gek waar ik hem toch nog kon zien (en vond dat, maar dat doet er nu even niet toe).
Ik keek toch maar een keer naar de Down Under vet en verdomd: het was Chris!

Wie is Chris?
Wanneer ik op zaterdagochtend me voorbereid op zaterdagmiddag terugvliegen naar Nederland kan ik op CBS een paar dierenprogramma’s kijken.
Een is een man die dieren opleidt om sociaal te zijn.
En het andere programma is dokter Chris die dierenarts is.

Chris is een lieverd en laten we eerlijk zijn, hij is ook een hunk.
Bij CBS zie je een half uur met alleen dokter Chris, de eye candy doc.
Vet Down Under laat Chris zien en nog wat andere vets.
Een uur lang.

Mocht je dit lezen en ook into dergelijke series zijn: kijk eens morgenavond.
Het is na dat absoluut door de plee te trekken ‘Hotter than my daughter’.
Daarom neem ik het ook altijd op, zodat ik dat kan doorspoelen.

Er doen tig spelletjes en opdrachten de ronde op Facebook en als het kán mijd ik die.
Soms word ik genomineerd om iets te dóen door iemand waarbij ik er niet goed onderuit denk te kunnen.
Dus doe ik het.

Dit keer was het ‘plaats tien dagen een cover van een plaat die je leven heeft veranderd’.
Vooruit dan maar.

Voor Dag 1 koos ik de opera Traviata met Beverly Sills.
Die écht mijn leven heeft veranderd. Roelof en ik kregen de Highlights van zijn moeder die zich ook maar had laten adviseren in een platenwinkel en we waren verkocht.
Dag 2: Mame met Angela Lansbury.
Dag 3: De combi cd van de eerste twee LP’s van Melanie.

Nu Dag 4.
Ik vermoed ook gezien wie me aanwees dat ik geacht word klassieke muziek te kiezen.
Maar het wordt weer een musical.
Lauren Bacall dit keer.
Ik kies Woman of the Year, maar het hád ook Applause kunnen zijn.

Dit is al heel lang mijn favoriete opname van mijn favoriete operette.
Ik schreef op FB dat ik die man graag in het echt zou zien maar dat ik genoeg had van de mini trips dus tenzij hij naar Amsterdam kwam…
En hij zóu naar Amsterdam komen.
Nu.

Maar ja… Corona.

Er is echt leed (Loki misschien dood), hinderlijk leed (de Dupuytren pink die niet is verholpen door de behandeling) en ergerlijk leed dat ik gezien het grotere en hinderlijker leed niet eens echt leed mag noemen.
Mwah leed dus maar.

Ik pleeg mij te ontspannen door te legpuzzelen.
De puzzel spreekt voor zich, tegelijk heb ik de televisie aan met meestal een opgenomen Dog Whisperer of die andere hondenman of (genieten!) dr K’s exotic animals hospital of ook leuk Dr Pol.

De afgelopen week deed de tv elke dag moeilijk.
Geen beeld, dan smart card uit het kastje, electriciteit eraf, card weer in het kastje, kastje aan en uit en aan en ja: beeld.
Gedoe maar ik kon ermee leven.

Vandaag wil het kastje niet meer aan en geeft het een rare roffel.
Tuurlijk mm alle stappen herhaald en de site van Ziggo bezocht maar de conclusie kan alleen maar zijn: mediabox kaduuk.

Dus Ziggo gebeld.
Waar ze hierover niet moeilijk doen.
Ik blijk het ding al 11 jaar te hebben en ze zeggen nog nét niet dat het logisch is dat hij dan nu kapot is, maar ik krijg wel een nieuwe.
1x aansluitingskosten van € 20 plus een monteur laten komen. Tenzij ik het zelf wil proberen maar ik denk dat ik dat beter niet kan doen aangezien ik dan waarschijnlijk daarna wéér bij de helpdesk aan de lijn hang.

Binnen 5 werkdagen krijg ik het nieuwe kastje.
Dan moet ik een afspraak maken met de monteur wat wéér 5 werkdagen kan kosten.
Intussen niets opnemen en 4 dr K’s naar de filistijnen nl op de oude kapotte mediabox.

Het is dat er veel meer erger leed is.
Maar juist daarom is het wel eens fijn wat te zeuren over mwah leed.

https://www.jeannesweblog.nl/48483-2/

#Metoo heeft ook de opera getroffen.
Eerst Met-dirigent James Levine. Die zich vergreep aan jongens en jonge mannen.
Hij is ontslagen.

Nu zanger Placido Domingo.
Persbureau AP vond 8 zangeressen en 1 danseres die over hem hebben verklaard.
Dat hij ze lastig viel. Dat hij ze onder druk zette. Dat hij ze wist te overtuigen dat als ze niet met hem naar bed gingen, hij hun carrière zou breken. Wat hij ook deed.

Het artikel van AP is erg grondig.
Ze spraken met de betrokken vrouwen, met mensen die hen in die tijd kenden. Aan wie ze toen het verhaal hadden verteld.
En met mensen die heel in het algemeen op de hoogte waren: Domingo houdt zijn handen niet thuis, zorg dat je niet met hem alleen bent.

Ik geloof de vrouwen in het artikel.
Omdat hun verhalen waarachtig overkomen, omdat AP het niet blind heeft opgeschreven maar goed onderzoek heeft gedaan.
En omdat ik in de tijd dat het meeste speelde (30 jaar geleden) een ándere zanger kende die het me vertelde.
Over Domingo én over Levine.

Nu lees ik reacties van ‘fans’ dat het niet waar kán zijn omdat Domingo geweldig is.
En… waarom komen die vrouwen er nú pas mee? dat wijst er toch op dat het hartstikke gelogen is?
Ik word er boos van.
Er zijn tal van redenen waarom de vrouwen niet meteen naar de politie of de opera directie zijn gestapt.
Omdat ze bang waren niet te worden geloofd. Omdat ze vreesden dat het hun beginnende carrière zou breken in de knop.

En omdat ze zoals veel slachtoffers van seksuele intimidatie zich schaamden.
En ze de #Metoo-beweging nodig hadden om zelf een stap te kunnen zetten.

Ik zal de ‘ik geloof Domingo want ik ben fán!’-reacties niet meer lezen.
Is beter voor mijn gemoedsrust.

Mijn avonden besteed ik aan bingewatchen.
Netflix.
Hoera! toen het laatste seizoen van Orange is the New Black on line kwam.
Dus sleepte ik me door 6 afleveringen en op een kwart van aflevering 7 besloot ik: het werkt niet (meer).

Op naar Glow seizoen 3.
Wat ik nog niet heb afgeschreven maar na tien minuten in de eerste aflevering was ik ook daar weg.

Grey’s Anatomy seizoen 15!
Eindelijk lijk ik iets te hebben gevonden dat me bevalt.

Ik droom veel en meestal herinner ik het me niet.
Vanochtend is anders.
Ik herinner me dat ik The Bold and the Beautiful heb gebingewatcht. Dat ik iemand erover vertelde. En dat die iemand zei dat mn de verhaallijn in seizoen 11 heel sterk was. Kwa economie.

Op naar google.
De Bold bestaat nog steeds. Al 22 jaar.
En Brooke zit er ook nog steeds in.

Ik probeer te begrijpen waar het ook weer over ging.

“Ridge was verloofd met Caroline Spencer (Joanna Johnson). Brooke was ook verliefd op hem, al jaren, ze was fan van hem, uiteindelijk leerde ze hem kennen en de vonken sprongen meteen over. Bill Spencer, de vader van Caroline wilde niet dat zijn dochter met Ridge trouwde en huurde een detective in om Ridge te betrappen toen hij vreemd ging met een vroeger vriendinnetje net voor ze gingen trouwen.
De detective maakt een foto van Ridge en zijn vriendin Alex die hij aan de vader van Carolie geeft. Caroline was zo geschokt dat ze met Ridges broer Thorne trouwde.
Ridge en Brooke kwamen samen, maar de liefde tussen Caroline en Ridge was te sterk en ze scheidde van Thorne om met Ridge te trouwen. Brooke belandde bij Eric, die Stephanie liet staan.
Het geluk van Ridge en Caroline duurde niet lang want ze overleed aan leukemie. Caroline werd bijgestaan door een dokter, Taylor Hayes, waar Ridge na Caroline’s dood op verliefd werd, maar eerst maakte hij een tussenstop bij Brooke.
Net voor Ridge met Taylor ging trouwen dook Karen, de tweelingzus van Caroline op die ontvoerd werd toen ze een kind was. Ridge was erg geschokt, hij kuste met Karen maar meer gebeurde er nooit tussen de twee.
Karen kreeg een relatie met Thorne, in 1994 ging ze voor enkele weken de stad uit (maar ze is nooit meer teruggekeerd).”

O ja….

Toen ik naar Amsterdam kwam om te studeren had ik een relatie met Jos die journalist was bij de Volkskrant.
We gingen wonen in een appartement in de Staatsliedenbuurt.

Op de hoek was een café.
In dat café gingen we ‘uit’ = drinken (een beetje, wat mij betreft) en dansen (wat mij méér betreft).
De eigenaar en zijn meisje zagen al snel dat ik niet de goede kleren had.
Beetje ‘trutje’.
Dus ze namen ons mee shoppen en kochten betere kleren voor me zodat ik eruit zag als sexy meisje en dat fleurde het café ook weer op.

Net zag ik dit filmpje en dat deed me erg denken aan mezelf tóen.

Ik was op mini trip.
Naar Neurenberg.
Om Klára Kolonits te zien in Attila.

De opera was .. wat zal ik zeggen…
Zij zong fantastisch, de staging was… ‘different’.
Een paar vondsten werkten wel wat mij betreft, het meeste vond ik bagger.
Maar dat wist ik al (helaas ontdekt nadat het ticket was gekocht).

Dit is Klára tijdens het applaus.

Dit is Klára met mij na de voorstelling.
Het is niet de beste foto ooit van mij gemaakt.

https://www.jeannesweblog.nl/41746-2/