Hard (dus niet plastic) magneetje uit 2008.
Afm. 5,5 x 8 cm.

Gratis.
Voor de eerste die ‘hebbes’ roept.
En ‘gratis’ is incl de verzendkosten.
Geldt alleen *niet* voor wie stomtoevallig nu een keer hier belandt en denkt ‘das mazzel’.
Ik moet je wel eens als bezoeker voorbij hebben zien komen.

Een paar weken geleden zou de dierenarts om 9 uur komen en die kwam niet en pas om half 11 durfde ik te bellen (ze hadden iets fout ingeboekt).

Vandaag om 1 uur zou de tuinman komen.
Om de afrastering met de buren te verbeteren zodat ondernemende kipjes niet meer in de buurtuin kunnen komen – wat ze dus ondanks het kortwieken toch hebben gedaan.

Om 1 uur: geen tuinman.
Ik denk: hij mailde ‘rond enen’ dus het zal elders zijn uitgelopen.
Dan wordt het twee uur en drie uur en pas om kwart over drie durft deze braverd te bellen.
Naar zijn woonhuis want ik heb het nummer van zijn mobiel niet.

Ik tref zijn vrouw en zeg aarzelend dat ik de tuinman om 1 uur had verwacht en of er misschien iets ergs is gebeurd.
Want na ‘hij is te laat’ en ‘waar blijft hij nou verdomme’ had ik het stadium ‘hij zal toch niet zijn verongelukt’ bereikt.
Maar hij was me gewoon vergeten.
Gewoon.
En was elders in huis iets aan het doen.

Ik maak met zijn bijzonder aardige vrouw een nieuwe afspraak.
Ze belooft dat hij morgen met zijn zoon tussen 12 en 1 zal langskomen.
“En voortaan wel meteen bellen, hè.”
Waarop ik ‘ja’ zeg en waarvan ik al weet dat ik dat niet ga doen.
Te braaf.

Twee x in 1 dag worstel ik met niet zo gelukkige communicatie met mensen die ev willen komen oppassen.
Het ‘klikt niet’.
Dan biedt een FB-vriendin die ik ken via operagroepen zich aan als oppasser.
Een Amerikaanse vrouw.

Weet je het zeker? zeg ik.
Het is 5 weken. In een dorp.
Ze weet het zeker.
Opluchting.

Ik vertelde het op Facebook, dat mijn huisoppas het opeens heeft laten afweten.
Aardige reacties.
En een reactie van iemand die wil weten hoeveel het schuift en of je er een ‘regular income‘ mee kunt verdienen.
Eh.. nee.

De jongeman die zo graag wou komen oppassen en die niet reageerde op 2 mails en 1 sms, reageert nu op de ‘app’ die iemand anders voor me verstuurde (omdat ik zelf niet snapte hoe het moest).

Ik had het ‘goed aangevoeld’ schrijft hij.
Hij wil niet komen. Hij heeft geen zin.
Wat ik hopelijk begrijp en verder ‘succes ermee’.

Dit dus twee maanden voordat ik wegvlieg en ik vraag me af wanneer hij het had gemeld als ik niet zélf er steeds fanatieker achteraan was gegaan.

De huizenoppassite.
Ik probeer me open te stellen maar voel vooral een knoop in mijn maag.
Vorige keren zette ik een advertentie en dan reageerden mensen die me soms wel en soms niet iets leken.
Ook benaderde ik zelf wel eens iemand maar dat was zelden een succes.

Ik doe nu eerst een via-via-poging.
Wanneer dat niets wordt, ga ik morgen serieus aan de slag.
O got.

Ze zijn er weer.
Ik hoorde ze al (te-piet! te-piet!) toen ik in Graft over straat liep.
Nu zie ik ze ook in het weiland achter mijn huis.

Best ver weg.
Wat ook verklaart (o.a.) waarom de foto’s van de individuen niet erg goed zijn gelukt.

  

Vanochtend of anders gisteren hoorde ik op de radio dat de bijen uitvliegen.
Er is nog weinig voor ze te eten maar ze behelpen zich met nectar uit de krokus.

Ik zie zo’n krokus in de tuin en verdomd: een bij!
Camera gegrepen en wég bij.
Daarom: alleen de krokus.
Ook mooi.

Ik was in oktober amper geland en lag mijn jetlag uit te slapen of de telefoon ging.
De oppas van anderhalf jaar geleden vroeg of ik al iemand had voor mei, want hij zou graag komen.
(hij had me ook al gemaild maar dat had ik nog niet gezien omdat ik dus uitgeteld lag te slapen)

Maar ja! heel graag! want hij had heel prima opgepast en mn goed voor Loki gezorgd.
Wat immers het belangrijkste is.

Nu is 4 mei nog ver weg maar omdat ik sinds begin januari niets meer van hem heb gehoord, stuur ik toch maar een mail.
Over ‘touching base’.
Is altijd verstandig want een jaar geleden bleek dat iemand die zou komen oppassen persoonlijke problemen had gekregen en er ‘o ja’ toch maar vanaf zag.
Wat ik pas merkte toen ik hem zélf vroeg hoe het ging.

De huidige mail verstuurde ik op dinsdag.
Ik hoorde nog niets terug.
Dus maak ik me zorgen.
En kijk op de Huizenoppassite.
Waar ik een paar mensen zie die mogelijk geschikt zijn maar vooral veel mensen die me helemaal niks lijken.

Omdat ze max 15 dagen willen oppassen (de zgn huizenhoppers).
Omdat ze aankondigen dat ze ‘uw kat grenzeloos gaan verwennen’. Helaas doet 1 van de buren dat ook al waardoor Loki nu te dik is waar ik niks aan kan veranderen omdat hij élders te grote extra porties krijgt.
Of omdat ze (o griezel!) pretenderen dat ze kunnen PRATEN met katten en dat ze er REIKI mee gaan doen en ze willen wel kennis maken maar dat op kosten van degene die ze ev toestaat een maand in hun huis te bivakkeren.
En weer anderen hebben een hond die mee moet en die heel goed is opgevoed en dolgraag met andere dieren speelt…

Mooi Magneetje uit 2006.
Zachtrubber. 8 x 8 cm.
In gesealde verpakking. Je kunt het dus ook kado doen.
Moet je wel het prijsje ($ 3.99) van de achterkant kunnen verwijderen.

Gratis.
Voor de eerste die ‘hebbes’ roept.
En ‘gratis’ is incl de verzendkosten.
Veel gratis-er kun je het niet hebben.

Het was even zoeken maar dit is de Rode Lambertsnoot.
Hij staat in de tuin bij de konijnenren naast het huis.

Het is een soort running gag: vrouw heeft een auto die een raar geluid maakt.
Ze gaat ermee naar de garage.
De monteur zegt: “Ik hoor niks, mevrouwtje.”

Vandaag overkomt het me twee keer.
Ik had een Lumix TZ70 (=camera) waarvan het scherm steeds vaker zwart werd.
Die stuurde ik een jaar geleden terug naar Coolblue waar ze zagen dat het goed mis was, maar ze konden niet vinden wát het was en ik kreeg een nieuwe.
Hoera.

Die nieuwe vertoonde al snel hetzelfde euvel maar niet erg vaak en ik dacht ‘als het hierbij blijft, doe ik het ermee’ maar het werd erger en twee weken geleden stuurde ik hem terug en omschreef de klacht: mn bij kantelen wordt het scherm vaak zwart.
Vandaag bericht: camera komt morgen terug.
Want: klacht kon niet worden gereproduceerd.
(“Ik hoor niks, mevrouwtje.”)

Ook kocht ik in november via bol.com een horloge dat al na een week stil stond.
Dat was binnen de garantietermijn.
Ik stuurde het terug en kreeg een nieuw horloge.
Dat nu, na nog geen twee maanden óók stil staat.

Ik heb geen retourgarantie meer maar wil de verkoper (bedrijf dat via bol.com handelt) wel laten weten dat ik teleurgesteld ben en dat ik niet meer bij ze zal kopen.
Reactie: “is het horloge soms in aanraking gekomen met water?”
Nee, ik gebruik het als klokje, het wildste dat het meemaakt is verplaatst worden van de tafel waar ik mijn puzzels leg naar het kleine tafeltje waarnaast ik zit te lezen.
Reactie? niks meer…

Ik vermoed dat dit weekend ook love in the air zal zijn.

Er wordt aangebeld.
Voor de deur staat een vrouw met een vaas mooie bloemen.
Van wie? denk ik. Aangezien je nooit te oud en te jaded bent om uit te gaan van iets moois.

Of ik de bloemen wil aannemen voor de buurvrouw.
Natuurlijk.
“U keek nog wel zo blij” zegt de bezorgster wat het nog wat pijnlijker maakt.

Tegen zessen: de buurvrouw.
Ik zie haar staan door het glas in de voordeur en neem de bloemen vast mee.
“Wat lief!” zegt ze want blijkbaar begrijpt ze wie de gulle gever is.
Waarna ze mij hartelijk dankt dat ik ze heb aangenomen.

‘U’ zegt ze.
Meerdere keren.
Waar ik het toevallig vandaag nog met iemand over had. Dat ik dat vervelend vind wanneer jongere mensen me met ‘u’ aanspreken omdat ik me dan zo oud voel.
Nogmaals: Wat ‘super’ dat ik (‘u’) het boeket heb aangenomen!
Zegt ze.
“Daar zijn buren voor,” zeg ik.

Ik koop veel online.
Oa drogisterij artikelen.
Laatst kocht ik bij Drogisterij.net o.a. TicTacs en toen kreeg ik er een monstertje van Nivea Repair & Care bij.
Normaal gebruik ik geen Nivea maar toch geprobeerd en het was een wondertje voor de niet-erg-zachte onderkant van de voeten.
Uit pure dankbaarheid een hele pot ook dáár besteld en niet bij de concurrenten die iets goedkoper waren.

Wat een bedrijf ook wel eens geeft (ben vergeten welk want ik heb er niets aan): een voucher voor een ander bedrijf.
Een bepaald percentage korting of € 5.
Klinkt leuk maar dat andere bedrijf is dan hartstikke duur dus ik heb er niets aan.

Nu de tip.
Ik bestelde bij Douglas.nl.
Die leveren gratis ongeacht het bedrag van je bestelling (dat is al mooi).
De volgende dag. Helemaal mooi.
Maar het leukste is: ze doen er óók ongeacht het bedrag van je bestelling twee leuke samples bij.
Die je ook nog eens zelf kunt uitkiezen.

Nu niet meteen allemaal een nagelvijltje of een ‘badbruisbal’ van 2 Euro gaan bestellen alleen om heel sneaky die samples te verwerven.
En al helemaal niet zeggen dat je het van mij hebt!

Ik ben mijn mei-Amerikareis aan het voorbereiden.
Wat op dit moment neerkomt op uitzoeken wat er bij de rentals te doen is en dat uitprinten zodat ik het vooruit kan sturen.

Sommige huisjes lijken me opnieuw erg aantrekkelijk.
Deze yurt bij Telechapi ook.

 
Hij lijkt me nog steeds prachtig, leuk ingericht, mooi in de natuur.

Maar pas nu lees ik verder dan oppervlakkig (en bovendien: sommige recensies zijn pas geplaatst toen ik al had gereserveerd).
“My primary recommendation is that if you’re renting a vehicle to visit, rent one with four wheel drive. It doesn’t need to be a mammoth SUV or crazy expensive Land Rover, 4WD is the way to go. The road in is up and down, peppered with hairpin turns, eventually transitioning into a dirt road. A little mud or ice(season dependent) should not get in the way of enjoying this beautiful property.”

Zodat ik nu aarzel.
Ik kan de verhuurster vragen of het meevalt, met die weg.
(drie keer raden wat ze zal antwoorden)
Ik kan ook dit cancellen en iets veiligs huren.
Voor allebei valt iets te zeggen.