Gisteren heb ik de laptop uit de doos gehaald.
Ik heb hem opgeladen.
Ik heb hem weggezet.

Vandaag druk ik op de aan/uit-knop en er gebeurt niets.
O got – kapot.
Denk ik.
Maar dan gaat hij toch aan.
En hij vraagt me in welk land ik woon en dan wil hij dat ik een microsoft-account aanmaak en internet zegt dat dat een goed idee is dus doe ik dat waarna ik probeer z’n bloatware te verwijderen.

McAfee laat-ie weghalen (maar niet helemaal, blijkt later).
Hij heeft in vier talen Microsoft Office en Duitsland kan eraf maar twee andere talen geven een foutmelding en de vierde taal loopt halverwege vast.
Ik probeer het met Revo uninstaller wat niet erg veel opschiet.

Dan een poging Eudora over te zetten op de ouderwetse manier: hele programma incl bestanden kopiëren op een usb-stick en het beste ervan hopen.
Lukt niet.
Nog een paar pogingen, dan zoeken naar ‘simpel mail-programma voor windows 10’ en dan rollen er wat namen uit maar echt opschieten doet dat ook niet.

Ik ben nu zes uur verder en heb geen zin meer.

Ik schreef het hieronder al:
ik bestelde de Lenovo Ideapad 710S-13ISK.
Morgen komt-ie.

Het is spannend, een nieuwe laptop.
Het is ook doodeng.

Vraag: is het een idee om er snel TeamViewer op te zetten en dan mensen die ik vertrouw te vragen mee te denken resp. in te grijpen?

Ik heb een Samsung laptop, vier jaar oud en destijds € 1000.
Hij deed het drie jaar prima maar het laatste half jaar krijgt hij kuren zoals de bekende blauwe schermen die tegenwoordig zwart zijn.

Vorig jaar zomer bracht ik hem naar mijn computerman en vroeg hem de laptop te onderzoeken en te repareren.
Die liet er Ccleaner op los, zei dat hij niks kon vinden en stuurde me de rekening.
Dat schoot niet op.

De laatste weken krijg ik steeds vaker de blauwe/zwarte schermen.
Het liefst zou ik de laptop laten repareren, maar nu écht!
Maar ja – door wie? een willekeurig (ander) bedrijf in de regio dat zegt dat ze iets zullen doen en wie weet dóen ze het maar misschien evenmin.

Of is dit het moment om een nieuwe laptop te kopen?
Ik denk over een lichter én goedkoper exemplaar.
Wel 13 inch.
Ik stel de vraag op Facebook waar me word aangeraden een Lenovo te kopen – 11 inch.
Iemand anders stuurt me een uitgebreide lijst met specificaties van zo’n 20 laptops waar ik niks mee kán want dan moet ik dus eerst weten wat die allemaal betekenen en als ik dat wist had ik geen hulp nodig.

Gezocht dus: een betrouwbare reparateur.
Of iemand die kan adviseren wat ik kan kopen, uitgaand van wat ik belangrijk vind.

[is dit wat?]

Omdat ik niet de hele dag kan lezen en puzzelen ruim ik af en toe iets op.
Laatst een plankje met o.a. telefoonboeken van 2011 en 2012.
Opmerkelijk hoeveel van dat plankje gewoon wég kon.

Net een plankje met onduidelijk papier.
Dat was o.a. de van internet geprinte handleiding van mijn fototoestel die volstrekt waardeloos bleek.
Wat andere printers ook al hadden ontdekt en op internet hadden verteld (had ik beter eerst kunnen lezen voor er alle inkt en papier aan te verspillen).
Weg ermee.

En daar is-ie weer: m’n tablet.
Aangeschaft in november 2014.
Wegens ‘niet nodig maar wel leuk’.
En: misschien handig op mini trips.
Om foto’s te bewerken en die op Facebook te zetten.

Waarna ik een maand worstelde met het ding omdat ik ondanks allerlei tips en kabeltjes geen foto’s erop kreeg en toen ik er eindelijk een paar op had kon ik die niet bewerken.

Een half jaar later nog eens geprobeerd: zinloos.
Toen weggelegd.
En af en toe zoals nu zie ik hem liggen.
Heel even, niet langer dan een paar seconden, denk ik… zal ik?
Nog een poging doen bedoel ik.

Lamaar.

Op Facebook run ik een fangroep voor een sopraan.
Deze week is ze in China en via een andere fan hoor ik dat zij met me wil communiceren via WhatsApp (Facebook doet China niet aan) – “dat ga je toch wel regelen nu?!” dwingt de andere fan me.

Ik regel.
Met tegenzin want ik hád het niet voor niets niet.
Ik wil niet meer bereikbaar zijn dan noodzakelijk.
Ik wil zeker niet ‘zomaar’ worden gebeld.

Eerst gebeurt er niets.
Behalve dat de sopraan me bericht dat ze het druk heeft.
Vannacht stuurt ze me een uitvoerig bericht met foto’s en terwijl ik zit te worstelen met die foto’s belt me ook nog die andere fan op mijn smartphone (ik gaf hem het nummer omdat hij dat zou doorgeven aan de sopraan – verder houd ik het nummer geheim).
Ik moest mijn bericht van de sopraan checken! zei hij.
Ik zeg ik dat ik daar net mee bezig ben en (tactloos maar waar) voeg eraan toe dat ik telefoonangst heb wanneer hij me óók nog heeft gezegd dat de smartphone er nu eenmaal bij hoort en dat ik met de tijd moet meegaan.
Ik vind en zeg dat ik dat helemaal niet *moet* en dat ik nu verder ga met die foto’s.
Wat weer nieuw geworstel oplevert want ik stuur ze via de mail naar mijn PC en bewerk ze daar en kan ze dan eerst niet meer terugvinden!

Intussen had ik al een paar weken een beetje last van mijn rug (gevolg van al het in de tuin werken) en had ik me nét vandaag voorgenomen mijn rug een dag rust te geven maar één blik op het WhatsApp-bericht en het besef dat ik er enge dingen mee moest was voldoende voor een stekende pijn in de onderrug.
Die volledig bezit van me heeft genomen.

Ik zal niet zeggen dat rugpijn psychisch is.
Maar in mijn geval trekt een psychisch probleem me bij ‘enig ongemak’ wel over de grens naar ‘heel veel pijn’.

Ik kan nog steeds niet overweg met mijn smartphone en mijn tablet als het aankomt op foto’s.
Dus mail ik mijn computerman met deze vragen:

Het probleem is bij zowel de phone als de tablet dat ik niet snap hoe ik iets met foto’s kan.
Phone: ik zou de ermee gemaakte foto’s willen backuppen op een usb-stick én via de laptop (dat kan via kabeltje) met Filezilla naar de cloud willen kopiëren (dat probeerde ik via een kabeltje maar hij ziet ‘m niet).
Tablet: ik zou met camera gemaakte foto’s erop willen zetten en elementair bewerken (voor Facebook).
Ik heb aflopen jaar div kabeltjes en verloopstukjes en card-readers aangeschaft en software gedownload en ik snap het gewoon niet.

Reactie:
De meest eenvoudige methode is via onedrive. Je kan op de computer een Microsoft account aanmaken eindigend op outlook of hotmail. Met dat account log je op de computer in op onedrive nadat je je foto’s hebt geupload van de telefoon en / of tablet.
Succes groeten

Jammer nou dat dit niet eens bij benadering een antwoord is op de vraag.
Die is: hoe krijg ik de foto’s van de phone AF en hoe krijg ik foto’s OP de tablet.

Vanochtend druk ik de knop van de PC in en de PC doet niets.
Nog eens geprobeerd en nog eens en dan op de laptop op deze kwaal gegoogled.
Kan van alles zijn.

Mijn PC man gebeld.
Hij komt met een nieuwe voeding.
Dat zou het moeten oplossen.
Eerst die nieuwe voeding erin gezet – niks.

Dan de oude maar weer terug gezet en alle losgetrokken kabeltjes weer aangesloten.
Waarna de PC het weer doet.
Raadsel.
Tenzij een kabeltje was ‘los getrild’.

PC man weet het verder ook niet.
We hopen er het beste van.

Na een hoop gegoogel kom ik gisteren op een dagboek uit dat me wel wat lijkt.
Een bedrijf heeft twee versies, een minimale en een mooie.
Betaald. Maar allebei: betaalbaar.

Ik aarzel en vraag via het chatformulier op de website wat de voordelen zijn en hoe het met synchen zit.
Het duurt even maar vandaag een hartelijke mail waarin me (nee maar! verrassing!) de duurste variant wordt aanbevolen.
En mocht ik nog vragen hebben: mail vooral!

Vragen heb ik, dus stel ik die.
In Engels dat volgens mij volstrekt duidelijk is.
Waarop ik zo’n typisch nergens op slaand antwoord krijg van een overbelaste helpdeskmedewerker die niet de moeite neemt de mail te lezen maar aanslaat op een paar woorden en een oplossing aanreikt voor een probleem dat ik helemaal niet héb.
Mijn echte vragen negerend.

Zodat ik ténzij er rap een betere reactie komt al helemaal klaar ben met dit op het eerste gezicht zo mooie product.
Ik kijk nog eens verder.
Kom op internet niet klachten tegen.
Maar zie wel dat het bedrijf is gevestigd in China.
Zegt dat iets (slechts)?
Maybe yes maybe no.

Het gaat om Efficcess.

Wanneer ik in Amerika ben, houd ik een dagboek bij.
Ik begin er al mee in het vliegtuig.
Omdat ik het schrijf in een notitieboekje kan ik dan ook herlezen wat ik de vorige keer schreef.
Dat is interessant (vind ik) mn als het gaat om herinneringen die ik heb verdrongen.
Zoals wat leuk was maar op het moment zelf toch niet echt 100%.

Eenmaal in Amerika probeer ik elke dag te schrijven en als ik dat doe, gaat het me goed.
Heb ik een aantal dagen overgeslagen, dan duidt dat meestal op ‘het was niet zo leuk’.
Wat ook weer verhelderend is, dat dat zo werkt.

Ik dacht al vaker: zal ik mijn notitieblokje meenemen op mijn opera mini trips.
Wat er niet van kwam ook omdat het blokje best dik is.

Zodat ik nu dacht: je hebt vast software programma’s waarmee je op de PC dagboek kunt schrijven die je dan weer kunt syncen met de laptop en omgekeerd.

Gezocht en gevonden maar niks dat eruit springt en wel veel met slechte recensies.
Dús op Facebook gevraagd.
Waar ik zéér korte reacties krijg nl het roepen van oplossingen zonder uitleg zodat ik daarmee ook niet verder kom.

Twee progs installeer ik maar ze stralen me niet tegemoet.
Iemand een idee?
Hoeft niet per se gratis!
En aan ‘dropbox’!!! en andere kreten heb ik geen fuck.
Excusez le mot.
*Uitleg* graag waarom iets dé oplossing zou zijn!

Wanneer ik vanochtend om half zeven de PC aanzet zegt die
Reboot and Select proper Boot device
or Insert Boot Media in selected Boot Device and press a key

Ik druk zomaar eens op een knop maar dan herhaalt hij zich, ik start opnieuw op (helpt niet), ik druk op advies van google de kabels goed aan, ik controleer op advies van Facebookers nog het 1 en ander en intussen bel ik vanaf tien uur mijn computerman want dan gaat hij open.

Eerst neemt de computerman zijn 06 niet op dan ein-de-lijk heb ik hem om half 1 te pakken en beleefde sufkop dat ik ben steek ik niet gewoon van wal maar vraag netjes of het wel gelegen komt.
Zodat hij kan zeggen dat hij me later terug belt en ik zeg nog nét wat de foutmelding is en dan zegt hij dat de PC dus de opstart niet kan vinden (oid) en hij belt me terug… over een uur.

Dat was om half 1 en nu is het bijna half 4 en hebben andere behulpzame Facebookers me verteld (net als google trouwens) dat mijn harde schijf waarschijnlijk kapot is.
Wat wel of niet een ramp hoeft te zijn maar dat kan alleen de computerman me vertellen.

Een dapperder iemand dan ik ben had hem natuurlijk allang opnieuw gebeld: ben je me soms vergeten.
Maar zoiets doe ik niet als het om mezelf gaat.
Assertief ben ik alleen als ik opkom voor mijn dieren.
En zelfs dan niet altijd.

[Om half 5 toch maar zelf gebeld: hij was me vergeten 🙁
Maar hij komt vandaag om 11 uur wat wel weer later zal worden]

Gisteren hoor ik op de radio dat 8 op de 10 Nederlanders een smartphone heeft.
Eén ervan ben ik.
Alleen kan ik er niet (meer) mee omgaan.
Ergens vorig jaar had ik ‘m een ietsje door – no more.

Dus investeer ik vandaag vele uren in ‘m weer doorkrijgen.
Wat uiteindelijk redelijk lukt.

Nu denk ik: andere mensen hebben een eigen ringtone.
Zou het niet leuk zijn als ik die ook had?

Maar hoe maak je die?
Ringtone maker vind ik.
Dat installeren op je smartphone en dan aan de slag met een mp3 die daar al op staat.

Te ingewikkeld.
Liever eerst iets maken op de PC en dan dat op de phone zetten.
Als dat kan.

In het kader van klein leed is óók leed: mijn PC speelt geen MP4-video’s meer af.
En ook geen F4F.
Hij zegt dat hij geen idee heeft hóe dat af te spelen.

Ik heb VLC Mediaplayer.
En natuurlijk de Windows Mediaplayer.
En Adobe Flash.

Verder weet ik het ook even niet meer.

Ik denk dat ik de meeste programma’s intussen op de PC heb staan.
Zodat ik nu moet gaan back-uppen.
Eerst naar de externe harde schijf.
Dan in de KPN cloud.

Maar eigenlijk wil ik eerst verwijderen wat daar al staat en dan nieuwe back-ups maken.
Bovendien: ik hád een Windows32-installatie en heb nu Windows64.
En verder ben ik mijn inloggegevens kwijt.
Wat tot nu toe geen probleem was omdat KPN die zelf invulde wanneer ik inlogde.

Dus denk ik: het andere abonnement opzeggen en een nieuw nemen.
Dat leg ik ze voor in een mail.
En krijg het automatische antwoord dat ik binnen twee dagen teruggebeld ga worden.

Hoe meer ik erover nadenk: volgens mij moet ik het gewoon doen.

De PC is terug en nu moet ik hem optuigen.
Ik hád me voorgenomen dat in een logische volgorde te doen.
Eerst de programma’s waar ik echt niet zonder kan en dan via ‘ook niet zonder’ naar ‘niet direct nodig maar best leuk’ en tzt wanneer blijkt dat ik erom verlegen zit de rest.
Die rest is vnl wat te maken heeft met muziek en film(pjes) downloaden en branden want daar pleeg ik in mijn gretigheid ook een hoop rotzooi mee binnen te halen.

De computerman had er al Panda opgezet.
Hij zegt dat dat even goed is als Avast (wat ik altijd gebruik).
Zelf AntiMalware (pro) erop gezet.
Eudora en WordPerfect (inderdaad).
Snel opgelopen tegen ‘waar zijn mijn wachtwoorden’ dus ook KeePass.

Dan gaat het mis en ga ik tig dingen door elkaar doen zodat al snel een programma meldt dat het niet kán installeren omdat ik al allerlei andere dingen aan het installeren ben.
Windows 7 is kennelijk in dat opzicht geen multitasker.

Wat het ook niet makkelijker maakt is dat de computerman mijn mooie indeling heeft veranderd.
Met zéér goede bedoelingen nl opdat alles bewaard bleef.
Maar zo staan div mappen er nu een aantal keren op in steeds andere submappen.
Misschien zou het slim zijn dat eerst te veranderen.
Denk/weet ik.

Maar eigenlijk heb ik al helemaal geen zin meer.

Vanochtend om 9 uur is mijn PC opgehaald.
Windows wordt opnieuw geïnstalleerd.

Ik heb denk ik al mijn documenten en afbeeldingen en muziek en video veilig gesteld.
Ik hóóp dat ik Eudora er weer gewoon op kan plempen zoals ik dat al heel lang doe: hele map zoals die nu is gekopieerd naar mijn externe harde schijf opnieuw kopiëren naar Program Files.
Zo niet dan heb ik een probleem.
In elk geval alle codes van alle email adressen genoteerd.

Vorige week een verstandig artikel uit Computer Idee geprint.
Met het vaste plan dat gisteren, terug uit München, nog eens na te lopen.
Niet gedaan.
Tot nu.
“Vergeet u niet uw Favorieten te kopiëren?”
Eh… ja.
Wél dus.
Vergeten.