Omdat Goose het steeds soms wel en dan weer niet bleef doen, heb ik toch maar aan Goose gevraagd of zij het handmatig voor me in Windows 7 konden installeren.
Geen probleem: “dat doet een van onze developers graag voor je”.

Vanochtend is het zover.
Ivan meldt zich via Teamviewer en hij blijkt te denken dat ik een héél ander probleem heb.
En: Goose doet het toch?
Ja… nú! maar dat is juist het probleem dat hij soms wel werkt en soms niet en de helpdesk had gezegd dat het daarom handmatig moest.
Ivan, die niet écht vlot Engels schrijft, gaat aan de slag.
Hij heeft in Teamviewer de microfoon aanstaan.
Zodat ik regelmatig hoor zuchten en vloeken (in het Russisch of een vergelijkbare taal) en soms praat hij in die taal met iemand op de achtergrond.

Ik zie hem bezig in Avast en in het Configuratiescherm en bij de Verbindingen en ik zie nog veel meer voorbij komen dat ik niet herken en na ruim een half uur driftig klikken heeft hij me ingesteld op Amsterdam (wat ik niet wil) met Fremont als optie en ik zit alleen maar te denken: dit had ik helemaal niet bedoeld!

Hierna wil ik iemand een mail sturen en dat lukt niet meer.
Ontvangen wel, niet zenden.
Ik bel mijn webmistress die het hoofd koeler houdt dan ik en die zegt: Systeemherstel.
Gedaan.

Ik kan nu weer mail sturen alleen krijg ik af en toe zwarte schermen (hellup!) zodat het eerste wat ik heb gedaan was: Goose eraf gooien.
Want het is wel wáár dat je bij gewone vragen vriendelijk in het Nederlands antwoord krijgt van de helpdesk maar bij échte problemen wordt het blijkbaar uitbesteed aan een derdewereldland waar de bevolking amper het Engels machtig is én geen goede instructies krijgt mbt je probleem.

So far not so good/Goose.

Ik wil wanneer ik in Amerika ben Netflix kunnen kijken.
Dús heb ik VPN nodig (wat nu heel achteloos klinkt maar 5 dagen geleden wist ik nog van niks).

Ik google op netflix+VPN en beland op deze website die belooft me een mail te sturen waar alles in staat.
Ik krijg de mail en snap ‘m niet en krijg een dag later nóg een mail: zijn er soms vragen resp. problemen.
Dát is aardig dus schrijf ik terug wat ik wil en twee dagen hoor ik niks en intussen ben ik via een andere site bij Goose VPN beland omdat die de simpelste zou zijn: echt wat voor dummies.
Dat is-ie inderdaad maar een dag later krijg ik een foutmelding en doet-ie het niet meer.

Intussen toch een mail gekregen van de aardige Robin van de eerste website (met excuses voor de vertraging: was bezweken voor het mooie weer) die me – ik heb nu VyprVPN geïnstalleerd – in een verbazingwekkend vlot tempo door alle obstakels heen loodst.
Geen enkele RTFM bij mijn domme vragen en niks snappen van wat voor anderen evident is, geen blijk van irritatie, alleen maar aardige behulpzaamheid.

Goose heeft na een aantal uren óók gereageerd op mijn ‘hij doet ut niet’ en zegt dat dat komt omdat ik op de PC Windows 7 heb – dan moet ik het handmatig installeren. Ik kijk daar even naar en denk dan ‘no way’ maar wanneer ik later de PC uit en weer aan heb gezet doet Goose het toch.
Beleefd meld ik ze dat even, al denk ik intussen: ik ga niet met jullie verder, teveel gedoe.

Maar dan (opnieuw na vele uren, dat wél) reageren *zij* weer aardig met: als het toch handmatig blijkt te moeten, doen wij het wel even voor je met Teamviewer.

Zodat ik nu twee VPN’s heb met allemaal aardige mensen en ik kán met allebei naar de Amerikaanse Netflix kijken.
Wat te doen.
Eentje direct weer opzeggen (ik zit in proefperiodes)?

Ik neig tot: ik houd ze allebei een paar maanden voor het geval 1 van de twee in Amerika toch niet goed zou werken.
Wat wel overdreven zal zijn.
Maar deze Netflix verslaafde dummy is liever *safe than sorry*.

Ik heb een studie gemaakt van de website.
Volgens mij zit het zo:
de op de android gedownloade app kan niet verkleinen.

Via Pixlr Editor op de website kan dat wél, die biedt sowieso veel meer mogelijkheden (uitgeprobeerd op mijn Windows 7 PC).

Toen wou ik datzelfde doen op de tablet maar wanneer ik daar naar die pagina ga en Pixlr Editor wil opstarten zegt hij dat ik dan eerst Flash Player 10 moet installeren.
Mij staat vaag bij dat er iets gevaarlijks is met Flash maar intussen ben ik tot alles bereid dus: installeren maar.
Maar helaas – mijn device supports geen Flash Player.

*krijs*

Intussen heb ik eindeloos zitten pielen met de fotoprogramma’s.
Het meest urgent is de android tablet.

Zowel met SnapSeed als met Aviary kan ik uitsnijden en scherper maken.
Met geen van beide kan ik verkleinen.
Op de 1 of andere manier lukt me dat 1(!)x met Pixlr.
Gisteren.
Maar vandaag niet meer.

Nieuwe, andere poging.
Een website die ‘shrink’ heet.
Ja, daar kun je verkleinen (niet erg precies, maar voor een mini trip precies genoeg).
Dan kun je klikken op ‘downloaden’ en dan zegt hij dat hij download maar waarheen?

Heeft hij de originele foto gewist?
Hoe weet ik überhaupt wat het formaat van foto’s op de tablet is?

Hoe meer ik het probeer hoe wanhopiger ik word.

Ik had het moeten zien aankomen en dat zag ik ook wel een beetje: bezig gaan met twee computer-dingen zal leiden tot verwarring.

De nieuwe laptop was er het eerst dus dacht ik dat ik daar ook maar mee moest beginnen.
En vond een fotobewerkingsprogramma dat er goed uitzag nl FastStone Image Viewer 6.1.
Dat staat nu op mijn gewone PC om mee te oefenen wat er nog niet van is gekomen want nu heb ik ook de tablet in huis.

Op de tablet staan SnapSeed en Aviary voor foto’s.
Daarvóór (voor ik aan ze toekom) heb ik al strijd geleverd met ‘hoe maak ik een nieuwe map op m’n android tablet’ en eerst lukt dat niet en alle tips gaan over ‘een nieuwe map voor apps’ terwijl ik een nieuwe map wil voor foto’s.
Zodat ik elke mini trip in een eigen map kan bewaren.
Tenslotte héb ik nu de map ‘Duisburg’ gemaakt maar weet ik niet hoe me dat uiteindelijk is gelukt zodat ik wel een map héb maar verder nog niks.

Toen de fotobewerking.
Op het eerste (amper geprobeerde) gezicht lijkt Aviary me prettiger.
Dan ga ik googlen en missch had ik dat niet moeten doen want ‘men’ op internet vindt dat Aviary maar niks en zo kom ik toch weer uit bij Irfan View wat ik vroeger wel eens gebruikte op Windows.
Waarna ik denk: is dat niet veel beter, om Irfan View te (gaan) gebruiken zowel op de PC als op de laptop als op de tablet?

Nog meer google…
Of zal ik juist FastStone overal gaan gebruiken?

De enige heldere gedachte lijkt me ‘overal gebruiken’ – maar … wát???

Al jaren heb ik een tablet waarvan ik vaker dacht: wat zou het handig zijn als die mee kon op mini trip ip een zware laptop.
Want echt: ook een laptop van 1,1 kilo plus voeding is best zwaar.

Alleen snapte ik niet hoe ik foto’s op de tablet kreeg (WiFi scheen te kunnen maar dat kreeg ik op de camera niet aan de gang) en al helemaal niet hoe die foto’s dan te bewerken.
Mijn webmistress Karin heeft nu WiFi geactiveerd en me ook uitgelegd hoe ik met sd-kaartjes foto’s op de tablet krijg.
En ze heeft er twee foto-progs/apps op gezet: Snapseed en Aviary.

Met de tablet ga ik morgen oefenen.
Beetje jammer dat het nu door elkaar loopt met de laptop.
Voor een beroerde multi-tasker als ik.

Ik heb helemaal zelf ontdekt hoe ik zijn batterij-gretigheid kan bijstellen.
Ik vond nl dat hij toen ik de stekker uit ‘m trok wel heel bleek beeld gaf.

Daarna dacht ik: ik heb een dagboek-programma (dat ik sinds een jaar bij vlagen gebruik, soms maanden niet, dan weer bijna dagelijks).
Ik slaag erin een kopie op de laptop te zetten.
Ik synchroniseer!!!

Dan zoek ik naar een mooi foto-programma dat door mij te bevatten is en méér kan dan ordenen en nog wat simpels.
Maar ingewikkeld laagjes leggen en fantasie-foto’s maken hoeft ook weer niet.

Veel erover gelezen en wat uitgeprobeerd en uitgekomen op FastStone Image Viewer.
Waarvoor ook nog een uitgebreide Nederlandse handleiding bestaat wat fijn is voor iemand als ik die zelfs bij ‘intuïtief’ door het dolle van wanhoop en drift kan raken als iets niet meteen lukt.

Dat programma op mijn PC gezet en me voorgenomen te gaan oefenen.

Gisteren heb ik de laptop uit de doos gehaald.
Ik heb hem opgeladen.
Ik heb hem weggezet.

Vandaag druk ik op de aan/uit-knop en er gebeurt niets.
O got – kapot.
Denk ik.
Maar dan gaat hij toch aan.
En hij vraagt me in welk land ik woon en dan wil hij dat ik een microsoft-account aanmaak en internet zegt dat dat een goed idee is dus doe ik dat waarna ik probeer z’n bloatware te verwijderen.

McAfee laat-ie weghalen (maar niet helemaal, blijkt later).
Hij heeft in vier talen Microsoft Office en Duitsland kan eraf maar twee andere talen geven een foutmelding en de vierde taal loopt halverwege vast.
Ik probeer het met Revo uninstaller wat niet erg veel opschiet.

Dan een poging Eudora over te zetten op de ouderwetse manier: hele programma incl bestanden kopiëren op een usb-stick en het beste ervan hopen.
Lukt niet.
Nog een paar pogingen, dan zoeken naar ‘simpel mail-programma voor windows 10’ en dan rollen er wat namen uit maar echt opschieten doet dat ook niet.

Ik ben nu zes uur verder en heb geen zin meer.

Ik schreef het hieronder al:
ik bestelde de Lenovo Ideapad 710S-13ISK.
Morgen komt-ie.

Het is spannend, een nieuwe laptop.
Het is ook doodeng.

Vraag: is het een idee om er snel TeamViewer op te zetten en dan mensen die ik vertrouw te vragen mee te denken resp. in te grijpen?

Ik heb een Samsung laptop, vier jaar oud en destijds € 1000.
Hij deed het drie jaar prima maar het laatste half jaar krijgt hij kuren zoals de bekende blauwe schermen die tegenwoordig zwart zijn.

Vorig jaar zomer bracht ik hem naar mijn computerman en vroeg hem de laptop te onderzoeken en te repareren.
Die liet er Ccleaner op los, zei dat hij niks kon vinden en stuurde me de rekening.
Dat schoot niet op.

De laatste weken krijg ik steeds vaker de blauwe/zwarte schermen.
Het liefst zou ik de laptop laten repareren, maar nu écht!
Maar ja – door wie? een willekeurig (ander) bedrijf in de regio dat zegt dat ze iets zullen doen en wie weet dóen ze het maar misschien evenmin.

Of is dit het moment om een nieuwe laptop te kopen?
Ik denk over een lichter én goedkoper exemplaar.
Wel 13 inch.
Ik stel de vraag op Facebook waar me word aangeraden een Lenovo te kopen – 11 inch.
Iemand anders stuurt me een uitgebreide lijst met specificaties van zo’n 20 laptops waar ik niks mee kán want dan moet ik dus eerst weten wat die allemaal betekenen en als ik dat wist had ik geen hulp nodig.

Gezocht dus: een betrouwbare reparateur.
Of iemand die kan adviseren wat ik kan kopen, uitgaand van wat ik belangrijk vind.

[is dit wat?]

Omdat ik niet de hele dag kan lezen en puzzelen ruim ik af en toe iets op.
Laatst een plankje met o.a. telefoonboeken van 2011 en 2012.
Opmerkelijk hoeveel van dat plankje gewoon wég kon.

Net een plankje met onduidelijk papier.
Dat was o.a. de van internet geprinte handleiding van mijn fototoestel die volstrekt waardeloos bleek.
Wat andere printers ook al hadden ontdekt en op internet hadden verteld (had ik beter eerst kunnen lezen voor er alle inkt en papier aan te verspillen).
Weg ermee.

En daar is-ie weer: m’n tablet.
Aangeschaft in november 2014.
Wegens ‘niet nodig maar wel leuk’.
En: misschien handig op mini trips.
Om foto’s te bewerken en die op Facebook te zetten.

Waarna ik een maand worstelde met het ding omdat ik ondanks allerlei tips en kabeltjes geen foto’s erop kreeg en toen ik er eindelijk een paar op had kon ik die niet bewerken.

Een half jaar later nog eens geprobeerd: zinloos.
Toen weggelegd.
En af en toe zoals nu zie ik hem liggen.
Heel even, niet langer dan een paar seconden, denk ik… zal ik?
Nog een poging doen bedoel ik.

Lamaar.

Op Facebook run ik een fangroep voor een sopraan.
Deze week is ze in China en via een andere fan hoor ik dat zij met me wil communiceren via WhatsApp (Facebook doet China niet aan) – “dat ga je toch wel regelen nu?!” dwingt de andere fan me.

Ik regel.
Met tegenzin want ik hád het niet voor niets niet.
Ik wil niet meer bereikbaar zijn dan noodzakelijk.
Ik wil zeker niet ‘zomaar’ worden gebeld.

Eerst gebeurt er niets.
Behalve dat de sopraan me bericht dat ze het druk heeft.
Vannacht stuurt ze me een uitvoerig bericht met foto’s en terwijl ik zit te worstelen met die foto’s belt me ook nog die andere fan op mijn smartphone (ik gaf hem het nummer omdat hij dat zou doorgeven aan de sopraan – verder houd ik het nummer geheim).
Ik moest mijn bericht van de sopraan checken! zei hij.
Ik zeg ik dat ik daar net mee bezig ben en (tactloos maar waar) voeg eraan toe dat ik telefoonangst heb wanneer hij me óók nog heeft gezegd dat de smartphone er nu eenmaal bij hoort en dat ik met de tijd moet meegaan.
Ik vind en zeg dat ik dat helemaal niet *moet* en dat ik nu verder ga met die foto’s.
Wat weer nieuw geworstel oplevert want ik stuur ze via de mail naar mijn PC en bewerk ze daar en kan ze dan eerst niet meer terugvinden!

Intussen had ik al een paar weken een beetje last van mijn rug (gevolg van al het in de tuin werken) en had ik me nét vandaag voorgenomen mijn rug een dag rust te geven maar één blik op het WhatsApp-bericht en het besef dat ik er enge dingen mee moest was voldoende voor een stekende pijn in de onderrug.
Die volledig bezit van me heeft genomen.

Ik zal niet zeggen dat rugpijn psychisch is.
Maar in mijn geval trekt een psychisch probleem me bij ‘enig ongemak’ wel over de grens naar ‘heel veel pijn’.

Ik kan nog steeds niet overweg met mijn smartphone en mijn tablet als het aankomt op foto’s.
Dus mail ik mijn computerman met deze vragen:

Het probleem is bij zowel de phone als de tablet dat ik niet snap hoe ik iets met foto’s kan.
Phone: ik zou de ermee gemaakte foto’s willen backuppen op een usb-stick én via de laptop (dat kan via kabeltje) met Filezilla naar de cloud willen kopiëren (dat probeerde ik via een kabeltje maar hij ziet ‘m niet).
Tablet: ik zou met camera gemaakte foto’s erop willen zetten en elementair bewerken (voor Facebook).
Ik heb aflopen jaar div kabeltjes en verloopstukjes en card-readers aangeschaft en software gedownload en ik snap het gewoon niet.

Reactie:
De meest eenvoudige methode is via onedrive. Je kan op de computer een Microsoft account aanmaken eindigend op outlook of hotmail. Met dat account log je op de computer in op onedrive nadat je je foto’s hebt geupload van de telefoon en / of tablet.
Succes groeten

Jammer nou dat dit niet eens bij benadering een antwoord is op de vraag.
Die is: hoe krijg ik de foto’s van de phone AF en hoe krijg ik foto’s OP de tablet.

Vanochtend druk ik de knop van de PC in en de PC doet niets.
Nog eens geprobeerd en nog eens en dan op de laptop op deze kwaal gegoogled.
Kan van alles zijn.

Mijn PC man gebeld.
Hij komt met een nieuwe voeding.
Dat zou het moeten oplossen.
Eerst die nieuwe voeding erin gezet – niks.

Dan de oude maar weer terug gezet en alle losgetrokken kabeltjes weer aangesloten.
Waarna de PC het weer doet.
Raadsel.
Tenzij een kabeltje was ‘los getrild’.

PC man weet het verder ook niet.
We hopen er het beste van.

Na een hoop gegoogel kom ik gisteren op een dagboek uit dat me wel wat lijkt.
Een bedrijf heeft twee versies, een minimale en een mooie.
Betaald. Maar allebei: betaalbaar.

Ik aarzel en vraag via het chatformulier op de website wat de voordelen zijn en hoe het met synchen zit.
Het duurt even maar vandaag een hartelijke mail waarin me (nee maar! verrassing!) de duurste variant wordt aanbevolen.
En mocht ik nog vragen hebben: mail vooral!

Vragen heb ik, dus stel ik die.
In Engels dat volgens mij volstrekt duidelijk is.
Waarop ik zo’n typisch nergens op slaand antwoord krijg van een overbelaste helpdeskmedewerker die niet de moeite neemt de mail te lezen maar aanslaat op een paar woorden en een oplossing aanreikt voor een probleem dat ik helemaal niet héb.
Mijn echte vragen negerend.

Zodat ik ténzij er rap een betere reactie komt al helemaal klaar ben met dit op het eerste gezicht zo mooie product.
Ik kijk nog eens verder.
Kom op internet niet klachten tegen.
Maar zie wel dat het bedrijf is gevestigd in China.
Zegt dat iets (slechts)?
Maybe yes maybe no.

Het gaat om Efficcess.

Wanneer ik in Amerika ben, houd ik een dagboek bij.
Ik begin er al mee in het vliegtuig.
Omdat ik het schrijf in een notitieboekje kan ik dan ook herlezen wat ik de vorige keer schreef.
Dat is interessant (vind ik) mn als het gaat om herinneringen die ik heb verdrongen.
Zoals wat leuk was maar op het moment zelf toch niet echt 100%.

Eenmaal in Amerika probeer ik elke dag te schrijven en als ik dat doe, gaat het me goed.
Heb ik een aantal dagen overgeslagen, dan duidt dat meestal op ‘het was niet zo leuk’.
Wat ook weer verhelderend is, dat dat zo werkt.

Ik dacht al vaker: zal ik mijn notitieblokje meenemen op mijn opera mini trips.
Wat er niet van kwam ook omdat het blokje best dik is.

Zodat ik nu dacht: je hebt vast software programma’s waarmee je op de PC dagboek kunt schrijven die je dan weer kunt syncen met de laptop en omgekeerd.

Gezocht en gevonden maar niks dat eruit springt en wel veel met slechte recensies.
Dús op Facebook gevraagd.
Waar ik zéér korte reacties krijg nl het roepen van oplossingen zonder uitleg zodat ik daarmee ook niet verder kom.

Twee progs installeer ik maar ze stralen me niet tegemoet.
Iemand een idee?
Hoeft niet per se gratis!
En aan ‘dropbox’!!! en andere kreten heb ik geen fuck.
Excusez le mot.
*Uitleg* graag waarom iets dé oplossing zou zijn!

Wanneer ik vanochtend om half zeven de PC aanzet zegt die
Reboot and Select proper Boot device
or Insert Boot Media in selected Boot Device and press a key

Ik druk zomaar eens op een knop maar dan herhaalt hij zich, ik start opnieuw op (helpt niet), ik druk op advies van google de kabels goed aan, ik controleer op advies van Facebookers nog het 1 en ander en intussen bel ik vanaf tien uur mijn computerman want dan gaat hij open.

Eerst neemt de computerman zijn 06 niet op dan ein-de-lijk heb ik hem om half 1 te pakken en beleefde sufkop dat ik ben steek ik niet gewoon van wal maar vraag netjes of het wel gelegen komt.
Zodat hij kan zeggen dat hij me later terug belt en ik zeg nog nét wat de foutmelding is en dan zegt hij dat de PC dus de opstart niet kan vinden (oid) en hij belt me terug… over een uur.

Dat was om half 1 en nu is het bijna half 4 en hebben andere behulpzame Facebookers me verteld (net als google trouwens) dat mijn harde schijf waarschijnlijk kapot is.
Wat wel of niet een ramp hoeft te zijn maar dat kan alleen de computerman me vertellen.

Een dapperder iemand dan ik ben had hem natuurlijk allang opnieuw gebeld: ben je me soms vergeten.
Maar zoiets doe ik niet als het om mezelf gaat.
Assertief ben ik alleen als ik opkom voor mijn dieren.
En zelfs dan niet altijd.

[Om half 5 toch maar zelf gebeld: hij was me vergeten 🙁
Maar hij komt vandaag om 11 uur wat wel weer later zal worden]