Ik kan (ook) klagen over mezelf.
Maar ik wéét tenminste dat het nu stervenskoud is en dat de harde wind uit de polder betekent dat ik niet boven kan zitten (omdat die wind dwars door de bovenverdieping heen waait) maar… dat dit ooit weer overgaat.
Konijntjes Tommie en Roosje kleumen samen in 1 van hun drie hokken.
Het is beschermd tegen de wind en gul bekleed maar ze vinden het maar niks. Vooral Tommie ziet af. Roosje vertoont zich nog wel eens buiten.
Hoe anders zijn nijntjes Floria Tosca en Mario Cavaradossi naast het huis! die spelen in de sneeuw.
Ze doen sneeuwschuivertje en ze graven en ze hollen achter elkaar aan.
De kipjes, tja.
Ik ben gewend dat die bij sneeuw niet naar buiten durven/willen.
Behalve de Lohmans.
Dus breng ik ze de hele dag vers water en smulvoer in het nachthok.
Ik zie ze eten en na een week leven ze allemaal nog.
Maar wat zullen we allemaal blij zijn als het leven weer normaal is.
Geef een antwoord