Ik mag Tashi even naar buiten laten.
Omdat ze de vorige keer diep teleurgesteld was dat we niet gingen wandelen, vroeg ik Lyda om speelgoed klaar te leggen.
Bal, trektouw etc.
Ik open de deur en voor de keukentafel waarop bal en trektouw liggen zit Tashi allerliefst te zijn met aan haar voetjes een bot.
Mm.
Het zal toch niet de bedoeling zijn dat ik dáármee ga spelen, denk ik wanneer ze na een hartelijke knuffel met de kluif in de mond voor me uit naar buiten loopt.
Gelukkig wil ze niet spelen met het bot. Ze wil er alleen mee zitten.
En dromen over mooie dingen.
Ook goed.
Dan eet ze haar kluif met smaak op.
Knauw, knauw, slurp, lekkerrrrr.
En dan wég bot.
Wel raar, denk ik nog, dat ze met het eten van dat bot heeft gewacht tot ik er was.
Misschien ook *niet* zo raar aangezien op de keukentafel (bij bal en touw) een open zakje met nóg zo’n bot ligt.
Heeft Lyda daar vast neergelegd zodat ik bij het weggaan Tashi iets lekkers kon geven.
En wetend dat je als hond mij ongeveer alles kan wijsmaken heeft Tashi zichzelf al ietsje eerder bediend.
Met de bal spelen heb ik ook nog geprobeerd.
1x heeft Tashi de bal gehaald, toen legde ze hem neer en plaste er nét naast waarna ze weer iets anders ging doen.
Geef een antwoord