Special fan

Opera zangers hebben fans en ‘special fans’.
Ik denk dat het per zanger verschilt wie ze in welke categorie plaatsen.

Van Edita Gruberova weet ik intussen dat als je haar niet al tientallen jaren volgt, je never nimmer nooit een ‘special fan’ wordt.
Dat vond ik erg jammer toen ik haar een paar jaar geleden intensief ging volgen en na een optreden waarover ik zelf erg enthousiast was telkens op die muur van ‘gereserveerdheid’ stuitte.

Pavol Breslik volg ik pas sinds november.
En echt niet fanatiek (vergeleken met andere fans, vergeleken met ‘gewone mensen’ natuurlijk wél).
Grote blije verbazing dus toen deze jonge god mij begin maart met andere fans uitnodigde om na de voorstelling iets te gaan drinken.
Hoorde ik er echt bij?

Maar écht ‘special fan’ bleek ik dinsdag bij het recital van Nelly Miricioiu.
Mensen die op *mij* afkwamen met vragen over wat Nelly zou vinden van….
Van het handtekeningen zetten? Prima.
Van het een handtekening zetten in een boek dat door iemand was geschreven?
Ook prima (denk ik).
Interessanter: er loopt ook een beroemde mezzo rond (Nelly’s beste vriendin).
Zou Nelly het erg vinden als *die* om een handtekening werd gevraagd.
Nee hoor!

En alsof dat nog niet genoeg is (en het was al véél) omhelst Nelly mij zeer hartelijk en dankt me voor wat ik allemaal voor haar dóe – op FB – en ik denk: amper een jaar geleden stond ik in het conservatorium van Maastricht verdekt opgesteld achter een pilaar omdat ik een Masterclass van Nelly Miricioiu wou bijwonen maar als de dood was haar te ontmoeten.
Wegens ’too much in awe’.