Ik krijg het altijd benauwd wanneer ik hoor over mensen van mijn leeftijd of nog jonger die zijn dood gegaan.
Plotseling dood.
Of dood na ‘ziekte’.
Het maakt me extra bewust dat ik nú moet leven en zo mogelijk ‘genieten’.
Wat in mijn geval is: Loki, mijn andere diertjes, de tuin, de mini trips (met mate) en Amerika (gulzig).
Niet alles laat zich combineren.
Vorig jaar gooide mijn tuinman de lekke vijver dicht en zaaide bloemen.
Dit jaar zouden heel erg mooie bloemen waarvan ik de naam vergat weelderig opkomen en heel lang bloeien.
Laten die bloemen in de fase van net-ontluikend groen nou net een lekkernij zijn voor de dames kip.
Een vrouw die blij is dat ze als 68-jarige nog leeft kan niet álles hebben dus smullen maar, meisjes.
Geef een antwoord