Kamperen
Het klettert buiten en laatst had ik een rare droom.
Mijn man (tien jaar dood) dook op en vroeg of ik het prettig zou vinden om met hem te gaan kamperen. Hij – geest.
In het wild in Amerika dus (niet op overvolle publiekscampings in Frankrijk).
Wat hier achter zat.
De allergelukkigste tijd van mijn leven was toen ik met mijn man wildkampeerde in Amerika.
Zomaar een weg in, om ons heen kijken en vaststellen: hier is het mooi.
Auto stil, slaapzakken uitrollen, kampeerstoeltjes uitklappen.
Lezen, glazen wijn, prutje koken.
En dan de volgende dag 8-9 uur wandelen in de woestijn om uitgeput maar voldaan terug te keren bij het kamp.
Zou ik dat willen.
Ja.
Met een geest?
Als het niet te merken was dat hij geest was: ja.
Ik bedoel: ikzelf zou het kunnen handelen, denk ik.
En als buffer naar de buitenwereld werkt een man naast een vrouw toch altijd nog goed.
Maar de droom is alweer van een paar nachten geleden en ik denk niet dat het aanbod blijvend was.
Dus ook dit keer niet in het wild kamperen in mijn eentje.
Egels (hoe ze te zien)
Raar maar waar.
R. heeft egel(s) hier nog nooit gezien.
Ik zie hem/haar/ze bijna elke dag.
En als ik ze niet zie ligt het aan mij.
Ik kijk tv, ik tik PC, ik let niet op.
Gisteren ga ik de knagers in de achtertuin om kwart over acht voeren en tref egel op het bruggetje over de vijver.
Ik stap naar de zijkant (you first).
Egel aarzelt. Egel denkt na. Egel loopt twintig centimeter terug de struiken in.
(ik voer knagers, buts eitje en vijf minuten later eet egel ei)
Vandaag knabbelt egel ietsje na half negen aan een broodje voor de mussen. Ach gossie – dat kan de bedoeling niet zijn.
Ik loop naar buiten en sla ons laatste supermarkteitje kapot (egel rént weg) maar tien minuten later dit keer is-ie er weer en slurpt eitje helemaal leeg om daarna waggelend en vrolijk kont-krabbend het eet-terras te verlaten.
De les voor R.: egel komt om ongeveer kwart over acht – maar wanneer jij hier bent éérder wat ik zal proberen bij te houden.
Andere les: eitje aanbieden kan altijd. Mogelijk schrikt egel, gaat even weg, maar aansterkend hapje (winterslaap!) wordt altijd gewaardeerd.
Niet eens les, mantra: egels zijn lauw….
Wedstrijd voor Knappe Koppen
Dit is een serieuze test.
Een quest.
Een breek-die-hersentjes-en-kom-op-met-een-idee.
Het Probleem.
* ik wil mijn Fanlog Hyve onder de aandacht brengen zodat ik meer leden krijg.
Dit kan alleen door Hyvers te verleiden of niet-Hyvers te verleiden eerst Hyver te wórden (waar ze nog een hoop plezier van zullen hebben maar op de 1 of andere manier willen ze daar niet aan).
De Oplossing.
* tja – ik wou dat ik die wist.
Maar onder de lezers van *dit* log zit me toch een aantal knappe koppen “dat-wil-je-niet-weten” zou ik zeggen als ik een simpel zieltje ben quod non.
Daarom doe ik een beroep op jullie.
Wat te doen. Hoe dit probleem te tackelen.
En ja hoor – aan het eind van de creatieve regenboog staat misschien niet een pot met goud maar wel een kadootje.
Nieuw in de tuin
De- of promotie
Anchorman had het er laatst over.
Dat Herman van der Zandt gedemoot was door hem op het Journaal-op-drie voor simpele tieners voor wie echt nieuws te ingewikkeld is te zetten. Nee, dan Tjep: die mocht de chat presenteren.
Nu wijst Kim me in een commentje op de uitzending van gisteren. Gepresenteerd door – inderdaad – Jeroen Tjepkema. Niet in een matig zittend pak met rare kleur das maar in een outfitje waarin de charmante 37-jarige er minstens tien jaar jonger uit ziet.
Verder zeg ik er liever niets over. Oordeel zelf
Op schoot
Nieuwe Kadotips
Klik op het plaatje, ga naar de Winkel en shop je helemaal gék.
Bij een bestelling vanaf 45 Euro zijn de verzendkosten voor mijn rekening. Wat we verzuimden in de Nieuwsbrief op te nemen maar dat *is* wel zo en wordt mogelijk nagezonden. Aan wie alleen de Nieuwsbrief heeft en mij hier niet leest.
Yuma, AZ
Donderdagavond
Toen R. en ik uit elkaar gingen dacht ik dat ik een koophuis moest hebben en een echte baan.
Het koophuis werd een woning aan de Wilhelminastraat in Amsterdam-West.
Ikzelf woonde met 1, later twee katten en toen ook nog een man op een begane grond van nog geen 40 vierkante meter maar mét tuintje (met weinig zon).
De baan was lesgeven aan de School voor de Journalistiek.
Net geen veertig uur en zodanig ingedikt dat ik de vrijdag vrij had.
Zodat ik de donderdagavond helemaal uit mijn dak ging (dit was in de tijd zonder man).
Ik trok een doorzichtig jurkje aan (Waterlooplein gekocht) met rode hoge hakken en danste voor een spiegel op muziek waar ik blij en vrij van werd.
Met als favoriete nummer ‘Dancing in the dark’ van Bruce Springsteen.
“Message keeps getting clearer
radio’s on and I’m moving ‘round the place
I check my look in the mirror
I wanna change my clothes, my hair, my face
Man I ain’t getting nowhere
I’m just living in a dump like this
There’s something happening somewhere
baby I just know that there is”
En dan voelde ik me ‘hungry’ – net als de zanger volgens de tekst van het liedje.
En in de spiegel vond ik mezelf mooi.
Dat was toen en dit is nu.
Klieren
Vandaag was niet echt vervelend maar ik kan niet ontkennen dat het schrikken was – die val van de trap.
En pijnlijk ook. Nog steeds.
Om kwart over zes leest iemand met als ip 195.73.81.218 mijn log. Die leest dus ook over mijn valpartij.
Waarna zij (of hij – maar ik gok op ‘zij’) zich naar Fanlog spoedt om daar te commenten dat ik in het stukje dat ik over de middaguitzending schreef de naam van een voetballer verkeerd heb gespeld.
Wat bezielt zo iemand, denk ik. Behalve pure valsigheid.
Want als ze aardig was had ze even een mailtje gestuurd: Wesley Sneijder heet niet Schneijder.
Omdat ze had gedacht: toch knap van Jeanne dat ze binnen het uur na zo’n noodsmak nog een programma afluistert en er een samenhangend verhaal over schrijft.
Maar wat nu het erge is.
‘Josephine’ met als adres fiets@hotmail.com heeft soms wanneer ze me op Fanlog afzeikt een ánder ip-nummer.
Van José H. Die ik ken van een vriendinnenlijst. Met wie ik ook wel eens vriendschappelijk heb gemaild.
Daar word ik niet vrolijk van.
Kom op, meisjes en jongens!
Denk ik eens een Hyve op te richten waarbij het niet kán missen of de leden stromen toe (in elk geval mijn mede-Fanloggers): blijft de Fanclub voor het Radio 1 Journaal na een dag op vier leden steken 🙁
En behalve ikzelf heeft slechts 1 iemand anders de twee pakkende polls ingevuld.
Kom op dus! Je hoeft toch geen Hyves-lid te zijn om even ‘Rob Trip is geweldig’ aan te kruisen of ‘neeee – ik ga voor Govert’ of ‘zwijmelen doe ik bij de zachte G van Joris’.
En zoiets dan nóg een keer mbt de inval-presentatoren zoals… (let op) Jeroen Overbeek en Astrid Kersseboom.
(en lauwe Herman z’n fanclub bestaat nu uit 51 enthousiaste vooral meisjes)
(Kuifje) Herman van der Zandt
Eeb op de trap (dus)
Noodsmak
Eebje ligt op een traptree en ik flits haar heel gemeen een paar keer in de oogjes.
Dan klim ik de trap op, wil over haar heen stappen en schiet met mijn rechtervoet tussen de (open) treden.
Ik maak een noodsmak op het overloopje en denk maar 1 ding (voor zover een vrouw dan iets dénkt): camera niet laten vallen. Wat toch gebeurt waarop die zichzelf héél langzaam uitzet.
Ik neem de schade op.
Pijnlijk rechterscheenbeen. Pijnlijke linkerbovenarm en -hand en -elleboog en -borst.
En pols.
Pijnlijke, ontvelde rechter pols ook.
Niets wat niet met een weekje ietsje ontzien en blauw en dan groen en geel laten worden kan genezen.
Schrik en deuk in het ego: behoorlijk groot.
En foto van Eeb (die nu heel lief links naast me op het bureau zacht ligt te spinnen) komt later.
(de camera is trouwens ok)
Nog iets over de Plusmarkt
Je kunt er geen handwasmiddel krijgen.
Zoals Woolite
Te doen
* wassen
* afwassen
* Nieuwsbrief voor de Winkel maken
* cd’s uitzoeken voor Amerika
* stickers beter ordenen zodat R. die ook kan vinden
* op internet zetten wat een flutwinkel de Plusmarkt is dat die op maandag om tien uur geen enkel ei te koop heeft maar pas vanmiddag en onbekend hoe laat (gevraagd aan de baas dus niet gehoord van een invalkracht) – bij deze gedaan
Keurig in ’t pak
Een Hyve voor het Radio 1 Journaal
Ik heb me een paar weken zitten beheersen maar nu is het zover.
Ik heb helemaal zelluf (dus niet als medebeheerder met Nadia) een hyve opgericht.
Voor het Radio 1 Journaal.
Wat ik ermee wil?
Een aanvulling op Fanlog, denk ik.
Minder serieuze talk, meer vrolijk gebabbel, meer plaatjes kijken, meer ‘wie is de leukste’ etc.
En deels toch óók wel weer dubbelop mbt nieuwtjes bv.
En verder vooral lekker aanklooien.
Ik zie wel.
Mocht je lid willen worden: graag.
En zo niet: oh well.
Ik ga er vast regelmatig op terugkomen dus tis niet nu-of-nooit.
Ambrosia?
Jeroen Tjepkema vertelt me dat er een goeie kans is dat ik een plant in de tuin heb staan die 1 op de tien mensen hooikoorts bezorgt – meegestrooid met het vogelvoer.
Snel de tuin in, dit exemplaar gekiekt en het kán de boosdoener zijn.
Wat nu.