Twan Huys zit in DWDD.
Hij zegt dat als hij in Amerika had kunnen stemmen, hij op Hillary Clinton zou hebben gestemd.
En dat hij vindt dat Bush voor een tribunaal van oorlogsmisdadigers zou moeten komen.

Tjee, Twan.
Vinden de bazen bij de NOS dat wel goed? Dat je je zo openlijk politiek opstelt?

Ik vond het prima.
Eerlijk en open – niks tegen.

En ik vergat ook acuut weer waarom ik je een tijdje terug vanwege een ander media-optreden een beetje een lul vond.

Britney Spears files for divorce from her husband Kevin Federline, citing irreconcilable differences.

Dezer dagen heeft Radio 1 (de zender met de onbedoelde doelgroep van vijftigers) het vaak over OOR dat 35 jaar bestaat.

Ik zet daardoor geénspireerd – maar het had ook ´zomaar´ kunnen zijn – een cd op die volgens mij valt binnen wat zij ooit aanprezen: lang-speel-platen die niet per se hits genereren.
Bob Dylan – Blood on the tracks.
Ah – herinneringen.

En belangrijker: ah – prachtige muziek.
Na dertig jaar nog even whoa als toen (toen we het nog geen whoa noemden).

Gluur hier.

In het Radio 1 Journaal een reportage over het zoveeljarig bestaan van De Doelen.
Het zal wel, denk ik en luister maar half.
En dan ergens in het midden zwelt de muziek aan.

De Liebestod.
Shit.
Vijf seconden en ik voel de tranen al prikken.

Dat heb ik bij Lily Allen toch niet.

Mijn muziek-schijf slibt dicht. Tijd om te cleanen dus.

Ik ga een aantal cd´s van de harde schijf verwijderen.
Zit er iets bij dat jij graag gebrand wil hebben: let me know.
Snel.

Ben je een virtuele vriend(in) of klant dan brand en zend ik gratis.
Ben je een hebberd die nu denkt je slag te gaan slaan: jou worden de reële kosten in rekening gebracht.
Nog steeds mazzelen natuurlijk.

Wat op het lijstje van weg-ermee staat

Anastacia – Anastacia
Ana Nalick – Wreck of the Day
Bon Jovi – This left feels right
Anouk – Hotel New York
Bonny Tyler – Greatest hits
Bono – Solo
Daniel Beddingfield
Des´ree – I ain´t movin´
Destiny´s Child – Destiny fulfilled
Heather Nova – Siren, Oyster, Storm
Hillary Duff – So yesterday

Rik van de Westelaken was vanavond in DWDD.
IK heb wel eens gedacht: mogelijk is het een leuke jongen.
Ik sluit het nog steeds niet uit.

Maar als side kick van Claudia viel hij me niet mee.

Een van de leukste cd´s van het moment is die van Sandi Thom: ‘Smile… it confuses people’.
Ik hoorde er voor het eerst een nummer van in het Radio 1 Journaal. ´I wish I was a punk rocker with flowers in my hair´.
Het huidige hit-nummer is ´What if I´m right´.

Een paar weken geleden stuurde ik Len Doens, de muzieksamensteller van het R1J, een mailtje dat ik zo blij was dat hij me op die cd had gewezen (en ook op Lily Allen met Smile).
Hij vroeg me hoe oud ik was en was toen stomverbaasd: alleen twintigers en dertigers houden van die muziek!

Onderschat de muziekliefhebbers die zijn opgegroeid in de sixties niet! mailde ik terug.

Rob Trip draait vorige week Sandi Thom en kondigt haar af als ThomPSON.
Merkwaardig – hij zal haar toch wel kennen?
Net kondigt hij haar opnieuw af.
Als ThoMAS.

Ik heb zo´n vermoeden dat ´Smile… it confuses people´ zijn cd-speler nog niet heeft bereikt.

Klus (Fanlog) geklaard en nu moet ik voor een week citrus persen dus tv aan.

Ik val in de film ´Homeward bound´ die blijkt te gaan over twee honden en dan ook een Siamese kat en ze zijn weggelopen(?) en worden gevonden en naar een asiel gebracht en ontsnappen en etc.
Na een half uur ben ik in tranen en kijk op de klok: laat dit niet te lang duren want dat trek ik niet.
Vijf minuten later is een happy ending waarna ik écht sta te janken.

En pas wanneer ik met de gids voor de PC zit om zeker te zijn dat ik de titel van de film goed overtik zie ik dat ik in diezelfde tijd ook Alexander Pechtold bij Andries Knevel had kunnen zien.

Herman van der Zandt heeft ´n haar anders.
Niet meer zo raar ´n lange lokken naar achteren geplakt maar boven wat korter geknipt maar wel lang in de nek.
Ziet er goed uit.

Even ´n afkondiging afgewacht en ja hoor: weer dat onhandige lachje en dat bijna verlegen gedraai met het lijf wanneer hij ons iets moois toewenst.
Let er maar eens op.

Daar is-ie weer, Herman van der Zandt.
Terwijl hij een paar dagen geleden nog een nachtdienst draaide op de radio.
Goh, dacht ik toen: zo beroemd (want op tv) en dan toch nog moeten doen wat gewone slaven doen.

Net eens getest of mijn indruk klopt dat vrouwelijke presentatoren met een glimlach afkondigen (Clairy Polak, Aldith Hunkar) en mannen wat nors (Jeroen Pauw, Joris Karhof). Behalve dan Jeroen Overbeek die heel vriendelijk lacht. En Philip Freriks maar da´s op eenzame hoogte een klasse apart.

Herman van der Zandt (kan dat haar wat minder vet en strak naar achteren?) presenteert heel strak. Droog. Saai bijna.
Maar dan het slot.

"Een prettige dag verder" zegt hij en daarbij gaat hij wat ongemakkelijk zitten draaien en lacht. Beetje verlegen lachje lijkt het haast.
Heel jóng.

Met de leiding van de Vara, die natuurlijk blij is met het succes Pauw en Witteman spraken we vanmiddag over de verhouding tussen lichte en zware onderwerpen die niet elke dag in balans is. Ook is de directie er niet van overtuigd dat grapjes die verwijzen naar erotiek mijn geloofwaardigheid als presentator versterken.
Ik heb beloofd daarop te zullen letten.

Het is fijn je gesteund te weten door een directie die op je imago let, ik hoop dat ze dat nog jaren volhoudt.
Jeroen moet erg lachen als ik hem dat zeg.

(Bron)

Het Radio 1 Journaal stopt nu om half zeven ipv zeven uur en dat is prettig want dan kan ik de hele Law & Order ( begint om vijf voor zeven) zien.
Helaas begint sinds gisteren DWDD om half acht en een vrouw kan niet alles hebben/zien.
Zappen dan maar tijdens de commercials.
Georgina Verbaan als ´tafeldame´. Ok, ok – proberen een open geest te houden.
Ze staat op de lijst voor de Partij voor de Dieren en ze is vast goed voor d´r kat.

Gesprekje met André Rouvoet die ´n geestige, ad-remme kant laat zien en die zelfs doet of-ie Georgina serieus neemt als mogelijk collega-kamerlid.

Dan Pauw & Witteman over hun eerste programma gisteren en het gaat over Mariska Hulscher en Georgina wentelt het lijfje in 83 bochten en kirt en doet en zegt dan dat ze vindt dat Witteman Mariska véél harder had moeten aanpakken.
Hoezo, vraagt Jeroen Pauw.
"Nou ja, ik weet het niet, maar ik dacht: nou ja, nou nee."

Toch maar niet op de Partij voor de Dieren stemmen. Hoe goed Georgina Verbaan mogelijk ook is voor haar kat.

“De hele dag zijn we gebeld door krantenredacties en radiostations met vragen over Mariska Hulscher. Met verbazing constateren de collega´s dat de ´zelfbenoemde intellectuelen´ Pauw en Witteman (AD) zich aan dit onbenullige onderwerp vergrijpen.

Ook kranten die het liefdesleven van Hans Wiegel of Katja Schuurman op de cover van hun weekendbijlage plaatsen, verbazen zich over onze gastenkeuze.

Als ik columnist was zou ik schrijven: tja.”

(Bron)