Vandaag had ik vrij en moest ik zoeken naar 1 ontbrekend stuk voor de belastingman waar ik dinsdag naar toe moet.
Hoeveel er nog op mijn aandelenrekening bij de Postbank stond eind december 2005.
Daar had ik geen zin in.

Dus dacht ik: laat ik de boeken eens opruimen.
Die met ietsje waterschade van de állerlaatste binnenshuis plensbui (donderdag).
En dan ook meteen maar al die andere boeken die ik eens als ´partij´ kocht waarvan ik de meeste niet leuk vind.
Aangezien ik heb bedacht dat ik alleen nog ga verkopen wat ik zelf wél leuk vind.
Amerikaanse politiek. Nederlandse politiek. Biografieën.

Dus streekromans, kinderpockets, romantische boeken, vertaalde thrillers, grappige boeken, onduidelijke boeken, omnibussen – wég ermee.

Dit staat nu klaar voor morgen wegbrengen naar Ingers vader (als die thuis is).

Er zijn nu dozen en planken leeg en mijn armen doen pijn.
En tegen de belastingman lieg ik dat ik dat papier niet kon vinden.

In Vroege Vogels een vrouw van Milieudefensie. Ze gaan actievoeren tegen Shell.

De vrouw heeft het voortdurend over "de Shell, zij" alsof Shell vrouwelijk is.
Is Shell inderdaad vrouwelijk? Geen idee. Maar ik vind het vreemd klinken.

Later zegt ze: "We willen dat Shell zich irriteert."
Oké.

President Bush is expected for the first time next week in his State of the Union address to talk about global warming.

He doesn’t want to, but it’s either that or talk about Iraq. Right now, global warming is looking pretty good to him.

Het is alweer een paar weken geleden dat ik deze mail kreeg maar er kwam een dood konijn tussen dus daarom nu pas:

"Bij het napluizen van oude Opzijs kwam ik jouw naam tegen en een boeiend artikel van jouw hand, waarvan ik zo vrij ben geweest het op de site te zetten, zie:
<http://www.vrouwennuvoorlater.nl/bladen/opzij.htm>
Mag dat van jou?"

Van mij mag alles en omdat ik zelf vrijwel niets van wat ik vroeger schreef heb bewaard vond ik het eigenlijk wel leuk weer iets terug te zien.
Net ben ik pas even op de site gaan kijken.
Het idee lijkt me leuk.
Maar als er niet snel een vonk onder wordt aangefikt dreigt zij een snelle sluimerdood te sterven.

 

De perenboom is in tweeën gespleten.
Nét na half twee.
Ik zag het gebeuren vanuit het slaapkamerraam.
Krak daar ging-ie.
Tegen de schuurdeur aan die nu niet meer open kan.

De andere helft staat te schudden en te trillen alsof die er ook geen zin meer in heeft.

Ik wou dat ik een man had die straks thuis kwam en ´m even weg zeulde.
(ach, als ik dan fantaseer over het hebben van een man, mag het ook wel meteen een stérke zijn, zo een die zegt: ga jij maar bij de haard zitten met een kalmerend glaasje wijn, ik zorg er verder wel voor)

Maar een man om sámen ´ach jee, wat rot, wat nu´ mee te doen zou ook al fijn zijn.

TORONTO,Ontario (Reuters) — A stowaway skunk that ended up in Canada after traveling more than 2,200 miles shut in the back of a transport truck from California has found a ride home.

“We do have a confirmed ride now back to California,” said Nathalie Karvonen, executive director at the Toronto Wildlife Center, which has been caring for the skunk since January 5.

“There is a host of a radio show in California and (the) producer who are actually taking time off work,” Karvonen said.

She has given warning about the potentially stinky stowaway . “We can never give a no-spray guarantee, of course.”

The brave pair — whose names weren’t immediately known on Wednesday — will rendezvous with center officials just across the U.S. border in either Buffalo or Detroit, where the handover of the female skunk will take place, Karvonen said.

“We don’t know when yet,” she said. “We’re still trying to get the paperwork worked out with the U.S. Fish and Wildlife Service.”

Karvonen estimates it will be between a week and 10 days before the skunk, which has not been named, can head home.

(Bron)

Het spreken van een tweede taal vertraagt het ontstaan van de eerste kenmerken van dementie met 4 jaar. Dat lijkt weinig, maar omdat het om gemiddelden gaat is dit een groot beschermend effect van tweetaligheid te noemen. Al eerder bleek dat tweetaligheid bij zowel kinderen als volwassenen samengaat met een duidelijk betere aandachtsfunctie en impulscontrole. Vanzelfsprekend komt er nog vervolgonderzoek. In de tussentijd is het geen gek idee om een tweede taal te gaan leren. Dit betekent waarschijnlijk een goede stimulans van relevante hersenfuncties.

(Bron)

"The good news is last night President Bush finally admitted he´s made mistakes in Iraq. The bad news is he´s planning to make the same mistakes again." –Jay Leno
"People who watched the speech said President Bush looked uncomfortable. And I was thinking, of course — he was in a library surrounded by books." –David Letterman
President Bush also said that all the military commanders who have looked at his plan say it will work. That´s because all the ones who said it wouldn´t work aren´t military commanders anymore." –Jay Leno
"Ted Kennedy attacked the president. He said Iraq is George Bush´s Vietnam. Which is very unfair. There is a huge difference. Bush knew how to get out of Vietnam." –Jay Leno
"President Bush announced he´s creating 20,000 new jobs. They´re all in Iraq." –Jay Leno

(Bron)

TORONTO, Ontario (Reuters) — Canadian wildlife officials are looking for a brave driver prepared for a 2,200 mile(3,500-kilometre) trip to take a stinky stowaway skunk back to her home in California.

But the skunk, who survived a seven-day journey across the United States and into Canada without food and water, after being accidentally locked away in a transport truck, is having a hard time finding someone to give her a ride home.

“We can never give a no-spray guarantee, of course,” said Nathalie Karvonen, executive director at the Toronto Wildlife Center, which has been caring for the skunk since January 5, referring to the black-and-white striped animal’s foul-smelling defense mechanism.

“It would have be somebody who would be prepared for that possibility.”

Releasing her into the wild in Canada is out of the question, Karvonen said.

(Bron)

Meer dan de helft van de Nederlanders vindt grote goede- doelenorganisaties onbetrouwbaar. Nog meer mensen (60 procent) zeggen zich te storen aan de manier waarop goede doelen geld werven.
Grootste ergernis: de telefoontjes thuis. Dat blijkt uit een enquête van het tijdschrift Onze Wereld.

(Bron)

En dan hebben ze het nog niet eens over de telefoontjes voor de niet-goede doelen – kwa ergernis.

Af en toe vertel ik hier een droom.
Ik heb er meer, véél meer en op die enkele (1 op 75?) leuke na zijn ze neutraal – een paar – maar meestal vervelend tot gruwelijk.

Ik kan mijn huis niet vinden, ik word eruit verdreven, ik probeer aardig te worden gevonden in groepen (who am I kidding), ik loop afspraken mis en vannacht fietste ik bijna Saddam omver me realiserend dat als ik dat echt deed ik zeker dood zou gaan.
En dat was nog het slapste stukje van deze nacht gruwel-dromen.
In andere deed mijn ziel pijn.

Nu mailt iemand me: ik kan je een slaappil sturen.
Seresta. Voor een droomloze nacht.
En eerst reageerde ik niet.
Want ik en pillen – no way.
Zij: heb je m´n mail niet gelezen.

Ja dus. En dan: stuur maar.
En 99% van mij ziet het als een zwaktebod.
Maar 1% zou zo graag een keer lekker, ongekweld zeveneneenhalf uur slapen.

Het is bijna half negen en de telefoon gaat.
De man van mijn dromen! denk ik positief.
Die eindelijk heeft ontdekt dat ik ook de vrouw van *zijn* dromen ben.

Ik neem op.
Achtergrond van call center.
Dan "met Corine van (onverstaanbaar) in Gouda – kan ik spreken met meneer of mevrouw Doomen".
Ik: "Die is hier niet."
Zij: "Dan bel ik een andere keer wel weer."
Ik: "Dat zou ik niet doen" en ik leg neer.

Een minuut later weer de telefoon.
Ik neem op en leg meteen weer neer.

En moet denken aan de zelfingenomen kwallerige hufter die ik een tijdje geleden aan de telefoon had die me iets wou verkopen en die ik toen ´nee, dank u´ niet hielp tenslotte neerlegde met "ik ga nu ophangen, dag".
Waarna hij terugbelde met een érg vals "ik wou óók nog even dág zeggen".

Tuig, bij die call centers.

Vandaag had ik vrij.
En na dromen die erger waren dan gruwelijk (zo erg dat ik ze hier zelfs maar verzwijg) hield ik koppig het bed ondanks rotjongen uithangen door Sammie en éh-éh kreunen van Eebje die daarbij ook nog haar ruwe tongetje over mijn gezicht heen en weer bewoog.

Om half negen sta ik op.
Dat is later dan in maanden.
Om te genieten van ´vrij´ waarin ik een paar dingen wou doen zoals voor Fanlog deel 2 van de Autoserie schrijven (waarin rijden Govert van Brakel, Robbert Meeder, Louis Dekker, Mustapha Oukbih en Bram Vermeulen).

Verder de giroafschriften 2006 op volgorde in een mapje binden.
En de waterbeschadigde (en andere) boeken in een doos doen die dinsdag naar Inger gaat.
VK van gisteren uitlezen was ook leuk geweest en VN. En een boek.
Maar zoveel illusies heb ik ook weer niet.

Het is dus gebleven bij het schrijven van Autoserie-deel 2.
Wat volgende week zondag op Fanlog komt maar dat meld ik dan nog wel even.

Zaten er vroeger meer uren in een dag?

Ik wil iets schrijven over wat ik vandaag verder heb gedaan (gewoon – om weer wat ritme in het loggen te krijgen).
Dan overvalt me iets loodzwaars.
Nog net niet ´wat is de zin van het leven – niets´ maar wel een uitgestorte bak ´niet leuk´.

Die ene die boos op mij is en met wie ik een paar dagen geleden opnieuw het probeerde goed te maken. Nu door een kadootje te sturen.
Wat hij negeerde.
Een deel van mij denkt: wat zal ik nu weer proberen.
Een ander deel: zie toch onder ogen dat niets helpt.
Ik wil daar niet aan en het doet pijn.

Een ander die ik leuk vind en die dat niet eens door heeft.
Iemand die me enthousiast dankt voor 12 voor haar gebrande cd´s die ze op haar verjaarsfeest voor 70 genodigden zal draaien maar verzuimt mij te noden wat veilig had gekund want hoe groot zou de kans zijn geweest dat ik was gekomen.

Ik en contacten, relaties.
Gotsklere.