Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Over mezelf en andere dieren
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Maurice de Hond peilt me.
Over welke tv-stations ik bekijk en welke radioprogramma´s ik beluister en of ik heel bedroefd zal zijn als Balkenende zou winnen.
Ik heb aangeklikt dat ik zeker weet dat ik PvdA ga stemmen.
En dat ik een gat in de lucht zal springen als Wouter Bos premier wordt.
Mijn eigen kleine bijdrage aan het beénvloeden van de andere kiezers.
WASHINGTON (CNN) — Sen. Hillary Rodham Clinton, D-New York, remains the frontrunner for the Democratic Party’s presidential nomination in 2008, with more than twice the support of any of her potential rivals, a new CNN poll shows.
New York Sen. Hillary Rodham Clinton 33%
Illinois Sen. Barack Obama 15%
Former North Carolina Sen. John Edwards 14%
Former Vice President Al Gore 14%
Massachusetts Sen. John Kerry 7%
Retired Gen. Wesley Clark 4%
Delaware Sen. Joe Biden 3%
New Mexico Gov. Bill Richardson 3%
Indiana Sen. Evan Bayh 2%
Iowa Gov. Tom Vilsack 1%
Tien voor zes de telefoon gaat en ik denk shit want ik luister Radio 1 Journaal maar het is E.
En volgens mij hebben we elkaar al tien jaar of zo niet gesproken maar hij hoeft ´n voornaam maar te zeggen en ik herken ´n stem en het is alsof ik weer 20 ben en hij een paar jaar ouder.
Behalve dat er sindsdien zo´n dertig jaar zijn gepasseerd.
Hij belt voor m´n verjaardag en hij weet dat hij te laat is maar vandaag is de verjaardag van zijn moeder en zodoende.
Hoe is het met mij hoe is het met hem en met hem is het te gek wat ik ook al vermoedde want ik lees over ´m en zie hem af en toe op tv.
Z´n zoon ook trouwens.
Babbel. Babbel.
Leuk dat je belde. Volgend jaar misschien weer?
Mag ook op de negentiende, hoor!
Dág.
Even geen tijd om nieuwe aanbiedingen te bedenken daarom maar een magneetje dat al in de Winkel staat voor een log-prijs.
Magneet met plaatje in kunststof. Aan de achterkant zit een uitklapbaar voetje, zodat je het als een fotolijstje kunt neerzetten. Een product van History & Heraldry.
Made in the UK. Afm. 6,5×6,5 cm.
Logprijs incl. verzendkosten € 4,75.
‘Hebbes’ in de commentjes, zelf contact opnemen over de afhandeling en binnen een week betalen.
Ik heb vrij.
En aangezien ik mijn belastingadviseur heb ontslagen en geen nieuwe heb gevonden (ook niet echt gezocht) moet ik zelf aangifte doen.
Stap 1: spullen bij elkaar zoeken.
Stap voorafgaand aan stap 1: de overvolle tafel opruimen.
Zo vind ik nog eens wat.
Een rekening bv die ik moet betalen om te voorkomen dat mijn huis over een week niet meer verzekerd is.
(waarom zetten die sufkonten ook niet met grote letters NOTA en een maand later HERINNERING!! op de enveloppe – dat zou zelfs mij opvallen)
Tijdschriften uit folie gehaald en bij het oud papier gelegd.
Voor het eerst in jaren weer het blad van de RSI-vereniging gelezen.
Omdat de rsi terug is.
Wat ik nu zo even en passant tussen neus en lippen meld.
En nee, goede raad is *niet* welkom.
Het gaat beter met Wouter Bos.
Ik zie het aan hem.
De peilingen wijzen het uit (nog maar zes zetels verschil met het CDA).
En politiek redacteur van het Radio 1 Journaal Peter Blok ziet het ook.
Het kán dus nog: de PvdA als grootste partij.
Waarmee we nog geen links kabinet hebben maar in elk geval geen Balkenende 4.
Zodat ik terug zweef in Wouters armen.
Moge hij mijn wankel vertrouwen niet beschamen.
Morgen ben ik jarig.
Ik zeg het maar gewoon omdat er mensen zijn die het weten en die dan toch onder stukjes over egel of JPB ´gefeliciteerd´ gaan zetten.
Ik doe er niets aan.
Nou ja – niets.
Ik kocht gisteren bij de Plusmarkt een appeltaart-in-de-aanbieding en nam vandaag vast een punt.
Dat viel niet mee.
De rest zal wel in de groene bak belanden aangezien het zo kunstmatig smaakte dat het me voor de kippen ook niet gezond lijkt.
Ik kreeg twee kaarten.
Dank jullie Hannah en Linda!
Ik kreeg een afwasmachine (vond ik zelf ook een wat groot geschenk maar wel erg welkom) en twee nummers van People over de scheiding van Britney Spears.
Morgen lezen en net doen of ik in Amerika ben.
Ik krijg vast meer mail-felicitaties.
Bij deze: mijn dank is groot.
Nu op naar maandag wanneer het gewoon weer twee dagen voor de verkiezingen is.
Danamipri moboesahiel…
Monotoon gepreveld door – horen wij later – een 11-jarig meisje dat niet meer kan doen wat haar moeder zegt aangezien die dood is.
Steun dus Unicef.
Danamipri.
Wat zou ze toch zeggen, dat meisje.
Zégt ze wel iets.
Woorden die iets betekenen, bedoel ik.
In welke taal? En wát?
Of zijn het alleen exotisch klinkende klanken.
Bestaat ze wel, het 11-jarige meisje.
Of is het een actrice.
Vragen vragen.
"Expieriement."
De onvolprezen Mieke van der Wey.
Nu ga ik het nakijken, denk ik.
Wie weet staat het woord intussen in Van Dale en ben ik de enige die nog denkt dat je dat woord anders spelt.
Op de site ingevoerd: expieriement.
Onbekend woord.
Expierement dan.
Ook niet.
Experiment?
Ja – nog steeds.
Maar hoe lang nog.
Oordeel zelf.
Wanneer ik VK uit de bus haal schrik ik me wezenloos omdat ook Nederlandse militairen Irakezen hebben gemarteld.
Er staat ook nog een foto op de voorpagina maar die laat ik pas tot me doordringen wanneer het Radio 1 Journaal me daar in het krantenoverzicht op wijst.
Sophia Loren halfnaakt op de Pirelli-kalender.
Ze is 71, en whoa!
(en: zij wel)
De foto´s (even googlen) zijn wonderbaarlijk mooi.
Alleen als je goed kijkt zie je een ietsje rimpel.
Haar borsten? Fier de hoogte in.
In het Journaal zie ik een persconferentie met Sophia Loren.
Ze is nog steeds prachtig maar 1 ding valt me op: een sjaal om haar hals.
De hals die ons ouder wordende vrouwen als eerste ontmaskert als niet-meer-lekker-ding.
Een goeie fotograaf met photoshop kan een hoop.
Maar irl is daar toch altijd nog de sjaal.
En overigens: waarom op 71 nog eruit moeten zien als 35?
Niet dat ik het niet zou willen. Maar o – de pressie!
Net terug van de Plusmarkt zit ik te denken: eerst klanten informeren dat de pakjes zijn verzonden of mag ik de Volkskrant lezen.
De bel gaat.
Ik hol naar beneden en zie door het glas een man en een vrouw.
Alleen een zwart kind ontbreekt maar de boodschap is hoe dan ook luid en duidelijk.
Beleefd als ik ben doe ik toch de deur open.
"We bieden iedereen een tractaat aan" zegt de vrouw die ´het tractaat´ op dat moment nog zorgvuldig gesloten houdt.
"Misschien wilt u dit eens lezen."
Ze opent het papier.
*Het einde der tijden is nabij*
Nee dank u.
Het leven is mooi.
Het leven zuigt.
Twee statements en je kunt er ja en nee van vinden.
Sommige (steeds meer) mensen verbinden aan zo´n statement het dwingende woordje TOCH?
Dit is een mooi schilderij, TOCH?
Over dat ongemak valt best heen te stappen, TOCH?
En als aangesprokene is je volstrekt duidelijk dat het enig juiste antwoord ´eh..ja..tuurlijk´ is.
Ja-toch-niet-dan!
Toch?!
Ik hou niet zo van ´toch´ in spraak-mail-gebruik.
Ik ervaar het als tegen de muur gedrukt en ´nou, waag het eens om het tegendeel te beweren´.