Hoe zou het toch zijn met Cheryl Braam vraag ik me elke dag af.
En dan niet zozeer of ze d’r trein dit keer wel gehaald heeft en of er weer een draadje los is in het warhoofd maar of ze al uit de fractie is. Gezet of gestapt.
Zodat ik wel drie, vier keer per dag het weblog van haar fractievoorzitter bekijk.
Pas gisteren komt hij op het debacle-Cheryl terug.
Ik lees: “Gezien het feit dat alles nog vers is, hebben we besloten even een rustpauze in te lassen zodat iedereen kan nadenken over de vraag hoe nu verder. Dus geen overhaaste beslissingen in the heat of the moment.”
En daaronder reacties in de zin van “héél verstandig” en “neem de tijd”.
Alleen ikzelf en heel erg voorzichtig later nog iemand anders waagt op te merken dat enige actie misschien toch wel gewenst zou zijn.
Op de site waarop alle GL-logs voorbijkomen is men al láng overgegaan tot een nieuwe orde van de dag.
Ik snap daar niets van.