R. is dus terug.
En kom, denk ik, laat ik na 55 minuten gewoon babbelen dan ook maar vertellen wat me al een paar weken dwars zit.
Er direct aan toe voegend: “Maar daar wil ik het nu verder niet over hebben.”
R. stelt een vraag – das logisch.
Ik geef een antwoord.
En zeg weer: “Voorlopig niet.”
Hoe een vrouw greep heeft op haar wereld.
Duifjes
Zaterdagochtend
Vijf voor vijf wakker, mag uitslapen tot half zeven.
Het besef dat Agnes en Femke door de schuur ijsberen niet wetend dat het niet Rob of Menno maar Marcel is (dus een uur later) doet me opstaan en schuurdeur openen.
Terug naar bed val ik niet meer in slaap.
Zeven uur Radio 1 aan en tis niet Marcel maar Ineke.
Nog wat dingen en een uur gebeld met R. Die terug is van op reis.
Honderd meter verderop in het dorp is iets feestelijks dus roept er steeds iemand door een microfoon.
Om twaalf uur is weer Radio 1 Journaal dus heb ik alleen tijd voor Vk Magazine en niet voor de hele krant.
Magazine valt tegen.
En Sjors Fröhlich z’n stem wordt ook al niet beter.
Gewicht
Mijn normale gewicht is 58,5 kilo.
Bij een lengte van 1 meter 65.
Soms kom ik aan (troosteten), soms val ik af (ziek).
Als ik afval vind ik mijn dunne zelf helemaal te gek en koop meteen een nieuwe dunne spijkerbroek voor wel 2-3 dollar. (Afvallen wegens erg ziek overkomt me in Amerika)
Als ik aankom denk ik eerst: ok – het leven zuigt ook en neem nog een hap en nog een en geniet en over een maand of zo werken we het er wel weer af.
Afgelopen najaar at ik troost. En kwam drie kilo aan.
Die ik er voor mijn aprilreis naar Amerika probeerde af te diëten (zo’n beetje, gewoon wat minder eten en minder snoepen enzo).
Wat niet lukte.
In Amerika ging ik er écht voor.
Ontbijt – ok.
Lunch amper.
Dinner mocht geen naam hebben.
En bij uiterste hongersnood een paar noten.
Resultaat: niets.
Ik ben nu bijna twee maanden terug.
Ik heb ‘normaal’ gegeten.
Ik heb me ‘beheerst’.
Ik ben een kilo zwaarder dan m’n zwaarste gewicht nl 62.
Ik snap het niet en ben wanhopig en ga hier nog een keer over schrijven.
Minimaal nog 1 x.
Ze is er nog
De jonge zeearend in de Oostvaardersplassen.
Maar het zou me niks verbazen als ze binnenkort op de wieken ging.
Nu nog even loeren via de webcam.
Wat een ontzettend rare laatste zin
Beste, Als u gratis sex wild moet u de link hier onder kliken
(volgt link)
Shirt
Blijvertje
Mijn tuin is ‘wild’ wat neerkomt op groen met paars en geel en wit. En – vooruit – lila.
Vorig jaar heb ik een niet-wilde oranje-rode lelieachtige met een forse kluit eraan uitgegraven en opgestuurd naar Anneke die een tuttig tuintje heeft. Oid. Misschien formuleerde ze het ietsje anders.
Vannacht mailt Anneke me: die plant is goed gaan groeien, is erg groen, maar bloemen – ho maar.
Hier wel. Bloemen. Aangezien hij zich niet láát verwijderen, zich dapper weer omhoog heeft gewerkt en nu vol zit met grote knoppen en nét ontknoppende kelken.
Ik geef het op: dit is een blijvertje.
Van het weblog van Harmen Binnema
Tegelijk neemt ook mijn onbegrip voor en boosheid over Cheryls keuze toe. Ik ben vanavond bezig alle mailtjes te beantwoorden die in de afgelopen drie weken bij de publieksdienst van GroenLinks zijn binnengekomen en op één na geven ze allemaal dezelfde boodschap: Cheryl, stel je zetel ter beschikking.
Vandaag, te beginnen met een interview voor radio Noord-Holland (7.05 – je hoort dat ik nog niet helemaal wakker ben), aan media-aandacht geen gebrek gehad. Ook de receptie bij mijn werkgever Veldkamp had de handen vol aan alle telefoontjes en bezoek van journalisten. Allemaal dezelfde vragen: waarom deze breuk (zie persverklaring), wat vinden wij ervan dat iemand de zetel meeneemt (schande) en wat wordt het politieke programma van Cheryl Braam (tsja het grote raadsel). De leukste vraag vond ik nog wel of ik verwachtte dat door dit gebeuren de provincie weer wat meer in de aandacht zou komen te staan…
(Bron)
Muts etc
Wilde aardbei
Rob Trip
“Het wordt een… Hele Mooie Dag.”
En geen Tot Morgen. Vergissing dus, gisteren.
Hyven met Cheryl
We kunnen natuurlijk beginnen met haar bij Hyves nog eens te vertellen wat we van haar vinden.
Hier. Waar ze 56 Vrienden (echte Hyves-vrienden) heeft.
Straks zal ik zoeken naar andere mogelijkheden. Via andere GL-sites misschien.
Van het weblog van Harmen Binnema
Onder het kopje Klotedag schrijft de fractievoorzitter van GL in de PS van Noordholland dit:
Ik baal enorm dat het zover heeft moeten komen, maar gezien alles wat er is gebeurd de afgelopen weken helaas onvermijdelijk:
Cheryl Braam uit Statenfractie GroenLinks
Cheryl Braam heeft besloten geen gehoor te geven aan het verzoek van de Statenfractie GroenLinks Noord-Holland om haar zetel ter beschikking te stellen. Zij gaat als zelfstandige fractie verder. De fractie betreurt deze stap ten zeerste, omdat zij vindt dat deze zetel aan GroenLinks toebehoort.
Lees hier verder.
En wie een goed idee heeft over het hoe-nu-verder, zeg het. Ik weet het even niet meer.
Vrienden
De meeste mensen die ik de laatste tijd leer kennen ontmoet ik via ut net.
Bij het ‘eerste indruk’ dat meestal 80% bepaalt van hoe het verder gaat ontbeer ik dus het plaatje.
Geen smoel erbij. Geen houding. Geen smile. Niks. Alleen tekst.
Das zo puur als je maar kan zijn eigenlijk.
Alleen “dit ben ik, lees mij, begrijp mij, dit is mijn leven, zo voel ik”.
Werkt het.
Op de vrouw af? Nee.
Omdat de ander opeens ‘iets’ verkeerd kan schrijven en dan even opeens is er geen enkele connectie meer.
Of ik voel zelf wél een (beginnende) band en opeens geeft de ander geen sjoege.
En anders dan bij een échte vriendschap is het dan lastig vragen ‘vind je me niet meer leuk’ omdat er in feite officieel nog niks *is* behalve wat gezellig gekeuvel en het aardige ervan is
de vrijblijvendheid en als de ander dan vrijblijvend besluit dat het genoeg is geweest is ‘zeuren’ niet de adekwate reactie.
Hoe dan nieuwe vrienden te maken?
Ik zou het werkelijk niet weten.
En eigenlijk vraag ik me af: *wil* ik ze wel?
Wat jammer nou – een dag te laat
Rob Trip
“Het wordt een Mooie Dag – Tot Morgen.”
Zo mag ik het horen. En dan de volgende keer dat over die Dag graag met ietsje meer feeling.
Hoi!!
Ik ben Lieve en ik ben moderator en spelverantwoordelijke op www.vrouwenpraat.nl , een geweldige, groeiende site voor en door vrouwen (en voor mannen natuurlijk ook!) boordevol spellen, een chat, een uitgebreid en druk bezocht forum, een online shop en nog veel meer!
Momenteel hebben we meer dan 4000 geregistreerde leden en dit aantal stijgt dagelijks!
Om het voor onze leden allemaal nog aantrekkelijker te maken, organiseer ik regelmatig wedstrijden op de homepage. Er is ook telkens een leuke prijs te winnen.
Daarom ben ik constant op zoek naar sponsors die voor deze wedstrijden een prijs(je) ter beschikking willen stellen.
Onze tegenprestatie? We plaatsen jouw link en/of banner op onze homepage gedurende de hele wedstrijd!! Op die manier hebben wij een leuke prijs voor onze leden, én tegelijk spreken jullie een breed en enthousiast publiek aan!
Laat deze kans niet liggen… Steun Vrouwenpraat, én tegelijk jezelf! Prima deal, toch?
Ik hoop snel een positief antwoord te krijgen!!
Vriendelijke groeten,
Lieve Dupont
———————
Ik weet het niet.
Misschien had ze er goed aan gedaan ietsje minder uitroeptekens te gebruiken en ietsje minder dat ‘kom spelen in mijn casino’- toontje.
Om mij zelfs maar tot ‘overwegen’ te bewegen dus.