Ooit ging ik minimaal 1x en vaak 2x per maand ergens in Europa naar een opera of een recital.
Toen kwam Corona. En stopten de voorstellingen.
Sinds enige tijd zijn ze er weer.
Toch is in die tripjes lelijk de klad gekomen.
Ik hóef niet zo nodig meer.
En soms wanneer ik denk: die opera zou toch wel heel erg leuk kunnen zijn en ik al bijna bezig ben te proberen een kaartje te krijgen… wordt de zanger om wie het me gaat opeens ziek.
Wat op de dag zélf wordt aangekondigd.
Zodat ik me op Schiphol zie zitten, even inloggen en ach! wat jammer nou! het idool is opeens ziek en zwak geraakt en heeft op het allerlaatst afgezegd.
Voor die avond.
Dus vlieg ik een uur later naar München of Zürich. Loop naar mijn dure hotel en woon een voorstelling bij met een overhaast ingevlogen invaller van een lager niveau.
Spijt als etc.
Want zo’n mini trip is alles bij elkaar erg duur! € 1000+ en dan heb ik het niet over eten ter plekke (wat ik meestal beperk tot in een winkel gekocht stokbrood met wat kaas).
Deze week had ik het *bijna* toch gedaan.
Voor Jonas Kaufmann als Cavaradossi in Zürich.
Er zijn alleen nog slechte plaatsen maar soms verandert dat op het laatst.
Vandaag een bericht: Kaufmann is (weer eens) ziek.
Vittorio Grigolo (van wie ik geen fan ben) vervangt hem.
Geef een antwoord