Vanochtend mail ik iemand dat het druk is: Fanloggen, mijn werk en dan ook nog ‘iets sociaals’ wat ik met opzet vaag hou om te suggereren dat het iets voorstelt.
‘Afspraken’ ‘met mensen uit eten’. Ik ervaar het als te nadrukkelijk dus ongeloofwaardig.
Vanavond hád ik een afspraak. Eten met R. en met C. die ik al heel lang ken en uit het oog verloor tot we twee, drie jaar geleden een keer gingen eten (inderdaad).
Het was met R. erbij omdat C. en R. elkaar ook kennen en omdat ik eerlijk gezegd denk dat C. mij best aardig vindt maar niet aardig/interessant genoeg voor eten met mij alléén.
Na die ene keer kwam het er niet meer van ondanks ‘moeten we gauw nog eens doen’ – tot nu.
We aten op een pleintje in Amsterdam-Oost. Ik at mosselen. Er was een bedelende hond met drie poten.
Alles was multi culti. Iedereen was aardig.
En hoewel ik nooit terug zal gaan naar de stad voelde ik me heel erg prettig en blij en optimistisch over de wereld.
Rond kwart over acht viel ik om van de slaap (elke dag even na vijf uur opstaan wreekt zich).
Ik reed naar huis en Femke en Agnes zaten al in de schuur maar de knagers wilden dolgraag eten en er lag helemaal niks voor egel en dus strooide ik graan en ververste het water.
Ik dacht: dit is mijn sociale leven.
En het voelt goed.
(en de katten kregen natuurlijk ook hun voer)
Renesmurf zegt
Als het goed voelt is het goed.
Heel af en toe dingen doen die niet bij me passen is voor mij altijd wel oke, niet te vaak.
karin zegt
ik haat feestjes en kom er ook niet. wel net mijn eerste liefde herondekt en hoe moet dat dan weer?
Inger zegt
Klinkt inderdaad goed!
Hansje zegt
Af en toe uit eten om weer te ervaren dat het thuis góed voelt, dat klinkt prima!