Vandaag zou de dag zijn.
Ik ga naar het gemeentehuisje en vraag een nieuw paspoort aan.
Heb ik een foto? Nee – maar er staat hier toch een automaat?
Die voor 5 Euro 5 foto’s maakt. Daar moet toch een aanvaardbare bij zitten.
Alleen maakt hij geen 5 verschillende. Hij maakt er 1 – en dan moet ik op basis van een vage weergave in de verte ‘ja’ of ‘nee’ kiezen. Bij ‘nee’ krijg ik nog twee kansen.
Ik druk ‘doe maar’.
En houd in mijn handen 5 identieke foto’s van een verschrikt konijn.
Nog 5 Euro dan maar. Deze zijn een fractie beter.
Alleen zijn mijn oren niet goed te zien zegt de dame aan de balie streng (die toen ik vantevoren instructies vroeg zei dat het zich vanzelf wel zou wijzen).
Terug naar het hokje. Haar achter de oren.
Vooruit maar. Niet eens kijken naar het resultaat en alleen maar hopen dat het goed wordt bevonden. Dat gebeurt.
Thuis de harde waarheid van een angstige, vermoeide oude vrouw met veel rimpels en een ongelukkige blik onder ogen gezien.
Over een week mag ik het paspoort afhalen en dat dan vijf jaar aan iedereen die erom vraagt laten zien.
BBBD zegt
Ik ging laatst ook een paspoort halen bij de Nederlandse ambassade. Ik had pasfoto’s in Nederland laten maken (de laatste keer dat ik in België pasfoto’s liet maken zei de fotograaf: “Zeg waarom lachde gij nie?”), maar dat had dus niet gehoeven: als je geen goede pasfoto’s hebt, maken ze er gewoon ter plekke één met een webcam. Dat ze dat in Nederland zelf nog niet hebben, is dus vrij vreemd.
Hansje zegt
In mijn rijbewijs lijk ik een serieuze crimineel, in mijn rijbewijs een sikkeneurig en vermoeid oud mens. Volgens mij zit er in die pasfotocamera’s een geheim mechanisme om te voorkomen dat er leuke portretjes uit komen…
jonneke zegt
op pasfoto’s ziet bijna iedereen er toch uit als
een verschrikt konijn?
Jeanne zegt
Op de vorige was ik nog een láchend verschrikt konijn.
En dat mag nu niet meer 🙁
BBBD zegt
Nee en dan komt nog het ergste: krijg je straks je paspoort en dan hebben ze die foto zitten uitvergroten. Vive le détail… Ook zo lekker: die gaatjes waardoorheen je jezelf nóg eens ziet als je je paspoort tegen het zonlicht houdt.
Karin zegt
Ik heb mijn pasfoto’s bij de fotograaf laten maken. Die werken digitaal, maar eerst ff zien, dat ging niet 🙁 Verschrikkelijk dus, maar technisch goed, dus nemen. De volgende keer ga ik naar een fotograaf die na het nemen van de foto je even op het schermpje laten kijken en net zolang door gaat tot je het idee hebt dat het er net mee door kan. Ik heb in mijn hele leven één leuke pasfoto gehad en die is alleen zo leuk geworden omdat hij perongeluk genomen is (fotograaf had wat moeite mijn krullen allemaal in beeld te krijgen en liep met die hele camera heen en weer te sjouwen terwijl ik ontspannen toekeek) Gelukkig was dat nog in de tijd van de negatieven en die kreeg ik heel aardig van hem mee. Ik heb jaren met die foto’s gedaan, tot mensen begonnen te zeuren dat ik in middels toch wel ‘iets’ ouder was geworden. Ik denk dat er inderdaad een of ander meachniekje inzit die spontaan van iedereen een vreselijk portret maakt 🙁
Theo zegt
We gaan aftellen tot we met onze eigen webcam (of telefoon voor mijn part) onze eigen pasfoto vanachter onze eigen computer helemaal zelf mogen maken. En dan de honderdste pas afdrukken.
Oren erop en o ja niet lachen dus.
Susan zegt
als ik nu mijn ID kaart bekijk , denk ik; wie is dat?
bril moest af, haar idd achter de oren, recht in de camera kijken, – geeft altijd een schik effeckt bij me.
mocht ik es door rood rijden bv, zo men mijn ID kaart niet geloven 🙂
Jeanne zegt
Ik heb ‘m nog eens goed bekeken.
Hij ziet eruit als een mug shot van een vrouw die zojuist haar man heeft vermoord.
Susan zegt
bij mij, als iemand die nog net niet vermoord wordt 😉
Theo zegt
Nu word ik waarachtig nieuwsgierig..!
Susan zegt
@ Theo, poging gedaan om um te fotograveren, maar is erg klein.
zie weblog en effe reloaden
@ntoinette zegt
als ik ooit mijn ideekaart moet laten zien wordt ik vast meteen opgepakt, ik schrik er zelf van.