Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Giel

giel1.jpgWie zich elke ochtend kluistert aan de lippen van Rob Trip en Menno Reemeijer mist noodgedwongen Giel Beelen.

Gelukkig word ik door Renesmurf gewezen op een door Giel uitgelokte discussie tussen Alexander Pechtold en Geert Wilders.

Luister zelf maar even (het is de moeite).

En die Giel is hartstikke leuk.

Droom

Ik ben bij iemand op bezoek en de gesprekken lopen niet.
Ik geef een analyse hoe dat komt en iedereen knikt instemmend – goh, wat heb ik daar nou precies de vinger op de zere plek gelegd.

Ik wil vertrekken, maar waar is mijn jas. Die is in een halletje bij het balkom.
Ik loop erheen, het is er niet erg licht maar ik zie heel veel grote veren en er beweegt iets.
Licht aan.

Een reiger, die heel veel veren heeft verloren en die fanatiek inhakt op de keel van een klein hondje. "Trek hem eraf" roep ik! Maar niemand durft.
Ik wil het zelf doen maar wordt dan wakker en de droom is niet aantrekkelijk genoeg om naar te willen terug keren dus ik sta maar op.

Tis alweer middag

De ochtenduitzending van het Radio 1 Journaal zit erop.
Gesprekken over ´het debat´.
En met een van de vrouwen die de paarden heeft gered.
Was leuk allemaal.

VK Magazine gelezen (viel tegen) en het interview met Maartje van Weegen dat een sterk kon-het-niet-wat-korter-niveau had.
Of: als ik genoeg materiaal heb voor 750 woorden waarom het dan uitsmeren over 2000 alleen opdat ik dan een Hele Pagina besla.

Knagers bezocht. (fluit-fluit-fluit)
Weer Radio 1 Journaal aan.
En dat leuke gesprek met de paardenvrouw kun je beluisteren op de R1J-site.

Sessie

Vandaag ben ik begonnen aan een marathonsessie Fanloggen.
Marathon – nee, méér.

Vanochtend zat ik alleen bij Menno Reemeijer.
Wat behoorlijk klote was aangezien er tig interessante onderwerpen waren en een vrouw alleen is maar een vrouw alleen dus ik behapte er maar een paar.

De lunch deed gotzijdank Brenda met een enkel stukje van mij over ´de paarden´.
Maar dan.

Dan is het de avonduitzending met Marcel Oosten (whoa!) en leuk onderwerp volgt op leuk onderwerp. Mijn favoriete presentator lijkt op een slip of the tongue na alles onder controle te hebben – ik niet.

Morgenochtend zeven uur weer Marcel Oosten – daar verheug ik me op.
Dan vanaf twaalf uur zes-en-een-half-uur sport en nieuws in m´n eentje.
En dat zondag weer.

Geheime wens: een half uur na de zondaguitzending sterke mannenarmen om me vast te houden en wie weet wat daar dan nog uit volgt.

“Niet links en niet rechts”

"Wij zijn niet links en wij zijn niet rechts," zegt Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren in DingenDieGebeuren tegen Sven Kockelman.
En even denk ik: ze gaat toch niet zeggen "maar wel recht door zee".
Nee.

Ze zegt "niet links en niet rechts maar wel voor de dieren".
En "wat goed is voor de dieren is goed voor mensen".
En van de hypotheekaftrek hoeft ze niets te vinden.
Vindt ze.

Nou dacht ik al dat ze weinig of geen standpunten over sociale onderwerpen hadden. Maar van dat "niet links en niet rechts" schrik ik toch.
Op de 1 of andere manier had ik gedacht dat ze wél links waren.

Wat een teleurstelling.

Droom

In een behoorlijk gecompliceerde droom duikt ook Wouter Bos op.
Ik zie hem uit een duur pand komen.
Hij draagt een knalrood overhemd en heeft een knaloranje shawl om.
Dandy.

Even later tref ik Femke Halsema. Ze draagt een mooie, niet te opvallende jurk waar donkerrood en donkergroen en donkerbruin in verwerkt zijn.
We maken een praatje en ik vertel haar dat ik van plan was op Wouter te stemmen maar dat ik toch maar terug zweef naar haar.

Ik word wakker en denk: en dat zou best nog wel eens wáár kunnen zijn ook.

Niet leuk

"Wie snuffelt er daar aan de microfoon".
Het zit in een Radio 1 Journaal-promo en ik kan het 100x horen en het blijft leuk.

De collages van Roel van Dalen vind ik ook altijd goed.
Mn die over de Weapens of Mass Destruction.
Is alweer van een tijd terug maar ik kan hem zo weer oproepen.

Maar wat ik dus ongelooflijk flauw vind zijn de gesprekjes aan het eind van DingenDieGebeuren. Een man en een vrouw. Ze nemen iets actueels door. Geloof ik.
En dat gebeurt dan .. Ja, hoe?
Alsof ze de onzin een stap vérder brengen? Zoiets?

Maar het werkt niet. Bij mij.
Ik erger me, keer op keer.
Als niet direct erna het nieuws zou komen zou de knop om gaan.

Muziek

In het Radio 1 Journaal een reportage over het zoveeljarig bestaan van De Doelen.
Het zal wel, denk ik en luister maar half.
En dan ergens in het midden zwelt de muziek aan.

De Liebestod.
Shit.
Vijf seconden en ik voel de tranen al prikken.

Dat heb ik bij Lily Allen toch niet.

Droom

Ik ken hem al lang en kom hem nu weer tegen op een redactie.
Is het de Volkskrant? Is het de radio? Het is niet duidelijk.
Ik vind hem erg aantrekkelijk.

Hij komt naar me toe en zegt dat hij wil gaan scheiden en met mij verder wil. En ik denk: dat gaat hard. Of anders, zegt hij, kunnen we voortaan heel erg goede vrienden zijn.
Ok.

We gaan na – het is toch een uitzending – naar zijn huis.
Nieuwbouw. Wel groot. Soort bungalow.

Hij geeft me meteen een klos, bekleed met wit leer. Met de sleutel voor het huis.
Ik denk: dit gaat echt érg hard.
Ik vraag: komt je vrouw niet thuis vanavond.
Hij zegt nee.

Er is een moment van aarzeling dat toch een kus inleidt.
Op dat moment zie ik uit mijn ooghoek in een badkamer een jonge vrouw zich afdrogen. Mooie jonge vrouw. *Zijn* jonge vrouw.
Ik wijs hem op haar.

Waarna ik de deur moet uitgesmokkeld maar Eebje is ook daar en die moeten we eerst in een mandje wringen en dan gaat de wekker voor Rob Trip.