Alweer wat heet….
Ook vanavond keek ik naar een stukje Wat heet!
Harry de Winter en z’n ambities vind ik ok maar interesseert me niet echt.
Verder was ik geruime tijd bezig met bedenken wie de knul aan de andere kant van de tafel was behalve ‘Peter’.
Z’n achternaam bleek Van de Vorst te zijn en hij maakt programma’s over het koningshuis.
Geen wonder dat ik hem niet ken.
De presentator is Lennart Booij die ik laatst ook al drie keer niks vond.
Om de spelling te checken werp ik ‘m nog 1x in google, ontdek dat-ie ook te koop is via een Sprekers-site waar dit z’n promo is:
“Wie zichzelf wil blijven, moet veranderen. Lennart Booij ziet het tempo van veranderingen omhoog gaan. Hoe speel je daar op in? Hoe blijf je daarbij jezelf? Alsof dat zo eenvoudig is. Durf vanzelfsprekendheden maar eens te doorbreken. Lennart ondervond het aan den lijve toen hij samen met zijn huidige compagnon wedijverde voor het duovoorzitterschap van de PvdA. Verandering was zijn motto, vernieuwing zijn credo. Had hij dat overgehouden aan de tijd dat hij voorzitter was van de scholierenvakbond? Wist hij dat nog uit de tijd dat hij woordvoerder was van de Amsterdamse studentenvakbond? Maar met alle verandering die Lennart voorstaat, blijft éééén ding gelijk. Lennart verzamelt Art Deco glaswerk. Het is maar een hobby, maar wat zou het? Het verraadt gevoel voor stijl, smaak, creativiteit.”
Maw: Blèh.
Grap
When Thompson hit 70, he decided to change his lifestyle completely so he could live longer. He went on a strict diet, he jogged, he swam and he took sunbaths.
In just three months’ time, Thompson lost 30 pounds and reduced his waist by six inches. Svelte and tan, he decided to top it off with a new haircut. Stepping out of the barbershop, he was hit by a bus.
As he lay dying, he cried out, “God, how could you do this to me?” [ba-ba boom]
And a voice from the heavens responded: “To tell you the truth, Thompson, I didn’t recognize you.”
Komt uit het boek Plato and a Platypus Walk into a Bar: Understanding Philosophy Through Jokes (Hardcover)
By Thomas Cathcart and Daniel Klein
Vloek
Een paar weken geleden maakte de Bond tegen het Vloeken zich weer eens boos over dat er op radio en tv werd gevloekt.
En dan niet alleen over gotverdomme enzo, maar ook over shit en zelfs over ‘jeminee’ en ‘jeetje’ omdat zij die zelf een dirty mind hebben daarin een verwensing van de here jezus horen.
De commerciëlen, daarbij was het huilen met de pet, maar zelfs onze eigen NOS wou nog wel eens een onvertogen woord laten vallen. Wat ik nooit hoor. Rob Trip z’n ergste ‘verwensing’ is “goeie help”.
Ik bedoel maar.
Maar nu.
Ik zet even Langs de Lijn aan. Om te luisteren of er met Robbert Meeder (altijd leuk) meer te beleven valt dan voetbal en hockey. Val ik in een wedstrijd (geen idee wát voor 1) waar de verslaggever geklungel van een sportfiguur becommentarieert met “potjandorie”.
Ik schrik er zo van dat ik de radio direct uitdruk.
En wanneer ik dan toch wil weten welke verslaggever het was en welke sport hem tot deze gruwelijke vloek bracht draait Robbert Meeder een plaatje.
Goh – ik zit nog helemaal na te trillen van de schrik.
Klant
Klant bestelt in het weekend iets dat ze uiterlijk woensdag moet hebben ivm een verjaardag.
Geen probleem, mail ik: als je direct overmaakt zie ik het met Mijn Postbank meteen of uiterlijk een dag later op mijn rekening staan en verzend dan subiet.
Maar klant heeft een gratis bank en daarmee gaat het niet zo snel.
Nog steeds geen probleem (ik weer): maak dan een screenshot om te bewijzen dat je hebt overgemaakt.
Die krijg ik maandag waarna ik meteen verzend.
Nu een mailtje van klant: of ik het geld nu al heb en ze heeft nog niets ontvangen.
Wat ik ook niet kan helpen en misschien heeft de PTT het zoek gemaakt of in de bus gedaan bij de buren.
Maar ik voel me verantwoordelijk (wat onzin is) en rot (waaraan ik niets kan doen).
Op dit soort momenten haat ik dit werk.
(en het gaat natuurlijk om iets waarop ik nauwelijks winst maak)
Bullhead City, AZ (met uitzicht op Laughlin, NV)
Wat heet deel 3
Volhoudertje dat ik ben kijk ik ook vanavond weer naar Wat heet!
Op die momenten dat Law & order niet is dan.
Menno Bentveld presenteert en die valt me erg mee.
Dit keer twee intellectuelen: Max van Weezel (over het boek over Balkenende) en Arthur Japin.
En allemachtig wat is dat een mooie man! Is-ie homo?
Ik ken ‘m alleen als schrijver van boeken waarvan anderen zeggen dat ze subliem zijn.
Maar trutje ik leest geen Nederlands dus geen idee.
Tuin
Knikkers
Erg ver hieronder stond dat ik Plusmarkt-knikkers te geef had.
Dus krijg ik net een commentje “ik wil ze wel hebben”.
Ik moet even iets actualiseren dus.
Een paar weken geleden al belt hier opeens een bejaarde buurvrouw aan.
Ze heeft me wel eens gezien bij de Plusmarkt en mag ze mijn knikkers.
Want haar kleinzoon heeft haar gebeld dat als zij ze voor hem spaart, ze een zoen van hem krijgt.
Zodat ze nu de deuren langs gaat om de jongeman aan knikkers te helpen.
Maar daar gaan mijn knikkers dus nu naar toe.
Vanwege die zoen.
Een bril!
Hij heeft opeens een bril! Jeroen Tjepkema.
En het staat hem hartstikke goed!
Yuma, AZ
Presentator
Eergisteren keek ik even Wat heet met Claudia de Breij en ik vond er niks aan.
Toen wou Intomart van me weten wat ik van háár vond, van de presentator.
Of ze zich wel goed had voorbereid en aardig was voor d’r gasten.
Ik heb ingevuld dat zij het prima deed maar dat bij een flutprogramma er zelfs voor een goede presentator geen redden aan is.
Dat laatste kon in een open blokje voor ‘eigen tekst’.
Gisteren was het erger dan abominabel.
Gordon als gast is sowieso vragen om het beneden peil brengen van het peil.
Maar die presentator! Die man (wie wás het trouwens) wist niks, deed niet leuk en het allerergste: niet eens een vermoeden van iets dat ik maar zal aanduiden met ‘uitstraling’.
Op naar Intomart dus om die klojo en de VARA eens een poepie te laten ruiken.
Maar nu willen ze helemaal niets weten over de presentator. Behalve het algemene of ik die goed vond of niet. Niet dus.
En om toch ergens een statement over te maken Astrid Kersseboom maar de hemel in geprezen als presentator van het late NOS-Journaal dat ik bij het ontbijt nog net kon mee pikken.
Gluren naar de buren (in de achtertuin)
V.l.n.r. Hillary, Femke, & Co.
M.a.w. dit komt helemaal goed (en Agnes zat anderhalve meter verder ook rustig te zitten maar in de schaduw en dat kreeg ik niet goed als 1 plaatje gefotografeerd).
Update wond
Helaas krabt-ie de wond zelf open.
Nu (een uur na de foto) is hij weer dicht.
Paul Witteman in de Vara-gids
Gerda eet witte dovenetel (met vriendinnen)
Geen ’tot morgen’
Al sinds vorige week laat Rob Trip bij z’n afronding het ’tot morgen’ achterwege.
Het wás altijd ‘een mooie dag – tot morgen’, op de dagen dat hij er de volgende dag zou zijn en soms per ongeluk ook op donderdag (ff verlies van concentratie of zo).
Niet meer. En tuurlijk heb ik hem gemaild ‘hoezo’ maar ja, tis een Idool, hè, dus dat antwoordt niet 🙁
Uit het Weblog van Gerda Verburg
Zelden ben ik zo opgewekt de regen ingestapt als maandagmorgen. Eindelijk regen. Bodem en gewassen smeken er om.
Velen hebben de neiging om de eerste 100 dagen van het kabinet af te tellen. Bij mij heeft dat enkele weken geleden plaats gemaakt voor het aftellen naar een paar prachtige regenbuien. Die hebben we deze week volop. Heerlijk.
(Bron)
Yuma, AZ
Avondmaal
Andere alleenwonenden koken voor zichzelf.
Zeggen ze.
Mij bevangt elke avond rond zeven uur enorme tegenzin en soms eet ik toastjes met iets en soms gá ik ervoor en maak spaghetti en vandaag dacht ik: ik kook aardappelen.
Om dan als ze klaar zijn te bedenken of ik ze eet met roomboter of met knoflooksaus of (toe maar!) een gebakken eitje.
Alleen ging ik halverwege het koken even naar boven om de mail te checken en teruglopend naar beneden rook ik het al.
Aangebrand.