Oud “hartverwarmend” boek voor “oudere meisjes”. Met beschadigde papieren omslag.
Tegen verzendkosten te bekomen = € 2,25.
Over mezelf en andere dieren
Oud “hartverwarmend” boek voor “oudere meisjes”. Met beschadigde papieren omslag.
Tegen verzendkosten te bekomen = € 2,25.
Bert van Slooten in het Radio 1 Journaal: “Rond 3 uur wordt het hoogtepunt van het klote weer verwacht…”
Ik reken op Kamervragen over de publieke omroep.
(Vrijwel) iedereen heeft een weblog.
Een log op het web. Zo zie en noem ik het.
Wat ik er doe is: loggen.
Andere mensen, véél andere mensen hebben, zeggen ze, een ‘blog’.
Die bloggen dan ook.
En waarschijnlijk hebben ze gelijk want ons grote voorbeeld Amerika noemt het ook ‘blog’.
Wat geen reden hoeft te zijn om het over te nemen. Maar het kan een aanwijzing zijn.
Nu gebruikt wel iedereen het woordje ‘het’ voor hun (b)log.
Het is dus onzijdig.
Niet in de Vara-gids waar Peter Kee op blz. 11 het heeft over iemand die schreef “op de weblog”.
Mm.
De online Van Dale dit gruwelijke probleem voorgelegd door weblog in te tikken.
“Het door u gezochte woord is niet gevonden in het eendelige Van Dale Hedendaags Nederlands. Dit kan komen doordat het er niet in staat, bijvoorbeeld omdat het te nieuw is, of omdat het niet voldoet aan de opnamecriteria.”
Nou zeg.
Ik wil een opera opzetten. Roberto Devereux met Beverly Sills.
Maar dankzij de opruimsessie van mijn werkster van twee weken geleden is die niet bereikbaar. Staan dozen voor.
Ik probeer of ik bij Gräfin Maritza kan komen – jammer maar helaas.
Annie get your gun dan, met Ethel Merman. De vroege versie, niet die van 1966 toen ik haar zag vanaf de eerste rij op Broadway (ah – memories).
Wat een leuke musical is dit toch (ik hou van Amerikaanse musicals).
“You can’t shoot a male in the tail like a quail – oh, you can’t get a man with a gun”
“A man may be hot but he’s not when he’s shot”
Vertelde ik al eens dat ik in mijn jonge jaren érg goed kon schieten? Blikjes en op de kermis enzo.
Gisteren in Judging Amy: de Kus.
Tussen haar en Bruce – waar we al jaren op zitten te wachten. (plaatjes zijn niet van mij maar van een Amerikaanse vrouw die ze geklik-klakt heeft)
Ik luister en kijk nog wel Tour maar het wil me niet meer grijpen.
Zo’n laatste sprint is natuurlijk wel spannend.
En zielig van Boonen.
Maar om met die Cora/Mora-dames te spreken: “Ik mis iets”.
Ligt vast aan mij.
Ik heb geback-upped.
En zo ontdekt dat ik het niet meer had gedaan sinds ik terug ben uit Amerika.
Dat is niet best.
Verder samen met R. een doos Duitse boeken bekeken die ik een paar weken geleden van B. heb gekregen. Omdat R. verstand heeft van Duits.
Veel Goethe en Grimm en ander mogelijk verhandelbaar goed (jammer dat ik daar zelf niet warm voor kan lopen).
En vertalingen van Engelse en Amerikaanse en Russische literatuur.
In het Duits dus.
Even gedacht: zal ik nu de HCC-Helpdesk bellen. Niet gedaan lees: gedurfd.
Voor straf maar meer gaan opruimen.
Nieuw goed voornemen: proberen mezelf 1 dezer dagen weer uit klooimodus te halen.
En wat vrolijker te maken.
Ik start de PC op, haal mail binnen, PC sluit spontaan af.
O got.
Nog een keer aan.
Zwart scherm. Er is iets vreselijks gebeurd. Maar mogelijk start hij nog op dus ik mag Enter proberen.
Het duurt wel tien minuten. Althans zo voelt het.
Dan werkt-ie weer.
Maar, zegt-ie: Uw systeem is hersteld van een ernstige fout. Of ik dat wil melden.
Ik wil en Microsoft zegt dat zij het verder ook niet weten maar het kán met m’n virusscanner te maken hebben.
Norton bekeken maar die weet van niets.
Goede voornemens:
* vanmiddag ein-de-lijk backuppen
* zaterdag mijn telefoonangst overwinnen en HCC-helpdesk om hulp vragen
Al vele jaren is mijn start- en eindpunt in Phoenix de Days Inn aan Van Buren 3333.
Niet echt een leuk motel maar intussen ben ik eraan gewend en als ik geluk heb krijg ik Rm 218 met uitzicht op de pool en dat voelt dan vertrouwd.
Nu probeer ik al maanden dat motel te reserveren en eerst stond op de site dat er niet via internet kon worden gereserveerd en nu is het motel opeens verdwenen.
Ik bekijk de beoordelingen van de motels aan Van Buren die er vlakbij liggen. Opdat ik niet hoef af te wijken van na 25 uur reizen ‘left – right – left – right’ en de meeste beoordelingen zijn nóg negatiever dan die over de Days Inn en omdat die kloppen denk ik dat hier op z’n minst een kern van waarheid in zal zitten.
Ik besluit tot de minst erge die bovendien precies naast de voormalige Days Inn ligt: de Super 8. Maar die heeft die nacht geen plaats.
Ik overweeg dan de Best Western bij het vliegveld waar ik ook wel eens verbleef en waarvan ik me vooral erg onvriendelijk personeel en een prachtige kamer met groot tv-scherm herinner.
Andere route (zie ik tegenop) maar mogelijk nog net te bevatten. En veel duurder.
Met het bekende ‘dan héb je ook wat’ als je driftig wil gaan internetten of een huisdier dat lichter weegt dan twintig Amerikaanse ponden wil meenemen of ijsberend wil gaan telefoneren want het telefoonkoord is 25 feet lang.
Jaap zette in een comment hieronder ergens zijn visie op de vrouwelijke presentatoren van het NOS-Journaal.
Omdat ik het jammer vind als dat zou wegzakken als ‘just a comment’ hier zijn verhaal met mijn eerste reactie.
Wie ben ik, maar goed, mijn lijstje:
1.Jeanet Schuurman, lady next door, natuurtalent, legt contact, transparant, relaxed, poseert niet, zit er niet voor zichzelf, komt dóór, en: zéér charmante loens.
2.Astrid Kersseboom, min of meer idem, erg prettig.
3.Margriet Brandsma, corresp. Duitsland, steengoed, top
4.Sacha de Boer, wel goed maar iets te verkrampt, niet geheel zichzelf, improviseert slecht. Eén keer zag ik een blooper van haar en pats! daar wás ze.
5.Noraly Beyer, zwaar onvoldoende, hinderlijke dictie
6.Aldith Hunkar, moet groot pak voor d’r broek hebben, nare koketterie, behaagziek wuft zenuwwijf, tongue in cheek, pretenties, begrijpt niet wat ze zegt en lacht, flirt of sombert op feilloos de verkeerde momenten, opgepofte kulcharmeuse. Weg met dat mens!
Ik ‘zie’ Jeanet Schuurman eigenlijk pas echt sinds ze een paar keer de chat met Hans Laroes heeft gedaan. Toen was ik ook aangenaam verrast door hoe natuurlijk ze doet. Bij een privé vraag reageerde ze volstrekt normaal, ging niet ‘raar’ doen zoals laatst Jeroen Overbeek bij de vraag van “veel liefs”-Marco wanneer hij weer presenteerde.
En die loens vind ik ook erg charmant.
Astrid Kersseboom heb ik altijd al goed gevonden. Ze is ook invalpresentator bij het Radio 1 Journaal, laatst een keer op een zondagmiddag. Deed ze erg ontspannen – leuk!
Sacha de Boer vind ik te erg ‘mooie meid’. Ze is misschien best goed maar ik zie een vlak presenterende vrouw zonder (voor mij) uitstraling en denk: die zou daar niet zitten als ze niet mooi gevonden werd.
Tot zover mijn eerste reactie.
This is a rather social phase for you with the Moon in your 11th House of Friends. Your feelings are focused on others, for you need people in your life who understand you.
If you have cultivated relationships, they will be there for you now. If, however, you don’t have people close to you, this would be an intelligent time to begin new friendships.
Mm.
Erna
Het kon niet uitblijven.
Er is nu ook een fanclub voor Herman van der Zandt. Op Hyves natuurlijk (en wie daar nog niet rondhangt is niet meer van deze tijd – zo!).
Hij heeft al twee leden en ik ben er niet 1 van.
Maar ik zou zeggen: check ‘m uit en eh… hij schijnt behoorlijk lauw te zijn.
Die Herman.
Nadia schrijft hieronder ergens dat haar broertje geen lid wil worden van de fanclub van Jeroen Tjepkema omdat hij die niet lauw genoeg vindt. Nou zeg 🙁
Maar wat *is* dat eigenlijk: lauw. Ik vraag het google en vind het onderstaande stukje dat al uit 2004 is. Ik loop achter, ernstig achter. En als ik Nadia niet had ontmoet op Hyves zou ik het nu nóg niet weten. Wat lauw is dus.
“Ik erger me kapot aan al die fukking reclamemakers die nog steeds denken dat de jeugd van tegenwoordig “vet cool gaaf!” zeggen. NEE! NEE! NEEEEEE! Dat zeggen ze niet, dat hebben ze nooit gezegd, en dat zullen ze ook nooit gaan zeggen. Dus sodeflikker op met je reclameposters en infantiele reclamespotjes die weer overduidelijk door een trieste veertiger met een midlife-crisis in elkaar gedraaid zijn, en waar kinderen elkaar “vet cool gaaf” toeroepen onder het geven van een (al even hippe) high five (ik moet al kotsen van het woord alleen).
Weet ik dan weet ze tegen elkaar zeggen? Neen, ik hoor namelijk ook niet meer tot de doelgroep, maar iets als ‘lauw’ lijkt me al een aardig alternatief. Bent u reclamemaker, en heeft u wat aan deze tip, dan hoor ik graag waar ik mijn factuur heen kan sturen.
Maar als ik het godverdomme nog EEN KEER HOOR! Dan ram ik de verantwoordelijke volledig in drieën, lauw!”
(Bron)
Grappig om te zien hoe iemand hier is beland
Tijdens de Tour de France is er geen avond-Radio 1 Journaal dus kan ik kijken naar (vanavond – voor het eerst in lang) JAG en het is spannend en zinderend en waarom kijk ik eigenlijk niet vaker.
Dan 1 van mijn favoriete series die ik altijd ook mét R1J wel mee pik: Judging Amy.
Ik identificeer me met judge Amy hoewel ik nooit dat soort judgen heb gedaan (wel andere dingen maar niet vergelijkbaar).
Ik denk in haar te herkennen (of wil dat graag) dat ze sterk en tegelijk kwetsbaar is en heel erg zichzelf.
Ik wou dat ik zo mooi was ook hoewel ze is ook wel heel erg dun en dat ben ik nooit geweest en zó dun hoeft ook niet.
Ook identificeer ik me met Amy’s moeder Maxine Gray (Tyne Daley).
Om haar gedrevenheid. Omdat ze in haar werkleven nooit twijfelt en in haar privé leven stoer is al gaat ze er aan onderdoor maar o – wat kan ze ook lief zijn.
En wat goed dat ze een sensueel/sexueel wezen is hoewel eind zestig.
Op dit moment in de serie heeft ze ruzie met Amy. Als dat niet zo is zit ik vaak in tranen op het slot van een aflevering: zo’n moeder wil ik ook.
Een aantal afleveringen had Amy een affaire met een rechter die Barry Krumble heette die me erg bekend voorkwam. Ik dacht: zat die niet in die videoclip van Alanis Morissette over overspel (Hands clean).
Net even opgezocht en ja.
Hij heet Chris Sarandon en wordt over een week 65.