"En de motivatie is…" hoor ik een verslaggever in het Radio 1 Journaal zeggen.
Hij heeft het over de redengeving van een rechterlijk vonnis.

En ik moet denken aan de president van het Amsterdamse gerechtshof Sluijter.
Een jonge advocaat roept geheel op stoom dat hij héél benieuwd is naar "de motivatie van het hof".
Sluijter onderbreekt hem en zegt afgemeten: "U bedoelt de motivering.
De motivatie van de rechter is of hij zin in zijn werk heeft en daar hebt u niets mee te maken."

Zelf heb ik het daarna nooit meer fout gedaan.

Wie regelmatig de ochtenduitzending van het Radio 1 Journaal beluistert heeft vast een mening over de daarin gedraaide muziek.

Op het Fanlog staat een leuke column over de betekenis van het ‘eerste nummer‘.

"Is het lastig om al die doden te herbergen?"

Nee, hoor, Mieke – die hebben allemaal een leuke hotelkamer met uitzicht op zee gekregen.

Zucht.

Het Rijksmuseum is weer met de radioreclame begonnen.
Dus worden we opnieuw vergast op die ongelooflijk irritante ´hier Jan Kees en nu over naar Kees Jan´-commercials.

Wie zou toch gedacht hebben dat dat léuk is?

Een paar weken geleden interview ik een leuke Radio 1 Journaal-man.
Ik schrijf het artikel en stuur het ter goedkeuring.
Hij mailt terug of ik even met plaatsing wil wachten aangezien de promotie waarvan in het artikel sprake is nog officieel moet worden beklonken.
Tuurlijk.
Maar de promotie gaat niet door en het artikel ook niet.

Dus richt ik mijn pijlen op een leuke Radio 1 Journaal-vrouw.
En ze voelt zich "zeer vereerd" mailt ze terug maar ze gaat over een week op vakantie. Zodat ik de vragen dezelfde dag nog opstuur, zij ze een dag later beantwoordt en ik de dag dáárna het artikel al schrijf. Wat nu bij haar ligt om te worden goedgekeurd.

En omdat we zo leuk aan het mailen zijn geraakt beloof ik dat ik vóór het weekend ook nog even een portretje van haar op Wikipedia zal zetten.

Wie zei daar dat er maar 24 uur in een dag zitten en dat de belastinginspecteur zit te nagelbijten of mijn aangiftes wel op tijd binnen komen.

En nu hoor ik 1 van mijn favoriete Radio 1 Journaal-presentatoren spreken over "zich beseffen".
Au.

 dat kun je wel zien dat is zij

Ik ben afgekickt van tv.
Zomaar. Per ongeluk.
Niets bijzonders voor gedaan.

Het begon in Amerika waar ik tot de laatste keer urenlang aflevering na aflevering van Law & Order (de gewone en Special Victims en die met Vincent d´Onofrio) kon kijken en ook CSI en Friends en X-Files en nog wat favorieten. En *no problem* als het grotendeels herhalingen waren.

Maar de tv-plug is uit me geraakt. Herhalingen kijk ik sowieso niet meer en nieuwe afleveringen – nou, misschien. Als het zo uitkomt en na tien minuten niet begint te vervelen.

Of: hoe een tv-vrouw een radio-vrouw werd.
En dan ook meteen verslaafd maar dat is de aard van dit beestje.

Om half zes wakker (en het valt niet mee).
Rob Trip aan.
Inventarisatie van de onderwerpen.
Wat ik kies gaat niet door of valt tegen.
Zodat ik mij slechts kan profileren met het bijhouden van de Playlist (erg knap een niet door RT vermelde titel gegoogled).

Vanavond beter want (jippie!) Marcel Oosten is weer terug.

“De moraal is goed” hoor ik een wielrenner zeggen. En hij heeft het niet over normen en waarden. Maar ok – hij is wielrenner.

Erger vind ik dat ik de niet alleen Lucella Carasso maar de laatste weken ook Rob Trip hoor spreken over *exPIErementen* ipv exPERImenten.

Of moet ik me er maar bij neerleggen dat dit woord net zo verloederd is als het verschil tussen als en dan.

[Update: Nieuwslezer Gert Klück doet het trouwens wel goed – ‘exPEriment’]

Het is (bijna) vakantie en ik heb de aankondiging gemist maar in De Ochtenden (VARA) wordt een reportage over wurgseks uit 2004 herhaald.
Eerst vertelt een ervaringsdeskundige wat er leuk aan is. Dan vertelt een echte deskundige dat je lol krijgt in jezelf ophangen en dan aftrekken (het schijnt een typisch mannending te zijn) omdat je opgroeiend seks niet op de juiste manier hebt leren ervaren – wat dat ook is, die juiste manier.
En als je dan ook nog eens als kind ooit bijna gestikt bent – voilà.

Waarna we willen weten of de politie het als zelfmoord of ongeluk benoemt als je er bij het spel in blijft. Dat wisselt per korps.
Vervolgens gaat de verslaggever met een politieman foto´s bekijken van mannen die zijn gestikt. Kijk, deze hing tegen de muur. En deze zat met make-up op en vrouwenkleren aan op z’n knieën.

Ik word er steeds minder vrolijk van.

En dan denk ik: als op MTV alleen maar halfnaakte meiden mogen worden uitgezonden na acht uur ´s avonds om de tere kinderziel niet te belasten – waarom mag dit in de ochtend dan wel.

Linda raadde het al: mijn handle bij Wikipedia is Radiofan.
(‘Jeanne’ bleek bezet)

Van vier Radio 1 Journaal toppers heb ik intussen een portretje toegevoegd.
En bij een voormalige hartsvriendin van me met wie ik intussen gebrouilleerd ben en die negen (!) jaar van haar leeftijd had afgelogen heb ik de harde realiteit in ere hersteld.

Wil je zien wat ik verder toevoeg, volg me dan daar.
Ga je er zitten klieren dan stuur ik de Wiki-wolven op je af.
Grauw!!

Dat Menno Reemeijer op vrijdagavond Langs de Lijn presenteert (sinds 1998 schijnt) daarvan ben ik me pas sinds kort bewust.
En sinds ik me bewust ben luister ik ademloos en als het even kan tot het bittere eind wat elf uur is en anders tot zo dicht daar bij als ik red.

Vanavond kijk ik dus even een stukje Dirty Dancing wat ik een erg lieve film vind en om negen uur ga ik naar boven en huh?
Een meisje dat klinkt als Sophie Hilbrand en als ze het niet is ziet ze er vast zo uit babbeldebabbelt wat in een programma dat ´BNN United´ schijnt te zijn.

Site Radio 1 en TT bekeken: hier moet echt Langs de Lijn zijn.
Maar het *is* er dus niet.

En er is vast nog een hoop zeker in dit leven (hoewel JPB daar nu wellicht ook anders over denkt) maar als ik mijn favoriete presentator niet meer kan vinden waar ik hem verwacht wordt er toch een klein kleedje onder me uitgetrokken.

Gistermiddag Radio 1 Journaal.
Ik heb me ingesteld op ´van vijf tot zeven´ maar het begint al om vier uur.
Presentator is Bert van Slooten. Hoera!!

Tot half acht duurt mijn dienst, dan neemt Hansje over spreken we af omdat een einde niet in zicht lijkt.
Ik blijf wel luisteren (hoezo: televisie?) alleen het einde (11 uur) red ik niet omdat ik om half zes op moet/wil voor Menno Reemeijer. Het was zeseneenhalf uur puur genieten – de tijd vlóóg.

Vanochtend vroeg op dus.
Weer Radio 1 Journaal. Menno Reemeijer die een D66-er "vreet de kiezer dat nog" voorhoudt en "moet je je blind in het ravijn storten".

Het is nog steeds leuk.
Jammer dat binnenkort het geneuzel begint en de lol er dan snel af raakt.

Dat wordt niks met dat debat over Ayaan, dacht ik.
En hoewel ik het wel leuk vond ben ik dus toch gewoon om tien uur naar bed gegaan.

Vanochtend even voor half zes op, tv aan en ik zie een hoofdelijke stemming.
Ik denk: waarom zendt NOVA dat nou helemaal uit (denkend dat ik in de carrousel zit).
Maar tis live. Allemachtig.
En Ferry Mingelen houdt nog wat mensen de microfoon voor en tjee – wat zien ze er moe uit.

De radio aan en hoor ik nou Ruud Slotboom? Maar die andere man is toch niet Rob Trip?
Zou de knop verschoven zijn en is dit een concurrerende zender. Is het een uur later en is Rob ziek.
Maar Ruud Slotboom blijkt in Over de schutting te zitten en zit dan ook weer bij Rob Trip en mag nog stééds niet naar bed, want, zegt Rob: "we gooien er een heleboel koffie in".

Wat ben ik dol op radio. En natuurlijk vooral op het Radio 1 Journaal.

Marjolijn Uitzinger stopt. Per nu.
Op de radio.
Dat hoor ik aan het eind van de uitzending van 1 op de Middag waarvan ik weer enorm heb genoten mn het debat met Rutger van Santen en Redmar Kooistra.

Aan het slot van de uitzending breekt Max van Weezel in en stelt vragen waardoor ik nu weet dat ze bij de Volkskrant heeft gewerkt en bij Het Vrije Volk, dat ze 10 jaar tv heeft gedaan en 15 jaar radio.

Het verschil tussen radio- en tv-mensen wordt haar gevraagd.
"Presentatoren op de radio zijn onderdeel van een team en op de tv krijgen ze snel last van sterallures en meestal ten onrechte."
Het stomste dat ze ooit deed? "Wat een lul" zeggen na een interview met Dijkstal terwijl de microfoon nog open stond.
Wat ze nu gaat doen? Schrijven en congressen voorzitten en (deels) in Berlijn wonen wat Max van Weezel doet uitroepen: "Wat moet een net joods meisje nou in Berlijn?!"
Maar ze is helemaal niet joods. "En die leuke krulletjes dan?"
Marjolijn: "Hou op."

Shit.
Ik ga haar missen.

Op het Fanlog staat een korte terugblik op zijn tijd aan het front van Marcel Oosten, onze Man in Duitsland.

Een citaat: “Dronken supporters hebben van alles in mijn microfoon geroepen, maar dat geeft niet. Slechts één keer ben ik bedreigd toen ik Portugezen (na het verlies) stond te interviewen.”

Lees hier verder en bekijk ook het prachtige portret dat ons idool speciaal voor het Fanlog liet maken.

“Call me Mrs. Light Entertainment. De opkomst en verval van het Huis van Windsor zegt evenveel over een land als de verdwijning van de steenkoolindustrie en de vakbonden.”

Engeland-correspondente Lia van Bekhoven op het Fanlog.
Lees daar verder.
En nee, niet een interview van mij dit keer.
Maar desondanks zéér de moeite.
(dat was een grapje)

Of ik van voetbal houd of dat ik het haat vraagt de aardige caissière van de Plusmarkt.
Ze schat me in op haten.

Iets er tussen in, zeg ik en probeer ik uit te leggen dat ik ernstig verslaafd ben aan het Radio 1 Journaal en dat ik daarover een fanlog heb op internet en dat ik daarop over de sfeer bij het voetbal schrijf.
De sfeer? Hoe weet ik dan hoe die daar is? Dat vertelt dus de verslaggever.
Onbegrip.

Er zijn geloof ik mensen die niet de hele dag Radio 1 aan hebben en tegen wie vanuit dat kastje alleen de nieuwslezer spreekt. En de disk jockey.

Op het Fanlog staat een vervolg-interview met Onze man in Duitsland Marcel Oosten.
Met indringende vragen als:

Ben je zelf ook gegrepen door de ‘Oranje-gekte’ (oranje outfit, zingen en
hossen, je een delirium drinken – nou vul maar in) en waarom niet.
"Nee. Niet gegrepen. Hoewel ik het wel leuk vind om allemaal aan te zien. Drinken doe ik in andere omstandigheden en op andere plaatsen."

Lees hier de rest.
En prijs die jongen de hemel in als je je daartoe geroepen voelt.