"Het is natuurlijk een cliché, maar radio blijft illusie. Enerzijds vind ik dat je die illusie op peil moet houden, maar aan de andere kant: radio verdient meer aandacht. Dus moeten wij als presentatoren niet zeuren dat we het liefst in de anonimiteit werken."

(Bron)

Uit VK Magazine.

“In interviews kun je altijd bijleren, dat is nooit af. Het gaat er om dat je de essentie uit een gesprek kunt halen. Zonder dat je iemand constant in de rede valt. Want dat is de nieuwe ziekte op de Nederlandse radio. Je stelt een vraag, de arme man of vrouw mag iets zeggen maar na drie woorden breekt de interviewer al weer in."

Is dat vooringenomenheid?
"Ja. Veel journalisten willen de geénterviewde laten zeggen wat zij willen horen. Je mag wel tegenspreken of kritische vragen stellen, dat is het punt niet, maar veel journalisten vormen zich van te voren een beeld van de materie en van de gast. Dat is slecht."

(Bron)

Ik hoor Herman van der Zandt als nieuwslezer.
Wat een vlakke stem heeft die man op de radio. Práát hij op tv nou ook anders of hóór ik hem daar anders omdat ik dan zie hoe mooi hij is.

Interessant beroep trouwens.
Omdat die jongens en meisjes veel méér doen dan dat.
Voor wie er alles maar dan ook (bijna) alles over wil weten, lees op het Fanlog mijn interview met nieuwslezer Gert Klück.

De afgelopen weken hebben we als Fanloggers wat af-geleden met Freddy van Thijn als presentator. Leuke vrouw – ik twijfel er niet aan.
Maar een presentator, nee.
En nog steeds zit ik me af te vragen wat de NOS heeft bewogen haar na de eerste rampzalige uitzending nóg een keer en nóg een keer te laten presenteren.

Vandaag was ik op het ergste voorbereid.
Marcel Oosten (presentator zaterdagochtend en – middag) is op vakantie.
Maar de ochtend is Astrid Kersseboom (leuk!!) en de middag Max van Weezel en dan de avond Ineke Moerman (jippie!).

Hoopvolle wens: de NOS heeft ingezien dat Freddy van Thijn het echt niet trekt en haar dus niet meer ingeroosterd als presentator.
Vrees: ze gaat dadelijk twee weken lang Govert van Brakel vervangen in de avonduitzending.

En terwijl ik dat schrijf beukt de donder opeens hard door Grootschermer.
Hopelijk bedoelt Wotan er niets mee.

Hebben wij van het Fanlog een hitsig contact met onze idolen vraagt men regelmatig.
Ik kan niet spreken voor mijn medeloggers.

Zelf mail ik nav de uitzendingen met de presentatoren (behalve Rob Trip – die is Boven Alles) over hoe een liedje heette (ik maak ook de Playlist) en soms over of er nog een vervolg komt op een onderwerp.

Met een enkeling mail ik zeer ad hoc en toevallig over iets anders.
Zoals laatst over of als hij de volgende keer weer met het R1J op 5 km van mijn huis zou komen of hij dan asjeblieft niet wou langs komen voor ´koffie´.
Hij antwoordde dat hij er niet over piekerde en dat hij bovendien alleen maar thee dronk.

De telefoon gaat terwijl ik voor de komende dagen sinaasappels en grapefruits sta te persen in een kan.
Met een half afgeleid oog kijk ik naar de Bold (= uitzondering! Voor het eerst in vele maanden – dit om misverstanden te voorkomen).

Een journalist van de Volkskrant. Ken ik de rubriek Weblog in VK-Magazine (tuurlijk) en daar wil hij mij in zetten. Ok? Nee!
Dit log is geheim, niemand leest het behalve misschien jij en nog twee mensen of drie.
En zag hij dan niet dat ik schichtig ben voor de real world?

Maar: how about het Fanlog.
En ik verwacht nee maar het wordt ja en ik word gegrilld over mijn *liefde* (nou ja – het was een crush hoor – meer niet) voor Rob Trip.
En waarom ik meende dat allemaal te moeten opschrijven.
En dat is zo´n vraag waar ik niks mee kan. Ik schrijf wat ik ervaar, voel, ik ben eerlijk. Zoiets.
Maar hij stelt de vraag wel 3x dus ik heb in het antwoord iets fout gedaan.

En eenmaal neergelegd weet ik wat ik had moeten zeggen (en niet deed) en vervloek ik mezelf om de stomme antwoorden die ik gaf en vrees ik het ergste voor dat stukje-in-de-krant dat een leesdichtheid van 3 tot 400 duizend heeft.

Vorige week mailde ik iemand van het Radio 1 Journaal of die wilde meedoen aan de serie Onderweg door haar muziekkeuze prijs te geven.
Het antwoord was nee. Zodra zij klaar was met haar werk wilde ze nl. maar 1 ding: stilte.
Raar dacht ik toen.

Vandaag.
Hansje heeft precies een week vakantie (maar het voelt langer) en ze heeft nóg een week vrij (en ook dat voelt langer).

Vorige week heb ik alle avonduitzendingen alleen gedaan en dit weekend de zaterdagmiddag en de zaterdagavond en de zondagmiddag.
En de maandagochtend ook.

Dadelijk moet ik wéér omdat degene die de uitzending eigenlijk doet naar de tandarts is en mogelijk pas om half 1 opduikt.
Ik zal in elk geval Israël/Libanon/Gaza voor mijn rekening nemen.

Tot de uitzending begint luister ik naar Stilte.
Wat een paar dagen idioot hard Fanloggen met een vrouw kan doen.

Kan het knopje ook op ´uit´ denk ik.

Ik dwing mezelf tot pas opstaan om zeven uur. Radio aan. Fanlog bekeken.
Mail – surf. Dieren voeren. Mij voeren.
Brainen met R. over de nieuwe Kadotips.
Iets dóen aan de nieuwe Kadotips (maar niet van harte).

Dan in blije verwachting het Radio 1 Journaal met Bert van Slooten (yes!).
Een uitzending die tegenvalt en dat moet ik – consciëntieus typje dat ik ben – dus ook op het Fanlog schrijven.
In bed om te slapen met Eebje die op m´n gezicht gaat liggen (haartjes!) en zich luidruchtig steunend gaat wassen.

Weer óp, knagers bezocht, Hansje gemaild over de verdere planning voor het Fanlog en mijn eerste voorzichtige schreden gezet op het Nos-Forum.
Mijn allereerste forum. En meteen al hooked.

Dus nogmaals: waar aan mij zit de knop met ´uit´.

Vandaag op het Fanlog het laatste deel in de serie Onderweg: wat beluisteren de Radio 1 Journaal-mensen in de auto.
Ben je benieuwd naar de smaak van Bert van Slooten? Naar die van weervrouw Marjon de Hond? Naar nieuwslezer Gert Klück?

In de commentjes kun je nu kwijt wat er in jóuw cd-speler zit.
Australië-correspondent Wabe Roskam ging je voor. Lees en huiver.

Deel twee van ´wat beluisteren de Radio-1 verslaggevers in de auto´ staat op het Fanlog.

Ontdek daar met wie je muzikaal het meest gemeen hebt en wie een dubbelleven leidt als drummer in een hard rock band.

Welke presentator van het Radio 1 Journaal zingt (hard!) in de auto Fun fun fun van de Beach Boys? Welke heeft meer met Eros Ramazotti?
Wie haat muziek en wil alleen maar praten horen. En wie geeft zonder blikken of blozen toe dat hij een stiekeme downer van top 40-muziek is en ook wel eens te hard rijdt.

Dan is er nog de R1J-er die als hij niet op de radio is drumt in een rockband.
Wie dát is staat in het morgen te publiceren tweede deel van mijn artikel over de muziekkeuze van de jongens en meisjes van het Radio 1 Journaal.
De antwoorden op de andere vragen kun je nu al lezen.
Hier.

Mijn bijpuntende oud-leerling komt niet door met zijn goedkeuring voor het interview voor het Fanlog dat morgen geplaatst zou worden.
Zodat voor morgen plan B moet worden ingezet = Hansje schrijft halsoverkop een column over een snel te bedenken overwerp.

Het wordt plan C: ik schrijf zelf het artikel over ´welke cd duwt onze favoriete Radio 1-man´ (of vrouw) in de auto-speler wanneer die op pad is voor ons favoriete programma.
Twee delen. Morgen deel 1 op de site, maandag deel 2.

Tussendoor luister ik half en half naar het tussen de middag Radio 1 Journaal.
Gelukkig schrijft Brenda veel stukjes.
Daarna rond ik af, leg een uurtje weg, kijk na, rond definitief af.

Ik haal nét Reba en dan is er wéér een Radio 1 Journaal en nu zit ik alleen.

Morgen mag ik op mijn gemak aan de Winkel werken.

Ik luister naar het avondkrantenoverzicht in het Radio 1 Journaal (wie weet zit er een stukkie in voor het Fanlog) en Marjet Krol die meeleest met Govert van Brakel opent met een bericht in "het" NRC.
En "hoe is het mogelijk" denk ik en mijn pen gaat neer en terwijl ik de andere onderwerpen beluister voel ik steeds die schaduw van ´hoe stom kan zo´n meisje met een uitermate net, bijna kak-accent zijn´.
Stom dus, errug stom.

Want, lieve leerlingen, die krant heet NRC Handelsblad.
En omdat het een samensmelting is van twee kranten kun je ze ook aanduiden als hun voormalige zélf.
En dat is dan ´het´ Handelsblad en ´de´ NRC omdat dat de afkorting is van een Courant wat een ´de´ is.

En ja, ik was een vervelende juf maar ik had wel best vaak gelijk.

Op het Fanlog staat een interview met Ineke Moerman, bekend van Casa Luna, RTV Rijnmond en – natuurlijk – het Radio 1 Journaal.

Ik vind haar nogal leuk.

Vanavond zou iemand die ik hoog heb het Radio 1 Journaal presenteren maar de Powers that Be hebben hem niet goed genoeg bevonden als presentator (gek zijn ze) en dus is het Freddy van Thijn.
De eerste keer Freddy van Thijn als presentator dacht ik: is ze gek van de zenuwen resp. totaal niet voorbereid. De tweede keer: ze kan het niet. De derde keer (een half uurtje repo´s aan mekaar lullen): ja, omroepster zijn kan iedereen.

Vanavond was het dus huilen met de pet op (of af). Erbarmelijk slechte interviewtjes, iedereen in de rede vallen, niet luisteren, info niet paraat hebben, fouten maken.
En daar proberen losjes overheen te lullen op diezelfde ´meisjes´-manier die Dieuwertje Blok ook heeft.
Maak ik een stomme fout? Hihi, dat kan mij, mooi meisje gebeuren, hihi.

Degene die ik hoog heb is een man. Een hartstikke goeie presentator stelden wij van het Fanlog na 3x vast.
Toch zit hij daar niet en zij wel.
De NOS is gek.

Tijdens Dr. Phil en stukje Oprah iets ´tamelijk nuttigs´ gedaan kwa ordenen enzo.
Om twintig voor vijf naar boven om te kijken wat het Radio 1 Journaal van vijf uur zal bieden en hoe ik dat met Hansje zal verdelen.
Lamp boven het bureau aan: gloeilamp knapt.
Naar beneden, nieuwe gloeilamp erin: knap.

Dan maar geen lamp, ´s kijken wat de PC biedt: niets.
En dan zinkt in: een stop is doorgeslagen.

Naar beneden – als een dom blondje de knoppen bekeken, een stop vervangen die ´raar´ oogde maar geen resultaat.
Andere dan (en het lijf drijft zweet uit want de tijd dringt). Nog niks.
In pure wanhoop een verlengsnoer erbij gehaald en álle relevante snoeren op 1 stopcontact aangesloten.
Haper-haper doet de PC.

Radio afgekoppeld en overgegaan op transistor en never mind printer en fax enzo.

Foto´s van overal snoeren en stekkers heb ik ook nog maar die komen later of niet.
Ik ben even helemaal geen gelukkige kampeerder 🙁

“Zijn er deskundigen die er anders over denken ALS u.”

Een van mijn idolen in het Radio 1 Journaal.
Het zal wel weer modern taalgebruik zijn.

Ik weet nu dus hoe het komt dat ik zo slecht slaap (althans dit keer zo slecht slaap).
Het is het weer. Mijn lichaam koelt niet af en mijn geest dus ook niet zodat ik elk geluidje hoor mn muggen.
Kapót dwing ik me om half zes het bed uit denkend aan Marcel Oosten die nóg vroeger is opgestaan om mij vanaf zes uur te amuseren. Zondag uitslapen denk ik (hoop ik).
En volgende week bij niet-Marcel dutten tot half zeven en dan later de voor de playlist gemiste plaatjes maar bij mekaar sprokkelen.

Deze weken (wél-Marcel) sleep ik me nog door de middaguitzending, schrijf dan een stukje en val uitgeput in bed. Drie uur weer op en te moe voor iets anders dan Dr. Phil.
Vier uur een klusje (of niet). Vijf uur weer Radio 1 Journaal. Half acht eten, knagers voeren.
Negen uur bijna *kruipend* naar bed.

Tis maar goed dat ik geen sociaal leven heb dat hieronder kan lijden.

Beste luisteraars,

Hierbij wil ik jullie allemaal heel hartelijk danken voor de buitengewoon aardige mail die ik heb gekregen bij mijn afscheid! Ik doe dit maar even collectief, maar ik heb alle afzonderlijke mails natuurlijk met aandacht gelezen.

Ik werd er werkelijk verlegen van. ….

Maar ik vind het wel heel leuk dat ik jullie in ieder geval al die jaren een plezier heb gedaan. Want ik kreeg natuurlijk ook regelmatig zeer kritische mail, tot echte hate-mail toe, van mensen die zo ongeveer niet goed van mij werden. Maar dan denk ik altijd maar: als iedereen je aardig of goed vindt, deugt het ook niet. Je moet immers wel een beetje karakter tonen, ook als radiopresentator. En dat roept soms weerstanden op, terwijl anderen dat juist kunnen waarderen.

Ik heb mijn werk altijd met plezier gedaan en ik blijf wel een beetje actief, dus ik verdwijn niet van de aardbodem.

Mijn afscheid was erg aardig en deze mailtjes hebben de feestvreugde nog eens verhoogd. Hopelijk blijven jullie met evenveel plezier naar radio 1 luisteren!

Nogmaals heel hartelijk dank,

Met vriendelijke groeten,

Marjolijn Uitzinger

Gericht aan mij en nog tien anderen. Zou ze nou maar elf mailtjes hebben gehad of verstuurt ze haar ‘dankjewel’-mail per groepje van elf?