Gelukkig – ze hebben nitwitje Laila *niet* de chat laten doen. Hoewel: soms is leedvermaak ook erg groot vermaak. En eigenlijk vraag ik me af waarom dit wicht daar überhaupt nog met die schichtig-konijn-in-de-koplampen-blik haar broddelwerk mag doen. (=terzijde)

Jeroen Overbeek doet de chat en dat doet-ie leuk. Met een eigen vraag die hij inleidt met “Jeroen, Hilversum, 42” 😀

Mijn goede Hyves-vrienden Rob Homan (14) en Jordi Besemer (17) waren erg aanwezig maar ook ik (Zjanne, Grootschermer, 37) kreeg er een vraag in. En ik maakte een hoop foto’s waarvan ik er 1 hier plaats en de rest in Jeroen O z’n hyve waar laatst een leuke verwijzing naar een erg leuk verhaal élders over deze Jeroen stond.

Iemand wijst me erop op een lijst zodat ik het laatste stukje Oprah (ik kijk nooit meer) nog nét kan zien.
Tina Turner en Cher.
Tina blijkt al 22 jaar een leuke man te hebben, Cher heeft moeite met het vinden van een man die Mr Cher wil zijn maar herinnert zich mooie tijden met Tom Cruise die ze hád toen die nog niet Mr Cruise was.

Ze treden weer op, Tina en Cher. Nadat ze eerder zeiden: no more.
Ze zijn ook dikker geworden. Mn Tina. Maar ook Cher. En Oprah zie ik met deze rondingen de New York Marathon ook niet zo snel meer hollen.

Tina zingt (of playbackt) en compenseert haar verminderde mobiliteit met drie heftig springende jonge meiden.
Dan zingt Tina nóg een keer en doet Cher even mee.

Prachtige vrouwen zijn het nog steeds. In & out.
En ik kan het ook niet helpen dat me dat opvalt: dikker.
Tina Turner is 68, Cher is 62, Oprah is 54.
En -onderzoek!- slechts 6% van de Wehkamp-mannen wil een dunne vrouw.
Dat is goed nieuws en stond vanochtend in De Telegraaf.
Lees daar ook de belangwekkende reacties.

Wanneer een enquête vraagt hoeveel uur per dag ik tv kijk, denk ik altijd: dat valt reuze mee. Anderhalf, schat ik dan. Maar het *is* meer.

Ik kijk een stukje Tour de France (maar die volg ik vnl via de radio en de NOS-website).
Dan Grey’s Anatomy (=nieuwe verslaving). Soms een stukje Judging Amy. Verder House. SVU.
The Closer (gisteren begonnen).
Een (stuk) film als ik erin zap.
Soms het Journaal. Soms een stuk EenVandaag of Netwerk (zap-zap).

Dus daar maar een poll van gemaakt (waarin je per keer 7 stemmen kunt uitbrengen).
Van wat ik zelf kijk en van wat ik in de gids zie staan. Op kristelijke tijden.
Alles dat na half tien begint is aan mij niet besteed.

Ik zie in de statistiekjes dat iemand van de Publieke Omroep met een zoekopdracht op mijn weblog is beland. Zal wel weer ‘Rob Trip’ zijn, denk ik. Toch even aangeklikt en wat blijkt:

“kind voor herman van der zandt”

Huh?

Het ultieme Tour-plaatje: Pour un flirt!
Opgewekt, vrolijk, ietsje sexy, erg veel niks-aan-de-hand.

Elders verwijst iemand naar de échte uitzending incl. groen truitje.

Daar hoor ik haar meteen praten over hoogverRAAD.
Ach ach.
Maar dit is natuurlijk érg flauw. Dat filmpje. Het niet-echte bedoel ik.

Het is me gelukt.
Ik heb op YouTube een playlist gemaakt om op te dansen.
Wel allemaal up-tempo-nummers maar ik maak het niet te gek.

Nu nog dóen en dan een steeds betere conditie krijgen én de kilo’s links en rechts van me af zien spatten.

Tijdens het zogeheten Rockin’ Park-concert, afgelopen zaterdag in het Goffertpark Nijmegen, hebben popfotografen geweigerd foto’s te maken van het optreden van zangeres Anouk. De fotografen werden geconfronteerd met een contract, waarin van de fotografen werd gevraagd foto’s pas te publiceren, nadat Anouks platenmaatschappij daarvoor toestemming geeft. Tijdens het optreden hebben de fotografen met de rug naar het podium gestaan. Van het optreden zijn dan ook geen foto’s. Fotograaf Michel Utrecht verklaart tegenover Omroep Gelderland blij te zijn met de actie, omdat popfotografie door dergelijke clausules steeds meer aan banden wordt gelegd.

(bron)

Om zes uur: Jeroen Overbeek.
Geestige interactie met Gerrie Eijckhof en de camera (toen hij zich onbespied of mogelijk toch ook wél bespied waande).

Aantrekkelijke man is het.
Maar die felglimmende hardroze das – is dat het antwoord op de vragen van alle smachtende meisjes en jongens?

Klik voor Jeroen

Vanavond in Vinger aan de Pols, kondigt Pia Dijkstra aan…. de leading lady van de Nederlandse televisie.
Maartje van Weegen, denk ik. Hoewel, die is gestopt.
Clairy Polak dan? Misschien toch La Keyl?
Nee. Tis Nance. Zegt Pia Dijkstra.
En ze heeft een darmziekte.
Waarover ze openhartig zal vertellen.
Doe mij maar House.

Tja – en dan is er dus helemaal NIKS van te zien 🙁

Wel op m’n Hyves

R. en ik waren naar La Commedia, de opera van Louis Andriessen.
Een moderne opera met moeilijke muziek dus niets voor mij.
Maar hij zou maar 1 uur en drie kwartier duren en met R. eten in de Grote Stad is altijd leuk en hoe erg kan 1 uur en drie kwartier zijn zelfs als de voorstelling wat mwah is.

Het eten was inderdaad leuk maar dat was dankzij R. en geheel ondanks het restaurant: De Hogesluis op de hoek van de Amstel.
Zeer matig eten en een ergerlijke bediening. Ik vroeg om een karaf gewoon water maar dat werd alleen per glaasje verstrekt, anders moest ik een fles bestellen. Niet gaan eten daar!

Dan de opera in Carré waar ik geen foto’s van medebezoekers kon maken omdat de gelegenheid van de Stopera (bovenaan de trap) ontbreekt.

R. en ik bleken op de eerste rij te zitten (yes!) en hádden de langswandelende zangers kunnen aanraken. 1x stond Jeroen Willems (een LD) vlak voor me met een plastic bal die hij hoog boven zijn hoofd balanceerde en ik dacht: hij houdt ‘m niet, die bal valt op mij.

Laat het gebeuren! dacht ik. Want ik wil deel uitmaken van dit ‘gebeuren’, van dit wat-het-ook-is.
Overal, kranten, VN, las ik de laatste dagen over wat met de opera werd bedoeld en ik snapte er niets van en de muziek vond ik voor het meeste niet mooi maar het deed er allemaal niet toe: ik werd betoverd.

En ik kán er meer over zeggen, meer vertellen wat ik zag maar dat doet afbreuk aan de illusie.
“Niet over praten” zei ik erna ook tegen R.
Niet zoals we anders doen samen bedenken wat werd bedoeld.
Ik wil geen bedoeling. Ik hoef geen bedoeling.
Ik werd opgeslokt en wat wil een vrouw nog meer.

Gisteren zag ik voor het eerst The Horse Whisperer. En nog niet eens helemaal want de film zou duren tot tien voor twaalf en om tien over elf was ik erg moe en wetend dat ik om half zeven op moest, gaf ik het op.
Ik vond de film wel mooi – hoewel wat traag.
Nu biedt iemand me een biografie van Robert Redford aan en ik kijk even op het net of die leuk is (anders: zonde van het opsturen).

Dus zoek ik en vind van alles o.a. een draad in een nieuwsgroep over hoe groot Robert Redford is.

I shook hands with Redford in a reception line for a premiere of _The Sting_ held at the Lyric Theater in Salt Lake City in 1973 for the benefit of the local Democratic Party. I remember looking down into his eyes and thinking that he must be at least three inches shorter than me. (I was about 5’10” at that time.) My conclusion was that he was about 5’7″, and that he wears boots with lifts whenever he can, uses platforms, trenches, camera angles, or whatever when he’s being filmed. Generally a little guy.His handshake was also limp and clammy, for whatever that’s worth.

Lees hier meer – als je hiervan wakker ligt.