Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Zijn

23 januari 2007

Dit wordt een zeurstukje dus als je verder leest ben je gewaarschuwd.
Ik zit te denken over: ben je wie je bent of ben je (ook) wie je was.
De achterliggende gedachte voor zover die er al niet erg dik op lag: I used to be someone.
Er was een tijd dat iedereen die iets met de vrouwenbeweging had en/of de Volkskrant las me kende.
En ik schreef ook nog mooie dingen over recht. Ook boeken. Waarvan 1 bekroond.

Nu noem of schrijf ik mijn naam en de andere kant knikt eh-huh.

Fanlog-Hansje schrijft me: wat doet het ertoe dat ik je niet ken van vroeger? Ik ken en waardeer je toch van nú?

Maar ik denk dat ik-nu zonder ik-vroeger niet compleet is.
Als ´gekend´.
Als ´ik´.
Omdat ik niet nu vers uit het ei kom.

Categorie: Algemeen Door: Jeanne @ 20:59 4 Reacties |

Reacties

  1. Theo zegt

    23 januari 2007 om 22:12

    Ik lees sinds 1983 de Volkskrant, dagelijks, maar alleen wat me interesseert. En ik slaag er in een half uur niet in om meer dan tien procent van die krant te lezen.
    Eigenlijk let ik er nooit op, wie een bepaald stuk geschreven heeft. Dus het zou best kunnen dat ik vaker iets van je in die krant gelezen heb.

    Hier lees ik je nu dagelijks minstens tien minuten. Ik vind logs leuk, maar weinigen de moeite waard om jarenlang te blijven hangen.

    Er is geen sterker groeiende markt dan de senioren markt. Als je dat echt wilt, dan kun je daar opnieuw “iets” in gaan doen. Hetzelfde als toen of iets anders. Je moet het idee hebben dat je iets wezenlijks te vertellen hebt -dan komt het vuur vanzelf.
    En zo niet, dan blijf je hier toch lekker doen wat je leuk vindt en blijf ik je lekker lezen.

  2. Renesmurf zegt

    23 januari 2007 om 22:23

    Het is maar even en “men” is je vergeten.
    Zo gaan die dingen.

  3. Hansje zegt

    23 januari 2007 om 23:22

    Natuurlijk is de ik-nu niet compleet zonder de ik-vroeger. Alles wat je in het verleden hebt gedaan en meegemaakt heeft je gemaakt tot wie en wat je nú bent. In de Jeanne van nu – de enige Jeanne die ik ken én waardeer – ligt je verleden opgesloten. Daar kan ik niets aan toevoegen als ik je verleden zou uiteenrafelen tot ‘losse componenten’ of zou reconstrueren, denk ik.

  4. Inger zegt

    25 januari 2007 om 19:40

    is de crux niet ‘erkenning’, behalve herkenning? Onderschat je niet wat je nu doet? (en dan vergeten we even alle dingen die je niet doet ;-))

    Verder sluit ik me aan bij de vorige commentators.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Recente reacties

  • Inge: “Ik maakte mij zorgen om je, zo vreemd al die maanden ‘stilte’ Gelukkig ben je er nog!”
  • Conny Bos-Bogaert: “Mooi om weer iets van je te lezen!”
  • Shabnam Theunissen: “Goed om te lezen dat het beter met je gaat.”
  • Jeanne: “Lieve reacties! ik ben er helaas nog niet ‘helemaal’ maar mag 2 dag p.w. naar Lexje. Die soms allerliefst is…”
  • afentoeloglezertje: “Je bent er weer! Fijn dat het beter gaat. Hoe gaat het met Lexje?”

Links

  • Begraafplaatsen
  • De Koude Kalkoen

Categorieën

  • Algemeen
  • Boeken
  • Dromen
  • Egels
  • Europa
  • Foto's Amerika
  • Katten
  • Kippen
  • Knagers
  • Nelly Miricioiu
  • PC
  • Radio
  • Tashi
  • TV, film en muziek
  • Winkel

Countdown Timer

  • Lex 5 jaar over 143 dagen

Zoeken naar:

Copyright © 2025 · gemaakt door Bronwasser Websites