Ziek konijn

Gisteren wou konijn Bugs niet eten. Toen vanochtend het etensbakje vrijwel leeg was, dacht ik: misschien heeft-ie toch gegeten.
Dat hoopte ik in ieder geval vurig. Nadat ik vannacht nauwelijks had geslapen omdat ik dacht: vanochtend ligt Bugs dood.

De hele dag zat Bugs met Snuf in hun huisje knus te zijn.
Zoals ze dat elke dag *bijna* de hele dag doen.
Om half twee: de ultieme test. Een bakje boerenkool direct voor het huisje.
Snuf springt eruit, Bugs niet.
Wanneer ik Bugs wat boerenkool voorhoud wil hij niets.

Ik bel de dierenarts. Ik mag alleen komen als ik nú in de auto stap.
Dus grijp ik het konijn en race naar Alkmaar. Waar ik bijna een uur moet wachten tot het spreekuur eindelijk voorbij is.

Dierenarts Martin ziet het direct: snot. De luchtwegen zijn aangetast.
Longen nog niet. Maag en darmen vrijwel leeg (niet helemaal), gedehydrateerd (maar niet helemaal). Temperatuur 39,2 C (valt mee).
Wat we hebben: een oud konijn. Dat ziek is geworden omdat z’n weerstand niet meer goed is.
Mogelijk kan het genezen. Kleine kans. Daarna zal het nog steeds niet erg sterk zijn. Dus wie weet.
We nemen alle opties door en Martin zegt (leuke manier om je te adviseren) dat als ik zou besluiten tot inslapen hij me niet kwalijk zou nemen dat ik niet alles had geprobeerd.
Vanwege al die kansen enzo.

Als Bugs alleen was geweest had ik nu gezegd: doe maar.
Maar Snuf houdt van Bugs. Ik moet voor haar proberen haar man te redden.

Dus is Bugs nu bij de dierenarts.
Morgen om 12 uur mag ik komen om hem op te halen.
Tenzij hij dan al dood is. Dan word ik gebeld.

Dit is een foto van een maand geleden.
Vanwege dit beeld houd ik dus vol.