Nog zo’n boek waarvoor ik een zwak heb.
Leonard L. Knott – Writing After Fifty.
“It covers writing nostalgia articles, travel writing, book, movie and theater reviews among other topics for those wanting to start a writing career after retirement” vind ik.
En op de achterkant: “It’s never too late to start writing – as a hobby or a second career, to make money, or just for the fun of it. In fact, Leonard Knott shows you why waiting until now may just be the best time to start writing!”
Het is een schattig, goed bedoeld, wat verouderd maar toch ook weer niet boek uit 1985.
Eerst komt de oppepper: je bent nóóit te oud, je kúnt het.
Goeie tips die evident zijn maar niet voor iedereen: weet waar je het over hebt, ben begrijpelijk voor je lezers, verzamel materiaal, kijk hoe anderen het doen.
Dat het boek verouderd is blijkt uit het wáár ze je als ou-de-re willen laten schrijven.
Bij huisaanhuisbladen enzo. Kán, kan. Maar waar hebben ze internet dan voor uitgevonden?
Sindsdien dus.
Dit is typisch zo’n boek dat je in een tweedehands winkel (in mijn geval Deseret Industries in Las Vegas) doorbladert, waar je aan ruikt (het ruikt wat muf) en waarvan je denkt: het zal mijn leven niet veranderen, maar best leuk om wat in te lezen op een verloren moment.
Maar hoe het te slijten via het net terwijl ik het niet eens kan fotograferen omdat Sammie op de scanner ligt??
Geef een reactie