Weer weg

Gisteravond om een uur of tien gaat Loki nog even wandelen.
Om elf uur is hij nog niet terug en dat vind ik vervelend maar ik ga toch maar (proberen te) slapen.
Om 1 uur lig ik nog wakker en sluip de trap af hopend Loki aan te treffen op zijn toren of breed liggend op tafel.
Geen Loki.

Ik terug naar bed, om 2 uur weer kijken: niets.
Om kwart over vier heb ik het niet meer en sta ik op.
Ik ga naar beneden, wil Loki gaan roepen.
Maar wanneer ik de kamer in loop zie ik mijn lieve wolbaal al vanuit de tuin richting raam komen hollen.

Ik doe het raam open voor een doorweekte dolblije kat.
Loki gevoerd, niet te stevig geaaid zodat ik de regen niet tot op zijn huidje zou wrijven en daarna samen naar bed.
Loki hard spinnen (ik ook).

En liggen piekeren over wat er nou aan de hand was.
Kon hij niet door het luikje? had ik dat per ongeluk afgesloten?
Gecontroleerd terwijl Loki zat te eten maar nee, luikje werkt perfect.

Ik dénk nu dat het zo zit:
De laatste weken was ik vaak in de tuin en liet dan de schuurdeur open.
Zodat Loki vaak mee heen en weer mee terugliep.
Door die open deur.
Ook had ik vaak dat ene raam open of maakte het even open als ik Loki aan zag komen zodat hij makkelijk naar binnen kon hoppen.

Zodat (denk ik dus) hij nu niet meer weet dat hij gewoon door het luikje kan.
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat een kat als Loki of welke kat dan ook expres zich de hele nacht zeiknat laat regenen ipv het luikje te gebruiken.

Wat nu.