An is weer thuis.
Ik haal haar op bij de dierenarts (in een doos, dat is voor een kip minder eng dan een mandje om doorheen te kijken).
Naast me in de auto: geen geluid.
Ik zet haar op het terrasje achter het huis waar Bernadette net een zandbad neemt.
Ik doe de doos open, An veert op (letterlijk), springt uit de doos en stort zich in het zand.
Drie kwartier baddert ze.
Dan gaat ze met Bernadette aan de wandel.
Ze eet en drinkt.
Ze doet of ze niet is weggeweest.
Everybody happy.
Incl ikzelf.
Ah, wat heerlijk en wat prachtig om te zien.
Hoi Jeanne
Was hier lange tijd niet geweest. Ik bedacht mij ineens, hoe zou het met Jeanne en de kipjes gaan?
Ik zie dat het goed gaat met Bernadette en An, en dat kosten noch moeite gespaard worden om dat zo te houden 😉
Ook het relaas van Klaartje en Greta gelezen, gelukkig goed afgelopen! Maar ik moest meteen weer aan het andere verdwenen kipje denken, toen heb ik ook aan het water gedacht. Zou daar dan toch ook hetzelfde mee gebeurd zijn?
Gelukkig dat je nu zeker weet dat ze er in terecht kunnen komen.
Overigens, over de buizerd, die krijgt helaas vaak onterecht de schuld van kippen moorden. Het gaat bijna altijd om de havik (die veel op hem lijkt).
Ik voel mij verplicht om voor de buizerd op te komen die onder vele kippenhouders een slecht imago heeft.
Zoals je weet wonen wij tegen de bollenvelden aan, en het stikt hier echt van de buizerds. Ze cirkelen hier vaak boven onze tuin. Maar wij hebben al 8 jaar kippen, en zijn er nog nooit een kwijtgeraakt aan een buizerd.