De telefoon gaat.
De vrouw van de dierenarts.
Ze kunnen komen enten – wil ik nog?
En tuurlijk wil ik nog!
Want weliswaar mogen Hillary & co over een dikke twee weken naar buiten en breken ze nu ook wel eens per ongeluk uit (…) maar ik moet er niet aan denken dat ze dan op 1 augustus wéér opgehokt moeten.
Morgen twee uur zou kunnen maar ook vrijdag.
En ik leg uit dat morgen betekent: zelf vangen. En vrijdag: R. en ik leveren aan in dozen (wat ons goede voornemen is).
Het wordt vrijdag.
Vrijdag dus eerst Guus sederen en afvoeren voor deel neus verwijderen. Dan Ranzijn dierenvoer kopen.
Daarna Hillary & co (er liggen nu al drie eitjes) in dozen doen en krijsend laten enten.
Dan R. naar de bus brengen, boodschappen doen voor katten en knagers en Guus ophalen.
Dat wordt dus dierendag op 14 april. Al zullen ze het zelf niet erg eens zijn met de invulling en het plan van aanpak. En leg kippen en katten maar eens het begrip ‘bestwil’ uit…
Tjonge dat wordt een hele heftige vrijdag voor je, maar kan me heel goed voorstellen dat je Hillary &Co wel laat enten….en dat uitbreken…och 😉