Het was tijd voor een koppel kippen erbij. Duurzaam Fauna-advies in Purmerend ontfermt zich over verdoolde kippen om die dan op verantwoorde adressen weer onder te brengen. Peter van Poelgeest van Fauna-advies zei me dat hij een stel Barnevelders had die hij in opdracht van Prorail op een treintalud in Beverwijk had gevangen, waar ze door de vorige eigenaar waren losgelaten. Daarvan mocht ik er twee komen ophalen. Tot zover een simpel plan.
Het fijnbesnaarde en eigengereide idee van kippen over wat een prettig samenlevingsarrangement met anderen is, maakt het minder simpel. Sociaal zijn ze, maar wel met opvattingen die minstens zo complex zijn als de hofetiquette van de keizers – en de keizerinnen! – van China.
Dus ik naar Purmerend en keerde, van deskundige adviezen voorzien, met een gevulde kooi terug naar Grootschermer, waar An en Bernadette in zalige onwetendheid nog wat water dronken.
Peter van Poelgeest had mij aangeraden de nieuwelingen als het donker was naast An en Bernadette op stok te zetten, het hok goed te sluiten en te blinderen. Kippen zijn nachtblind, dus in het donker bijeen leren ze elkaar wel een beetje kennen, maar wagen het niet om te gaan knokken.
Dat deed ik – een nacht, een dag, en nog een nacht. Overdag werd het in het hok een beetje schemerig, waardoor ze eten en drinken wel konden vinden. Ik hoorde niets onrustbarends en probeerde mijn drang om het deurtje te openen en naar binnen te kijken zoveel mogelijk in te houden.
Dag twee mogen ze uit het hok, eerst met z’n vieren in de uitloop. Ze bezien elkaar rustig, dus ook het hekje mag open. An en Bernadette wandelen langs hun vaste route de tuin in, de Barnevelders storten zich uitgelaten in het struweel.
en op het bio-voedsel
(wordt vervolgd)
Mooie dames!
Geen barnevelders, maar leghybriden, net als Femke, alleen uit een andere lijn.
Hoe doen ze het nu met z’n viertjes?