Katten voelen vóór dat hun mens op reis gaat.
Niet spontaan natuurlijk. De mens straalt iets uit. Iets onrustigs.
En dan weten haar katten dat het weer ‘zover is’.
Althans, dat vraag ik me nu af.
Wát weten ze?
Dat er iets gaat gebeuren is Sammie en Guus duidelijk.
Sammie maakt het ongedurig. Soms vrijerig. Soms niet.
Guus wil niet van me wijken.
Heel af en toe wandelt hij de tuin in, verder houdt hij me in de gaten, zit tegen me aan en spint en spint en spint.
Alsof ik na érg hard en érg veel spinnen zou zeggen: weet je wat, nu ga ik dus *niet*.
Maar dat is allemaal interpretatie en wie weet projectie.
Mijn katten zouden wel érg slim zijn als ze uit mijn gedrag konden afleiden dat ik zaterdag 5 weken naar Amerika ga.
Ze leiden vermoedelijk af dat ik onrustig ben en ze denken dat onrust kan leiden tot rare, onaangename dingen.
Misschien zijn ze wel bang dat ik ze in een mandje ga duwen voor de dierenarts.
Zelf voel ik heel duidelijk dat ik dadelijk weg ben.
En dat ik mijn dieren ga missen.
Waar R. uiteraard goed voor gaat zorgen.
Maar toch.
Ach, die zorgzame Guus *kopje geeft*
Grappig he? Maar vergeet niet dat je vast al dingen doet, klaarlegt etc. Z weet ook dat we weggaan als het blauwe koffertje tevoorschijn komt. Ik wens je een goede reis.
Ik probeer echt Guus te misleiden.
Klaarleggen doe ik alleen als hij even buiten is of als hij slaapt.
Het koffertje komt nog helemaal niet te voorschijn.