Een dag of tien geleden kotst Sammie z’n neushoorn onder.
Die gaat in de was en omdat toch nooit meer iemand op de dogpad ligt schuif ik die onder Sam z’n eend.
Goed idee, vindt de kleine man. Want dogpad is nóg zachter.
Nu Guus niet meer in de slaapkamer mag, ligt hij ’s nachts op het overloopje ervóór. Daar ligt hij ook vaak overdag.
Zodat ik de neushoorn dáár neerleg.
En het duurt een dag maar dan snapt Guus het en is het grijze geval zijn lekker warme bedje.
Soms komt Sammie erbij liggen.
Maar dat eindigt dan meestal zo.
Geef een reactie