Ik heb vrij.
Na vanaf twaalf uur tot half zeven Radio 1 Journaal luisteren en een mini-interview met Marcel Oosten en er iets van vinden.
Was best leuk.
Hoewel ik tussendoor een mail kreeg van iemand die zich afvroeg of ik er intussen ook niet erg genoeg van had en het antwoord daarop is eerlijk: vaak wel.
Nu ff chillen dus.
En morgenmiddag er weer enthousiast (of tanden bijtend) tegenaan.
Maar wat dus hartstikke leuk blijft: dat vandaag Marcel Oosten na 6 en een half uur uitzending (= lang!!) toch nog een paar vragen van me wil beantwoorden en dat hij schrijft dat hij het stukje niet hoeft goed te keuren want “ik vertrouw je”.
’t Is inderdaad vaak zwáár, maar op zulke momenten merk je wat je er inmiddels mee bereikt hebt – en dat is heel wat!