Bij een ander log lees ik de spanning van iemand die zich afvraagt wat ze nu toch weer eens allemaal voor haar verjaardag zal vragen.
Commenters leven mee. Span-nend!!
En wat had ze gedacht van dit? Of anders van dát?
En voor de zoveelste keer vraag ik me af of ik wellicht toch echt een alien ben.
Want ik *vraag* helemaal *nooit* iets voor m´n verjaardag.
Ik vier ´m niet eens.
Ben ik raar. Vast wel.
Wil ik stiekem iemand zijn die zit te zenuwen over wat ze voor haar verjaardag gaat vragen?
No way!
Quot erat demonstrandum (wat hier niet echt op slaat maar wel mooi klinkt, vind ik)
Heel fijn.
Ieder z’n manier van doen 😉
Vroeger was jarig zijn leuk, maar dat is wel al een heeeeeeele tijd geleden. Nu is het een dag waarop je extra drukte krijgt en je iets langer nadenkt als mensen vragen naar je leeftijd. Op een gegeven moment klinkt je leeftijd zoveel ouder dan dat je je voelt.
Hmm… Qua vieren: kijk eens op je log, onder 19 november 2005…
Een echte schorpioenen reactie… Ik kan het weten, want ik woon al 23 jaar met een man die ook op 19 november verjaart 😉
Carin, wat leuk! 🙂
Ik ken wel meer mensen die ook hun verjaardag niet vieren hoor en die zijn ook geen alien net als jij dat niet bent….je bent echt niet anders als je je verjaardag niet viert hoor…:-)