Normaal ga ik 1-2 x per jaar vier weken naar Amerika.
Deze winter kwam daar in januari een heen-en-weer-trip naar München bij.
Om Edita Gruberova te zien in Lucrezia Borgia.
En zes weken eerder al -ongepland maar me wat in de maag gesplitst- een heen-en-weer-trip naar Baden-Baden.
Om Edita Gruberova te zien in La Straniera.
Vorige week nóg een heen-en-weer-trip nu naar Madrid omdat ik na Edita Gruberova in München haar absoluut snel opnieuw moest zien en ik me 1 dag kon inhouden en toen toch kaarten bestelde voor de 1e rij van het Teatro Reale voor Roberto Devereux.
Baden-Baden was ‘gedoe’: vliegen, bus naar ander terminal, trein, trein, taxi.
En dat alles de volgende dag weer terug.
München was ‘nachtmerrie’: het was de dag dat door sneeuw vluchten uitvielen en toen vertraagd waren zodat R. en ik nét op tijd voor de voorstelling aan kwamen maar toen stal Zij mijn hart en bij de handtekeningen erna nóg een keer.
Wat de reden was dat ik *echt* ook in Madrid haar moest zien.
Over 48 dagen ga ik naar Amerika.
Waar ik nog amper over heb kunnen nadenken omdat ik steeds naar Edita ging.
Aangezien ik anders dan -schijnt het- andere vrouwen een kluns ben kwa multitasken en ook totaal niet in staat tot multidoen en multivoelen.
In mijn hoofd spookt nu ‘Boedapest’.
Waar Zij op 10 september Anna Bolena zingt.
De opera die ik na Roberto Devereux de mooiste vind.
Maar óók in september ga ik weer naar Amerika.
Zodat ik vrees voor verwarring door verdeelde aandacht.
Maar vier dagen terug met alle indrukken van Haar nog op mijn netvlies en oorvliezen denk ik: ik moet haar weer horen – zo snel als kan.
Omdat ze inderdaad, zoals een Italiaanse fan in een documentaire zei, is als een ‘droga’.
Een drug.
Een hard drug.
Met als gevolg érnstige onthoudingsverschijnselen als je die niet regelmatig tot je neemt.
Och jee, dat wordt afkicken in Amerika 😉
Ik heb van mijn favoriete Edita-dvd een extra exemplaar gekocht om mee te nemen… en het zo uitgezocht dat ik in alle motels op 1 na een dvd-speler heb…
punt-punt-punt
Ik dacht dat ik verslaafd was, maar jij begint ook al aardige vormen van verslaving te tonen 🙂
@Henk: is er 1 bepaalde ster die jij volgt?
Ik kijk nu al de hele dag of ‘Boedapest’ al heeft aangekondigd dat ik tickets kan kopen voor Edita in september.
Zou vanaf ’the middle of March’ kunnen.
Maar: nog niks.
Er zijn meerdere sterren die ik volg, maar ik volg Tiziano Ferro en Eros Ramazzotti op de voet. Tiziano heeft de laatste jaren veel betekend voor mij, en dan met name de wat rustige nummers zoals “Un regalo piu grande”. Heerlijk nummer, zoek het maar eens op via YouTube.
Ik hoop dat je nog naar een paar concerten kunt gaan. En stiekum ben ik echt trots op je dat je gewoon je gevoel volgt en er naar luistert. Zoals eerder gezegd is een concert in het buitenland toch altijd net wat specialer 🙂 Houd de website in de gaten en als de beurs het toe laat: gaan en genieten !
Ik heb geluisterd – is idd mooi.
Beurs laat het niet lang meer toe maar ik heb een huis vrij op naam waartegen valt te lenen.