Gisteren in VK de uitnodiging online een onderzoek in te vullen over ‘uiterlijk’.
(ff zelf zoeken als je wilt)
Dol als ik ben op onderzoekjes en meningen geven ga ik ermee aan de slag.
Om al snel heftig met mezelf te worden geconfronteerd als iemand die er niet aan moet denken met een nieuwe lover uit de kleren te gaan, die het eigen lichaam behoorlijk haat en die helemaal niet vrede heeft met aftakeling.
Een paar interessante foto-vragen zaten er ook bij. Zoals op welke leeftijd ik Robert Redford op z’n mooist vind. 56.
En op welke vrouw ik mezelf het meest vind lijken.
Marjon de Hond vul ik in maar ik vrees: Agnes Jongerius. Wegens aftakelend.
Vanavond Zembla over mooie jonge meiden die borsten laten vergroten en schaamlippen verkleinen omdat ze dan “gelukkig” en “blijer” worden. En moeders die ze daarin steunen.
Hoe kún je, zegt een psychologe: een meisje van 54 kilo aan liposuctie onderwerpen.
Omdat ze het *wil*, zegt een Mooie Jongen van 40+ plastisch chirurg.
Dit ivm een kind dat in april in de operatie bleef.
Ik wil iets zeggen over die meisjes en hoe stom en hoe treurig.
Maar ik vind dat ik eigenlijk iets moet zeggen over *mij*.
Iets verstandigs. Maar ik ben niet verstandig.
Ik kijk in de spiegel, ik kijk naar mijn lijf en ik denk blèh.
Het enige dat ik zeker weet is dat mooie meisjes van 18 gewoon mooi zichzelf moeten blijven.
Mbt oude vrouwen die ooit mooi waren schiet me niks verstandigs te binnen.
In het kader van de reductie van cognitieve dissonantie: betekent dit dat vrouwen die in jonge versie niet zo ‘mooi’ waren, nu wél mooi worden?
Mbt tot oude(re) vrouwen die ooit mooi waren en dat nog steeds zijn, maar op een andere manier: Diane Keaton 😉 – Helen Mirren; Maartje van Wegen.
Vrouwen die hopeloos ‘geholpen’ zijn: Neelie Kroes, Linda de Mol, Susan Hampshire. Zo jammer. Die hadden echt mooie koppen van zichzelf, moesten het ook hebben van hun mimiek, en kijk nu eens hoe ze bevroren zijn. Bevroren in de tijd, eeuwig jong. Hm.
Ik heb een lichamelijke beperking en zal nooit mooi worden, wat ik ook doe. Niet erg. Schoonheid zit toch van binnen zeggen ze altijd?
Mannen, die ik af en toe toch nog wel eens in mijn armen zou willen hebben, vallen niet op een mooi innerlijk.
Ze stellen het misschien wel op prijs maar de hormonen gaan er niet door opspelen.
Is mijn ervaring.