Tuttig

Vroeger las ik vooral Amerikaanse thrillers, de laatste jaren vooral Engelse.
Nooit Nederlandse. Nou: vrijwel nooit.
Omdat ik het taalgebruik meestal zo stom vind. Zo amateuristisch klungelig.
Daarom mijd ik als het enigszins kan ook vertalingen.
Als er dan vertaald moet worden (uit het Zweeds bv) lees ik de vertaling-in-het-Engels.
Zo las ik ook de Larsson-trilogie.

Nav de VN Thrillergids denk ik: er zijn toch wel veel Scandinavische auteurs die de hemel in worden geprezen.
Bv Jo Nesbo (er moet een / door die laatste o maar dat doet de Dell/XP niet).
Ik besluit bij de Hole-serie bij het eerste deel te beginnen.
Ik zoek op amazon.co.uk.
Waar deel 1 in oktober van dit jaar als hard cover uitkomt (latere delen hebben ze wel).

Vooruit dan maar: de vertaling besteld bij bol.com.
Al halverwege de eerste pagina voel ik me wat ongemakkelijk. Wat een niet-fijne taal.
“En op dat moment had ze haar lippen op elkaar geknepen, een lelijk gezicht gekregen en ze had met scherpe stem gezegd…” Gatver.
“Zijn hart sloeg een keer over, zoals het onvermijdelijk doet als het een vermoeden heeft van een catastrofe in aantocht.”

Ik sla om, lees snel bladzijden 2-3-4 en weet dan: dit wordt het niet voor mij.
Ik kijk nog eens in de VN Thrillergids. Daar staat dat dit een nieuwe uitgave is met een nieuwe vertaling van Annelies de Vroom. En niet zomaar een vertaling: “de hier en daar wat tuttige vertaling”.
Wat tuttig?!