Beetje raar misschien, voor iemand die niets met kinderen heeft.
Maar ik geniet erg van de portretjes van kinderen in de Volkskrant.
Een hele pagina met een grote foto en vaste vragen: wat vind je leuk aan jezelf en wat niet en hoe ziet je leven er over 10 jaar uit.
Vandaag is onze heldin Britt Abma(12).
Een nog jonge 12-jarige. Niet zo’n opgetut sexy meisje waarbij ik m’n hart vasthoud of dat wel goed gaat.
Ze zit op ‘acro en turnen’.
– Als je een dier zou zijn, welk dier zou je dan zijn?
Een hond of een kat. Ze kunnen trucjes leren, dat vind ik wel grappig.
Wij hadden zelf een kat, maar die was heel lui, die deed geen trucjes.
Een kat en truukjes.
Mij is nooit méér gelukt dan: ze laten komen aanhollen als ik de koelkast open doe op het tijdstip dat ze gewoonlijk rosbief krijgen.
En zelfs dat lukt niet altijd.
Andersom gaat wel.
Zo weet ik dat Guus geaaid wil worden als hij op mijn bureau voor mijn toetsenbord zit.
Eigenlijk wil hij dan rosbief, maar geaaid is ook goed.
Wanneer Guus ’s nachts op bed ligt, wil hij niet geaaid.
Doe ik dat toch, dan weigert hij te spinnen. Doe ik het teveel dan springt hij van bed.
Op een heel nadrukkelijke manier.
‘Gatver!’ uitstralend.
”s Nachts afblijven’ is dus het truukje dat ik heb geleerd.
Ik heb een kat gekend die pootjes gaf. En ik heb een kat gehad die leeggeblazen ballonnetjes apporteerde.
Voor de rest hebben al mijn dieren ook mij truukjes geleerd ipv andersom.
Onze Joep kan bidden;als-ie iets wil,gaat-ie op zijn kont zitten en vouwt devoot zijn pootjes tegen elkaar en dan beweegt-ie ze op en neer.
Hij komt uit het asiel en ik heb geen flauw idee wie hem dat geleerd heeft.
Het heeft iets heel aandoenlijks.
Guus heeft een tijd een truukje gedaan.
Hij ‘gaf een pootje’ (leek het).
Het kwam zo.
Hij had een keer een ontsteking onder zijn rechtervoorpoot. Dus hield hij dat pootje een beetje omhoog (pijn). Ik vond hem dan zielig en gaf hem iets lekkers als troost.
Láng nadat de dierenarts hem van de ontsteking had af geholpen deed hij (nog steeds) ‘het pootje’.
Dat was dus ook niet een truukje dat ik hem had geleerd.
Dat was opnieuw een truukje dat hij op *mij* toepaste. Want ja hoor, ik was dan zó vertederd dat hij die truuk met me uithaalde dat ik hem opnieuw beloonde met iets lekkers.
Hij doet het nu niet meer trouwens.
Misschien is er de klad in gekomen toen R. een maand op ‘m paste.