Stuk

Ik weet het.
Er zijn kindertjes in Afrika die niet te eten hebben en in Syrië moordt Assad de bevolking uit.
In Nederland halen mensen eten bij de voedselbank.
Allemaal waar en ik wéét het maar ik baal ontzettend want mijn afwaswachine is kapot.

Vanochtend zet ik hem aan en uren later hoor ik hem nóg rochelen alsof het eind niet in zicht is en dat blijkt ook zo te zijn.
Hij staat op 147 minuten en hij blijft op 147 minuten.
Ik schakel hem uit en weer aan. Ik zet hem op een ander programma. Wat ik ook kies, hij blijft aanslaan, rondje maken, uithijgen, aanslaan, rondje maken enzodoor.

Ik vrees dat hij vol water staat dus durf hem niet open te maken.
Doe het dan tóch. Denkend: als de hele keukenvloer onder plenst druk ik hem direct weer dicht. En anders kan ik de machine in elk geval leeg halen.

De machine staat niet vol water, hij heeft ook niets gewassen.
Ik probeer het nóg eens, hopend dat het openen en dichten van de deur hem bij de les zal krijgen.
Helaas.
Ik heb een propvolle afwasmachine met veel vieze vaat en geen zin die met de hand te wassen maar ik zal wel moeten.

Wat het niet háált bij de kindertjes in Afrika.
Maar als je elk klein leed moet wegredeneren omdat er groter leed is waarom zijn vaatwasmachines dan überhaupt uitgevonden.