Eens woog ik 66 kilo.
Terwijl ik 1.65 m groot was.
Ik was dus ‘mollig’ (op z’n minst).
Toen kwam ik in een fase van ‘why bother’.
Wat betekent dat telkens wanneer het aankwam op het bereiden van een avondmaaltijd ik dacht: waarom zou ik. Geen zin.
De kilo’s vlogen eraf.
Moeiteloos.
Zonder er iets voor te doen.
Gewoon ‘geen eten maken’.
Na een tijdje vond ik het wel leuk, dat ik zoveel dunner was geworden.
Ik deed het er weliswaar niet om, maar het was een prettig bij-effect.
Lang woog ik 53 kilo.
Nu weeg ik 50 kilo.
Jarenlang voedde ik me met maaltijden die waren bereid door een diervriendelijke slager.
Waar ik dan aardappels of rijst bij kookte.
Na vele jaren vind ik die maaltijden ongelooflijk saai.
Ik neem me voor binnenkort spaghetti te koken.
Omdat ik al genoeg ‘spriet’ ben nu.
Ik ben reuze benieuwd of het ervan komt.
spaghetti is niet moeilijk te maken en wel lekker met een saus. Lekker simpel van een zakje gesneden groente als je zelf snijden teveel werk vindt. En er zijn allerlei soorten pastasaus te koop, vast ook wel bij jouw plusmarkt. Beetje geraspte kaas erover en je hebt vanzelf lekker eten. Je BMI is echt te laag, dus wat extra kan geen kwaad.
Ik weet hoe ik het moet maken.
Mijn probleem is echt ‘why bother’.
ik weet wel dat je weet hoe je het moet maken (je hebt toch wel eens een kookboek geschreven?). De reden waarom ik het noteerde was om te proberen aan te geven dat het echt niet veel gedoe hoeft te zijn.
Ik heb zelfs een favoriet recept: eerst een knoflook-oliesausje maken en daarin op het laatst wat rivierkreeftjes gooien.
Maar ik heb ook een pizza in de diepvries en nog zo het 1 en ander. Ik moet gewoon weer uit dit ritme.
de manier om uit dat ritme te komen lijkt me gewoon simpele, lekkere dingen te koken. Maar ik heb makkelijk praten, want ik vind koken geen gedoe en eten lekker (en ik ben dan ook allesbehalve een spriet).
Dat van die spriet is het gevaarlijkste. Ik viel in korte tijd 10 kilo af zonder er enige moeite voor te doen omdat ik geen zin had te koken en te eten. Toen beviel het resultaat me wel. Dat versterkte elkaar dus.
Ik at een stukje pizza maar vond er niet veel aan.
Ik vind dat je wel heel veel bent afgevallen. Denk dat je maagje nu gekrompen is. Misschien langzaam opbouwen met kleine maaltijdjes verdeeld over de dag? Lekkere hapjes waar je trek in hebt. Misschien was de pizza toevallig niet zo lekker. Maar er is vast wel iets wat je wel lust. Kaas? Lekker pittig eten misschien? Wel gaan eten, hoor. Anders ga je helemaal verpieteren.
misschien is de spaghetti vandaag wel gelukt? Ken je overigens het (kinderboek) ‘spaghetti van menetti’ over de stad spriet?
Vandaag at ik noten. Het is hier verschrikkelijk koud. Ik ga pas zaterdag weer boodschappen doen en zal dan rivierkreeftjes kopen.
Het kinderboek ken ik niet.
niet om je tot kopen aan te zetten, wel om het je te laten zien:
https://www.bol.com/nl/f/spaghetti-van-menetti/30008995/
Ziet er leuk uit! en ik hoop binnenkort ook minder Spriet te zijn. Nog wel dun (vind het wel mooi) maar iets meer dan 50 kilo mag best! en sowieso: meer plezier in eten.
In Amerika heb je in de supermarkts diepvries dinners Lean Cuisine.
Wanneer ik ergens ben waar ik dat kan krijgen eet ik zo best gevarieerd https://www.leancuisine.com/
wel eens aan apetito gedacht? Ziet er niet verkeerd uit.
Zeker aan gedacht – lijkt me heel onsmakelijk.
mij eerlijk gezegd ook (hoewel het er op de foto’s wel goed uitziet), maar ik kook liever zelf.