Ik probeer goed Nederlands te schrijven. Zonder me te bekommeren om de ´boekjes´. En meestal lukt dat wel, denk ik. Dankzij een goede opleiding en een zekere braafheid en nog zo wat.
Soms maak ik fouten. Hoofd elders. Slordigheid. Als ik mezelf later herlees (wat ik zelden doe) denk ik o shit en pas aan.
Als jij het ontdekt en meent me in een commentje een harde pets op de openhartige vingertjes te moeten geven: ik stel dat niet op prijs. (kwa understatement)
Ik zeg meestal dat wat in me opkomt.
Als ik lang na ga denken wordt het niks.
maar op taalfouten let ik niet, ik check mijn eigen spelling ook niet, men snapt het wel.
Dat is mij bekend (schrijft de petser…). En pets mij maar wel, want ik ben hardleers.