Hij wordt steeds beter, Jeroen Tjepkema.
De vriendelijke groet met de lach aan het slot zijn nu standaard.
Het kan nog *iets* warmer, meer de kamer(a) in geworpen. Zoals Philip Freriks dat doet. Alsof-ie écht hoopt dat ik een Mooie Dag heb.
Maar de afgemeten knorrigheid is weg en misschien moet het nog groeien.
Er zijn ook wat meer lachjes door de uitzending heen wanneer er eens niet een bom was geploft, een bejaarde was gestikt of de Tour om zeep was geholpen.
Een schálks lachje zelfs bij de belofte dat we op de site van de NOS schaars geklede rondborstige vrouwen kunnen bewonderen.
Die Tjep.
Om twaalf uur is het trouwens weer Aldith Hunkar.
‘s Kijken of die ‘kijk mij eens leuk koket meisje zijn’ écht heeft afgeworpen of dat ze gisteren – in haar optiek – een off day had.
Aldith is ten minste minder stijf dan Jeroen en straalt meer vrolijkheid. Als zij mij een goede dag wenst heb ik eerder het idee dat ze dat echt meent dan bij Jeroen.
Ik weet niet of Aldith het meer meent dan Jeroen.
Ik proef bij Jeroen iets van ‘ik wil niet al te gek doen’. Een zekere schuchterheid.
Een ‘wie ben ik dat iemand het iets kan schelen dat ik vrolijk naar ze lach als ik Mooie Dag zeg’.
Vind ik wel charmant.
Aangenomen dat het dat *is* natuurlijk.
Ik heb dan toch liever Herman dan Jeroen
@ Coen: waarom?
ik wil Henny Stoel terug!