Na precies zeven uur komt Sammie onder de bank uit.
Hij wil niet eten, hij wil niet drinken.
Hij oogt wel alert.
Hij probeert het kapje af te doen.
Hij kijkt ook naar buiten.
Dan kruipt hij weer onder de bank.
Intussen probeer ik Guus te trainen dat wanneer hij naar buiten wil ik de deur voor hem open maak.
En dat hij alleen maar naar binnen hoeft te kijken en ik houd het raam even wijd.
Twee weken lijken een erg lange tijd.
Wat oogt dat dramatisch, die wond op zijn kopje 🙁 Hopelijk knapt het snel op en kun je hem snel van zijn kapje verlossen. En hopelijk geeft hij daarna niet jou de schuld (blauw oog).