Sammie is thuis

Sammie is thuis.
Met een grote gehechte wond op zijn hoofdje, een kapje om en schrikogen.

Zo zag ik hem althans in het begin. Nu zit hij al twee uur onder de bank en héél even zag ik zijn neusje maar nu ook alweer een tijdje niet meer.

Het kapje moet Sammie twee weken om.
Zo lang mag hij niet naar buiten.
Omdat hij met het kapje immers ‘gehandocapt’ is.

Guus vindt Sammie eng.
Hij vluchtte daarom direct het huis uit.
Achter hem schoof ik het luikje dicht. Later liet ik hem binnen via het raam.

Hoe we dit de komende tijd logistiek gaan oplossen kan ik niet zo snel bedenken.