Helaas heeft Sammie vannacht een aanslag gedaan op mijn levenslijn.
Dat wordt weer buitensluiten.
Ook die arme Guus die het niet kan helpen en het niet begrijpt.
Evenmin als Sammie het begrijpt natuurlijk dat hij vannacht niet op bed mag.
Over mezelf en andere dieren
Helaas heeft Sammie vannacht een aanslag gedaan op mijn levenslijn.
Dat wordt weer buitensluiten.
Ook die arme Guus die het niet kan helpen en het niet begrijpt.
Evenmin als Sammie het begrijpt natuurlijk dat hij vannacht niet op bed mag.
Auw! Ik dacht dat Sam al verbannen was. Hardleers is hij!
Gelukkig niet in je gezicht, ook al lijkt me de binnenkant van hand best gevoelig. Ik vond die beschadigdegezichtfoto’s zo eng. Doet dit pijn, Jeanne?
@Lies: het doet veel pijn.
Ook de hand (was trouwens ook gekrast over mijn linkerborst, zag dat pas toen ik ging douchen, zoveel pijn deed de hand).
Maar het ergste is het besef dat hij dus écht niet te vertrouwen is.
En ik kan leven met ‘Sammie niet in de slaapkamer en ik de rest van zijn leven ’s nachts plassen in een emmer’.
Maar Guus vindt het zó fijn op bed te slapen en dat had ik hem dit laatste jaar van zijn leven zo graag gegund.
(aangenomen dat de prognose van de dierenarts juist is)
Maar dat kan nu dus ook niet meer.
Dat is jammer voor Guus. Kan hij ook een kattebakje in je kamer krijgen misschien?
Guus is geen kanarie.
Die voelt zich opgesloten als de deur dicht is zeker als Sammie (buitengesloten) daarachter zit te loeien.
En Sammie valt ook niet uit te leggen waarom ik 1 kat wél in de slaapkamer laat en de andere niet.
Katten kennen geen oorzakelijk verband tussen ‘donderdagochtend om 5 uur Jeanne geslagen’ en ‘nu mag ik natuurlijk niet meer in de slaapkamer komen’.
Heelt het al wat en is de pijn minder nu? Beterschap, ook met je rug!!
Dank je, Lies.
Ja, pijn hand is minder.
Rug is niet meer gruwelijk maar ook niet goed.
Ik modder verder.