Sally is terug!

Drieëneenhalve maand geleden ging Sally naar de dierenarts.
Ze trok met haar pootje en had doorligplekken.
Na een week verkaste ze naar E. voor medicijn tegen het trekkende pootje.
Na weer een aantal weken was ze terug bij de dierenarts en behandelde die en toen R. de wondjes en tenslotte zag de dokter het somber in.

Waarna Lilian van het Knaagdierencentrum Heiloo zei: breng maar hier.
En zij Sally behandelden met zalf waarmee ook Siberische sledehonden worden behandeld.
Zodat een paar dagen geleden de wond dicht was.

Vandaag ga ik met Thomas naar de Opvang.
Om te speeddaten.
Want ‘normaal’ schijnen konijnen na twee weken (vertelt Anja van de Opvang) elkaar te zijn vergeten.
Maar omdat het ooit klikte is de prognose goed.

Het daten is geen succes.
Thomas zit gestresst in een hoek, Sally loopt nerveus om hem heen.

Toch maar in het mandje en in de auto zitten ze samen angstig te bibberen (dat is goed).

Eenmaal hier: makkie.
Beide konijnen verkennen de ren, beide konijnen herkennen de ren.
Nu ze eenmaal hier is schiet Sally ook te binnen wie Thomas ook weer is.
En dat ze van mij lekkere hapjes (dovenetel, hop) door de tralies kan krijgen als ze bij het hekwerk me staat aan te kijken.

Sally is weer thuis, Sally is gelukkig, Thomas is gelukkig, ik ben gelukkig.